Trevor Nunn beroemde citaten

Als je een regisseur bent, is je hele levensonderhoud en je hele creativiteit gebaseerd op je zelfvertrouwen. Soms is dat gevaarlijk dicht bij arrogantie.

Ik geloof altijd dat het beter is om 30 verbeelding te hebben die aan een project werken, in plaats van één verbeelding die de andere 29 vertelt wat ze moeten doen.

In mijn vroege jaren was mijn vader weg als soldaat in de oorlog. Toen hij terugkwam, was het moeilijk om aan werk te komen. Hoewel hij een zeer bekwaam man was, een meubelmaker, was de betaling voor dat werk zeer slecht.

In het commerciële theater heb ik geluk gehad. De producenten waarmee ik heb gewerkt, hebben me in staat gesteld de artistieke integriteit te definiëren, de artistieke grenzen van het werk.

Op een mooie dag ontdekte ik dat meer complexe toneelstukken echt geregisseerd moeten worden.

Peter Hall organiseerde net de Royal Shakespeare Company. Het zou een ensemble worden, het zou in repertoire zijn, het zou een huis hebben in Londen en in de Midlands, en al die dingen gebeurden op dat moment.

De eerste grote doorbraak was het winnen van een beurs om naar de Universiteit van Cambridge te gaan. Ik had veel geluk, want mijn ouders hadden me geen Universitaire opleiding kunnen veroorloven. Zonder studiebeurs had ik onmogelijk kunnen gaan.

Het ding dat ik had gespaard voor mezelf en wilde het meest uit te brengen was een volwaardige professionele productie van Hamlet in het Royal Shakespeare Theater in Stratford.

Wat je doet, is de manier waarop je je verhoudt tot andere mensen, de manier waarop je een geschreven tekst analyseert en ermee omgaat, de manier waarop je iemand zou overtuigen om iets te doen. Het heeft te maken met luisteren, met nederigheid en een gevoel van jezelf.

Toen ik 13 jaar oud was, had een professioneel theatergezelschap in mijn stad een kinderacteur nodig. Ik deed auditie, en ik kreeg de rol, dus voor slechts een paar weken werd ik lid van het bedrijf en ik ontmoette enkele professionele acteurs.

Toen ik in Stratford was, was het eerste waar ik aan moest werken een musical proberen te maken van het documentaire materiaal over de algemene staking, de volgende grote historische gebeurtenis in Engeland, na de Eerste Wereldoorlog.

In zekere zin moet ik een dictatuur hebben. Ik kan niet zeggen dat ik het mis heb. Dat is in strijd met wat ik eerder zei over luisteren. Het heeft niet te maken met het ontvangen van kritiek en reageren op andere opvattingen, het is wie die laatste beslissing heeft.

Ik zou vreselijk teleurgesteld zijn als er iets in de weg zou staan dat ik in iets zou worden gecast, of als voorstellingen werden geannuleerd. Het was een fix die ik natuurlijk nodig had.

In mijn tienerjaren ontwikkelde ik een gepassioneerde afgoderij voor een leraar Engelse literatuur. Ik wilde iets doen dat hij meer zou goedkeuren, dus ik dacht dat ik een soort geleerde moest zijn.

De filmregisseur moet in veel gevallen de beslissing van iemand anders over de uiteindelijke vorm van iets slikken. Het is zo moeilijk om ondraaglijk te zijn.

Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik geen verbinding had tussen het klassieke theater, of het hedendaagse theater, of muziektheater, of het ding dat we opera noemen.

Geheugen. Helemaal alleen in het maanlicht kan ik glimlachen naar de oude tijd dat ik toen mooi was.

Veel uitvoerende instincten zijn betrokken bij de regie, maar dat geldt ook voor analyse en het hebben van een gevoel voor literatuur.

Ik wilde zo graag optreden en ik greep elke gelegenheid aan.

Ik had het gevoel over Shakespeare ' s soliloquies, dat er een echte uitwisseling zou moeten zijn tussen de acteur en het publiek.

Ik heb de neiging om in het repetitieproces te komen met zeer sterk ontwikkelde ideeën over wat ik wil doen. Maar ik hou er niet van dat die ideeën dingen zijn die niet onderhevig zijn aan verandering, of onderhevig zijn aan ontwikkeling, of onderhevig zijn aan uitdaging.

Ik heb een persoonlijke twijfel ervaren, iets dat ik diep van binnen heb gehouden, en uiteindelijk een stuk werk geleverd waar mensen met enorm enthousiasme op reageerden.

Ik heb net besloten dat ik nu fulltime terug ga naar het theater.

Als je niet volledig in je ideeën kunt geloven, communiceert het heel snel met een groep acteurs die iets nodig hebben om vast te houden. Ze moeten geloven dat elke kritiek, elke opmerking die wordt ontvangen, bedoeld is.

Als je ergens heel diep over voelt, is het niet mogelijk om je integriteit daarover op te offeren.

Dus, tijdens al die vroege professionele carrière deed ik af en toe een musical, een pantomime of een toneelstuk met liedjes. De volgende stop zou een Shakespeare zijn, of een Ibsen, of een toneelstuk van een gloednieuwe schrijver die nog nooit iets in het theater had gedaan.