Alex Garland beroemde citaten

Ontsnappen door middel van Reizen werken. Bijna vanaf het moment dat ik aan boord van mijn vlucht, het leven in Engeland werd zinloos. Gordelborden lichtten op, problemen uitgeschakeld. Gebroken armleuningen hadden voorrang op gebroken harten. Tegen de tijd dat het vliegtuig in de lucht was, was ik vergeten dat Engeland zelfs bestond.

Als ik één ding had geleerd van reizen, was het dat de manier om dingen gedaan te krijgen was om door te gaan en ze te doen. Ga niet naar Borneo. Boek een ticket, krijg een visum, pak een tas, en het gebeurt gewoon.

Je vissen, zwemmen, eten, luieren, en iedereen is zo vriendelijk. Het is zo simpel, maar..... Als ik de wereld kon stoppen en het leven kon herstarten, de klok terug kon zetten, denk ik dat ik het zo zou herstarten. Voor iedereen.

Geloof me, het is een paradijs. Hier komen de hongerigen eten. Want de mijne is een generatie die de wereld omcirkelt en zoekt naar iets dat we nog niet eerder hebben geprobeerd. Dus weiger nooit een uitnodiging, weersta nooit het onbekende, blijf nooit beleefd en blijf nooit langer dan welkom. Houd je geest open en zuig de ervaring op. En als het pijn doet, weet je wat? Het is het waarschijnlijk waard.

Al wandel ik door het dal des doods, ik vrees geen kwaad, want ik ben de boosaardigste in het dal.

Toeristen gingen op vakantie terwijl reizigers iets anders deden. Ze reisden.

Er is een gezegde: in een volledig blauwe wereld bestaat kleur niet... Als iets vreemd lijkt, stel je het in twijfel; maar als de buitenwereld te ver weg is om als vergelijking te gebruiken, dan lijkt niets vreemd.

Ik wist dat mijn genegenheid voor de Filipijnen net zo veelzeggend was: een democratie op papier, blijkbaar goed geordend, regelmatig ondermijnd door irrationele chaos. Een plek waar ik me meteen thuis voelde.

Tegen de tijd dat het vliegtuig in de lucht was, was ik vergeten dat Engeland zelfs bestond.

Elke droom die iemand ooit heeft is van hen alleen en ze slagen er nooit in om het te delen. En ze kunnen het zich ook nooit herinneren. Niet echt of nauwkeurig. Niet zoals het was. Onze herinneringen en woordenschat zijn niet geschikt voor het werk.

Ik doe dit alles alleen, alles wat ik bereik, bereik ik alleen, omdat het mijn hoofd is waar ik in opgesloten zit, en ik deel deze ruimte met niemand anders dan mezelf.

Het ding over toerisme is gewoon dat het ongelooflijk krachtig is. Het is als een pistool en het is ongelooflijk gemakkelijk om er onverantwoordelijk mee te zijn. En de snelheid van de impact die toerisme op een plaats kan hebben, kan behoorlijk adembenemend zijn. Het duurt geen jaren, het duurt maanden. Zo snel werkt het. En het kan nogal somber zijn om getuige van te zijn.

Wat mij betreft... Ik ben in orde. Ik heb nare dromen, Maar Ik heb Meneer Duck nooit meer gezien. Ik speel videospelletjes. Ik rook een beetje dope. Ik heb mijn duizend meter blik. Ik heb veel schrikken. Ik hou van de manier waarop dat klinkt. Ik heb veel schrikken.

Vietnam, Ik hou al heel lang van je. De hele dag, de hele nacht, Ik hou van je.

Droomleven, realiseerde ik me, was alleen verwarrend als je wakker was. Vanuit het perspectief van het wakkere leven leek het droomleven gebroken en zonder consequenties, zonder enige zekerheid dat het ene tot het andere leidde. Maar vanuit het droomleven was de wereld over het algemeen samenhangend. Niet echt een verwarrende wereld-gewoon niet meer verwarrend dan elke andere.

Wanneer je een verliefdheid op iemand ontwikkelt, vind je altijd een reden om te geloven dat dit precies de persoon voor jou is. Het hoeft geen goede reden te zijn. Foto ' s maken van de nachtelijke hemel bijvoorbeeld. Nu, op de lange termijn, dat is gewoon het soort domme, irritante gewoonte die ervoor zou zorgen dat je uit elkaar gaat. Maar in de waas van verliefdheid, is het precies waar je al die jaren naar op zoek bent geweest.

Er staan honderd gloeiende sterren op het plafond van mijn slaapkamer. (... Gloeisterren zijn vreemd. Hierdoor verdwijnt het plafond.

Vietnam, Ik hou al heel lang van je. De hele dag, de hele nacht, Ik hou van je. (... Zuur laten vallen op de Mekong Delta, gras roken door een geweerloop, vliegen in een helikopter met opera die uit luidsprekers schiet, tracer-vuur en rijstveld landschap, de geur van napalm in de ochtend. Lang.

Ik houd geen reisdagboek bij. Ik heb ooit een reisdagboek bijgehouden en het was een grote fout. Het enige wat ik me herinner van die reis is wat ik de moeite nam om op te schrijven. Al het andere gleed weg, alsof mijn geest zich gedumpt voelde door mijn afhankelijkheid van pen en papier. Om precies dezelfde reden reis ik niet met een camera. Mijn vakantie wordt de snapshots en alles wat ik vergeet op te nemen is verloren.

Laat mensen je spullen zien, luister goed naar hun reacties, maar waardeer uiteindelijk niemands mening boven die van jezelf. Laat je beïnvloeden door schrijvers die je niet leuk vindt, maar ook door schrijvers die je leuk vindt. Lees hun spullen om erachter te komen wat er mis is. Zoek een balans tussen het vertrouwen dat je in staat stelt om door te gaan, en de zelfkritische faciliteit die je in staat stelt om te verbeteren. Als de balans aan beide kanten verkeerd is, ben je genaaid.

Uh... wat kan ik zeggen? Verdienen. Een lanceerplatform voor een werkend leven. Een precedent scheppen waar ik geen interesse in had. Creëerde verwachtingen die ik niet kon evenaren. Ik heb vrijwel al mijn lezers teleurgesteld. Maar ik hou van wat ik heb gedaan, en ik sta achter alles.

Persoonlijk denk ik niet dat er een echt intrinsiek verschil is tussen stripboeken, films, theater, romans. Ik weet dat er zeker verschillen zijn. Ik heb gewerkt aan romans, films en videogames, en in een aanpassing, denk ik dat een van de problemen is dat ik verliefd moet zijn op het ding dat ik aan het aanpassen ben voordat ik het doe. Dus dat kan een probleem veroorzaken. Je kunt er te bang voor zijn. Je zou te eerbiedig kunnen zijn. Maar tegelijkertijd wil je proberen iets vast te leggen waar je geobsedeerd door bent. Je bent gefixeerd voor een reden. Wat is de reden? Je probeert het te pakken te krijgen.

Het succes dat uit mijn boeken komt, is niet iets waar ik me erg op mijn gemak bij voel. Voorbij een bepaald punt moet je het idee accepteren dat het succes veel te maken heeft met de timing en het geluk en dat je er massaal van scheidt. Er zijn aspecten waar ik helemaal niet aan gewend ben geraakt. Maar ik heb er enorm van genoten. Het heeft betrekking op dezelfde reden dat ik veel backpacken deed — deels voor de ervaring — Het is iets om mijn kleinkinderen te vertellen. Het is een rare keten van gebeurtenissen om in je leven te hebben.

Ik schreef een hele roman voor het strand. Niet openbaar. Ongewenst. Maar om de een of andere reden bleef ik bij romans en schreef een tweede. Ik weet nog steeds niet waarom ik niet heb opgegeven. Koppig, misschien.

Natuurlijk was het zien van armoede de eerste die van de lijst werd gehaald. Toen moest ik naar de meer obscure dingen. In een rel was iets wat ik met een echt obsessieve ijver nagestreefd, samen met traangas en het horen van schoten afgevuurd in woede.

Normaal gesproken is small talk genoeg voor mij om een mening over iemand te vormen. Ik maak snelle oordelen, vaak helemaal verkeerd, en houd me er dan rigide aan.

Het hangt een beetje af van je perspectief, hoe je naar deze dingen kijkt, maar als ik ga zitten om een script te schrijven, ben ik niet van plan een script te schrijven; Ik ben van plan een film te maken, en dus zie ik het script alleen als een stap daar.

Ik heb eerder origineel materiaal geschreven, waar ik zelf op het idee en de personages Ben gekomen, en dat is zeker heel anders dan werken met de personages en verhalen van iemand anders.

Ik ben nog nooit naar Comic-Con geweest, maar ik ben me er van deze kant van de Atlantische Oceaan zeker van bewust dat het nu een heel belangrijk onderdeel is van filmmarketing, zelfs als de films niet rechtstreeks aan een strip zijn gekoppeld.

Ik denk dat alles wat ik schrijf vanuit een atheïstisch perspectief is. Ik bedoel, het is deels vanuit een atheïstisch perspectief omdat ik een atheïst ben, en ik ben gewoon niet echt geïnteresseerd in religieuze vragen.

Als ik 'Sunshine' zie, zie ik een film waar een deel van mij erg trots op is en een ander deel van mij is erg verdrietig over, dus het is een heel ingewikkelde film voor mij. En ik ben nooit echt in staat geweest om dat allemaal in mezelf op te lossen.

Ik draag veel littekens. Ik hou van de manier waarop dat klinkt. Ik draag veel littekens.

Nou, als er een oneindige hoeveelheid kansen zijn dat iets gebeurt, dan zal het uiteindelijk gebeuren - hoe klein de kans ook is.

Ik hou niet van geldtransacties in arme landen. Ik raak in de war tussen het gevoel dat ik niet moet afdingen met armoede en opgelicht worden

Waken was het meest betrouwbare deel van een droom, zo ingebouwd in dromen als de dood is voor het leven. Je droomt, je wordt wakker: je leeft, je sterft.

Het eerste wat ik hoorde van het strand was in Bangkok, aan de Ko Sanh Road.