Austin Osman Spare beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Austin Osman Spare
  • Ik ben God en alle andere goden zijn mijn beeldspraak. Ik heb mezelf gebaard. Ik ben miljoenen uitscheidende vormen; eeuwig; en niets bestaat behalve door mij; toch ben ik ze niet, zij dienen mij.

  • Kunst is de instinctieve toepassing van de kennis die latent is in het onderbewustzijn.

  • Hoe chaotischer ik ben, hoe completer ik ben.

  • Het was de dwaling die het pad direct vond.

  • Grote gedachten zijn tegen alle doctrines van conformiteit

  • Iedereen is tot alles in staat (wil plus geloof is bekwaamheid) als ze zelf het geschikte moment en de prikkel creĆ«ren. De hemel geeft geen genialiteit aan ongelovigen en geen wraak erger dan het lichaam verloochend.

  • De ziel is de voorouderlijke dieren. Het lichaam is hun kennis.

  • En gedenk, gij zult alle dingen lijden en wederom lijden, totdat gij voldoende geduld hebt om alle dingen te aanvaarden.

  • Verduister je kamer, sluit de deur, maak je geest leeg. Je bent nog steeds in geweldig gezelschap.

  • Alleen kunst is eeuwige wijsheid; wat geen kunst is, gaat spoedig ten onder. Kunst is de onbewuste liefde voor alle dingen. "leren" zal ophouden en de werkelijkheid zal bekend worden als het gebeurt dat ieder mens een kunstenaar is.

  • Omarm de werkelijkheid door verbeelding.

  • Kunst kan de wetenschap tegenspreken.

  • Verduister je kamer, sluit de deur, maak je geest leeg. Toch bent u nog steeds in groot gezelschap - de Numen en uw genie met al hun media, en uw schare Elementalen en geesten van uw dode liefdes-zijn er! Ze hebben geen licht nodig om te zien, geen woorden om te spreken, geen motief om uit te voeren, behalve door je eigen zuiver gevormde verlangen.

  • Mijn verlangens sprongen voort als een machtige zon - alles omvattend-verenigend in de vorm-draaikolk, om van al het bewustzijn te genieten

  • Want ik ben ik: ergo, de waarheid van mezelf; mijn eigen Sfinx, conflict, chaos, draaikolk-asymmetrisch voor alle ritmes, schuin voor alle paden. Ik ben het prisma tussen zwart en Wit: mijn eigen eenheid in dualiteit.

  • Geef mij de dood van mijn ziel. Bedwelm me met eigenliefde.

  • In een universum dat beschrijving tart, kunnen alle geloofssystemen alleen vals zijn.

  • In onze eenzaamheid... soms klinken er grote diepten. De waarheid verbergt zich in gezelschap.

  • De drie hoofden van God werden van het bestaan gescheiden. Wie zal zeggen dat dit een ongeluk was? En op dezelfde manier, wie zal zeggen dat ongelukken niet anders zijn dan arabesken binnen een breder figuur? Hiervan is niets bekend.