Robert M. Gates beroemde citaten

Als Irak en Afghanistan ons iets hebben geleerd in de recente geschiedenis, is het de onvoorspelbaarheid van oorlog en dat deze dingen gemakkelijker zijn om in te komen dan om eruit te komen, en, eerlijk gezegd, de gemakkelijke manier waarop te veel mensen praten over, 'Nou, laten we ze gewoon aanvallen.

Het Congres kan het best van een afstand worden bekeken-hoe verder hoe beter-omdat het van dichtbij echt lelijk is. Ik zag het grootste deel van het Congres als onbeschaafd, incompetent in het vervullen van hun fundamentele constitutionele verantwoordelijkheden (zoals tijdige toekenningen), micromanagerial, parochial, hypocriet, egoïstisch, dun van huid en geneigd om zichzelf (en herverkiezing) voor het land te plaatsen.

Ik ben een groot voorstander van drones.

Naar mijn mening zou elke toekomstige minister van Defensie die de president adviseert om opnieuw een groot Amerikaans landleger naar Azië of het Midden-Oosten of Afrika te sturen, 'zijn hoofd moeten laten onderzoeken', zoals generaal MacArthur het zo subtiel uitdrukte.

Een wild en gek weekend houdt in dat je op de veranda zit, een sigaar rookt, een boek leest.

Er zullen laarzen op de grond zijn als er enige hoop is op succes in de strategie.

Ontwikkeling is veel goedkoper dan het sturen van soldaten.

Wat ik weet baart me zorgen. Wat ik niet weet baart me nog meer zorgen. Wat mensen me niet vertellen baart me het meeste zorgen.

Elke keer dat we aan het einde van een conflict zijn gekomen, hebben we onszelf op de een of andere manier ervan overtuigd dat de aard van de mensheid en de aard van de wereld op een duurzame basis zijn veranderd en dus hebben we onze militaire en inlichtingencapaciteiten ontmanteld. Ik hoop dat we, nu we ons in Irak terugtrekken en ongeacht het niveau van onze inzet in Afghanistan, niet vergeten dat de fundamentele aard van de mensheid niet is veranderd.

Een van mijn favoriete uitspraken is: 'om kritiek te vermijden, zeg niets, doe niets, wees niets.

Geen enkele president wordt goed bediend door groepsdenken of door iedereen die zingt van dezelfde bladmuziek waarop ze denken dat hij staat.

Er zijn veel boeken over hoe je verandering in het bedrijfsleven leidt, maar ik heb er zeker geen gezien... over hoe je dat doet in openbare instellingen.

De meeste regeringen liegen tegen elkaar. Dat is de manier waarop zaken gedaan worden.

Het is zo smerig geworden in Washington.

Nou, ik heb een paar veren verstoord bij alle instellingen die ik heb geleid. Maar ik denk dat dat deel uitmaakt van leiderschap.

Ik bedoel, als je tot een zeer laag aantal kernwapens komt, en je overweegt naar nul te gaan, hoe ga je dan om met de realiteit dat die technologie beschikbaar is voor bijna elk land dat ernaar streeft? En welke voorwaarden stelt u in?

De Verenigde Staten zijn sinds het einde van de 19e eeuw een wereldmacht.

Ik ben lange tijd erg gevoelig geweest voor het herhaalde patroon, tijdens economische moeilijke tijden of na een oorlog, van de in wezen eenzijdige ontwapening van de Verenigde Staten.

Ik heb mijn hele volwassen leven doorgebracht met de Verenigde Staten als een supermacht en een die geen wrok had over het uitgeven van wat nodig was om die positie te behouden. En het hoefde niet over zijn schouder te kijken omdat onze economie zo sterk was.

Ik heb al te vaak in mijn carrière mensen gezien die agentschappen en organisaties leiden en proberen verandering van bovenaf op te leggen. Werkt nooit. Je hebt nooit genoeg tijd.

Het is duidelijk geworden dat de Amerikaanse civiele instellingen voor diplomatie en ontwikkeling veel te lang chronisch onderbemand en ondergefinancierd zijn geweest - in verhouding tot wat we uitgeven aan het leger, en nog belangrijker, in verhouding tot de verantwoordelijkheden en uitdagingen die onze natie over de hele wereld heeft.

Toen ik de directeur van de CIA was in de vroege jaren ' 90, probeerde ik de Luchtmacht te laten samenwerken met ons in het bouwen van drones. En dat wilden ze niet, omdat ze geen piloten hadden.

Een van de grote veranderingen in het Congres sinds ik voor het eerst in Washington kwam, is dat al deze mensen elk weekend naar huis gaan. Ze speelden vroeger samen golf; hun families leerden elkaar kennen, gingen in het weekend bij elkaar thuis eten - en dit waren mensen die politieke tegenstanders waren.

Sommige mensen hebben met zoveel woorden gezegd dat ik een beetje dom ben in het geloof dat de Iraniërs het niet hebben van kernwapens meer in hun veiligheidsbelang zouden zien dan niet.

De realiteit is dat de Verenigde Staten wereldwijde belangen hebben. Ons defensiebudget is ongeveer hetzelfde als de defensiebudgetten of militaire budgetten van elk ander land in de wereld bij elkaar.

Er is geen internationaal probleem dat kan worden aangepakt of opgelost zonder de betrokkenheid en het leiderschap van de Verenigde Staten en iedereen in de wereld weet dat, het is gewoon een feit van het leven. Dus soms denk ik dat we ons met een beetje meer nederigheid kunnen gedragen.

Wat ik heb gezegd is dat de oorlog in Irak altijd vertroebeld zal zijn door hoe het begon, wat een verkeerde veronderstelling was, dat er in feite geen kernwapens waren - massavernietigingswapens.

Ik wou dat ik deadlines kon stellen voor het Congres, maar dat is gewoon niet de manier waarop de Grondwet is geschreven.

Het Congres kan het best van een afstand worden bekeken-hoe verder hoe beter-want van dichtbij is het echt lelijk,

We mogen nooit het ethos uit het oog verliezen dat het Korps Mariniers - waar 'elke marinier een schutter is' - tot een van Amerika 's gekoesterde instellingen en een van' s werelds meest gevreesde en gerespecteerde strijdkrachten heeft gemaakt.

Als er ooit een voorbeeld is dat militaire macht alleen niet succesvol kan zijn in Afghanistan, denk ik dat het de Sovjet-ervaring was.

Toekomstige Amerikaanse politieke leiders, degenen voor wie de Koude Oorlog niet de vormende ervaring was die het voor mij was, vinden het rendement van de Amerikaanse investering in de NAVO misschien niet de moeite waard.

De Amerikaanse civiele instellingen voor diplomatie en ontwikkeling zijn al veel te lang chronisch onderbemand en ondergefinancierd.

macht... Militair succes is niet voldoende om te winnen: economische ontwikkeling, institutionele opbouw en de rechtsstaat, bevordering van interne verzoening, goed bestuur, het verlenen van basisdiensten aan de bevolking, opleiding en uitrusting van inheemse militaire en politiemacht, strategische communicatie en meer daarvan, samen met veiligheid, zijn essentiële ingrediënten voor succes op lange termijn...

Als ik een Taliban was, zou ik zeggen: 'wat heeft al-Qaida ooit voor me gedaan, behalve dat ik uit Afghanistan werd gezet?'

Israël ziet het Iraanse nucleaire programma als een existentiële bedreiging voor Israël.

En zo de grootste Amerikaanse triomfen... werd een bijzonder vreugdeloze overwinning. We hadden de koude oorlog gewonnen, maar er zouden geen parades zijn.

Defensie is niet zoals andere discretionaire uitgaven.

Ik zal altijd een pleitbezorger zijn in termen van oorlogen van noodzaak. Ik ben gewoon veel voorzichtiger met oorlogen naar keuze.

Ik denk dat Iran met een kernwapen extreem destabiliserend is. Ik denk dat het een nucleaire wapenwedloop in de regio kan veroorzaken.

Ik las in de pers, en daarom moet het waar zijn, dat geen enkele minister van Defensie ooit was geciteerd als pleitbezorger voor een groter budget voor de staat.

Ik heb geprobeerd om burgerlijke relaties te onderhouden met iedereen die ik ontmoet - en, zelfs als ik het heftig oneens ben met hen, probeer respectvol te zijn.

Ik heb altijd gestemd op wie ik dacht dat de beste persoon was.

Ik had geen moeite als minister van Defensie om van de Bush-regering naar de Obama-regering te gaan.

Ik denk niet dat een president met wie ik heb gewerkt ooit heeft gezegd: 'pretty please.

Ik beschouw mezelf als Republikein.

Zelfs toen ik bij de CIA werkte, ging ik naar buitenlandse leiders en zei: 'Weet je, Ik ben geen diplomaat. Ik ben gewoon een oude CIA-man... Ik zei: 'Als ik diplomatiek wilde zijn, was ik diplomaat geweest.'