Subcomandante Marcos beroemde citaten

Sorry voor het ongemak, maar dit is een revolutie.

Of Marcos homo is: Marcos is homo in San Francisco, zwart in Zuid-Afrika, een Aziaat in Europa, een Chicano in San Ysidro, een anarchist in Spanje, een Palestijn in Israël, een Maya-Indiaan in de straten van San Cristobal,een Jood in Duitsland, een zigeuner in Polen, een Mohawk in Quebec, een pacifist in Bosnië, een alleenstaande vrouw in de Metro om 22.00 uur, een boer zonder land, een bendelid in de sloppenwijken, een werkloze arbeider, een ongelukkige student en natuurlijk een Zapatista in de bergen.

Onze keuze is niet tussen oorlog en vrede, maar tussen leven met waardigheid of zonder

Alle culturen gesmeed door Naties-het nobele inheemse verleden van Amerika, de briljante beschaving van Europa, de wijze geschiedenis van Aziatische Naties en de voorouderlijke rijkdom van Afrika en Oceanië-worden aangetast door de Amerikaanse manier van leven. Op deze manier legt het neoliberalisme de vernietiging van Naties en groepen Naties op om ze volgens één model te reconstrueren. Dit is een planetaire oorlog, van de ergste en wreedste soort, gevoerd tegen de mensheid.

De machtigen hebben God aan hun zijde opgeroepen in deze oorlog, zodat we hun macht en onze zwakheid zullen accepteren als iets dat door goddelijk plan is vastgesteld. Maar er is geen andere god achter deze oorlog dan de god van het geld, noch enig ander recht dan het verlangen naar dood en vernietiging. Vandaag is er een ' nee 'dat de machtigen zal verzwakken en de zwakken zal versterken: het' nee ' tegen oorlog.

We willen onze oplossingen niet met geweld opleggen, we willen een democratische ruimte creëren. We zien gewapende strijd niet in de klassieke zin van eerdere guerrillaoorlogen, dat wil zeggen als de enige manier en de enige Almachtige waarheid waar alles omheen is georganiseerd. In een oorlog is het beslissende niet de militaire confrontatie, maar de politiek die op het spel staat in de confrontatie. We gingen niet naar de oorlog om te doden of gedood te worden. We gingen naar de oorlog om gehoord te worden.

Marcos is alle uitgebuite,gemarginaliseerde, onderdrukte minderheden die zich verzetten en zeggen: "genoeg! Hij is elke minderheid die nu begint te spreken en elke meerderheid die moet zwijgen en luisteren. Hij is elke onvermoeibare groep die op zoek is naar een manier om te spreken. Alles wat macht en het goede geweten van de machthebbers ongemakkelijk maakt - dit is Marcos.

Liefde is als een theekopje dat elke dag op de grond valt en in stukken breekt. In de ochtend worden de stukken verzameld en met een beetje vocht en een beetje warmte worden de stukken aan elkaar gelijmd, en opnieuw is er een beetje theekopje. Hij die verliefd is, brengt zijn leven door met vrezen dat de verschrikkelijke dag zal komen wanneer het theekopje zo gebroken is dat het niet meer kan worden hersteld.

We zijn een leger van dromers, en daarom zijn we onoverwinnelijk.

In het cabaret van de globalisering toont de staat zich als een tafeldanseres die alles ontdoet totdat hij alleen de minimale onmisbare kleding overhoudt: de repressieve kracht.

Tegen het einde van de Koude Oorlog creëerde het kapitalisme een militaire horror: de neutronenbom, een wapen dat leven vernietigt terwijl gebouwen intact blijven. Tijdens de Vierde Wereldoorlog is echter een nieuw wonder ontdekt:de financiële bom. In tegenstelling tot die op Hiroshima en Nagasaki, vernietigt deze nieuwe bom niet alleen de polis (hier de natie), en legt dood, terreur en ellende op aan degenen die daar wonen, maar transformeert ook zijn doelwit in gewoon een ander stuk in de puzzel van economische globalisering.

In onze dromen hebben we een andere wereld gezien, een eerlijke wereld, een wereld die beslist eerlijker is dan die waarin we nu leven. We zagen dat er in deze wereld geen behoefte was aan legers; vrede, gerechtigheid en vrijheid waren zo gewoon dat niemand erover sprak als verre concepten, maar als dingen zoals brood, vogels, lucht, water, zoals boek en stem.

We zijn niets als we alleen lopen; we zijn alles als we samen lopen in de pas met andere waardige voeten.

In vorige legers gebruikten soldaten hun tijd om hun wapens op te ruimen en munitie op te slaan. Onze wapens zijn woorden, en we kunnen ons arsenaal elk moment nodig hebben.

De wereld die we willen transformeren is al door de geschiedenis bewerkt en is grotendeels hol. We moeten echter inventief genoeg zijn om het te veranderen en een nieuwe wereld op te bouwen. Wees voorzichtig en vergeet niet ideeën zijn ook wapens.