Zoe Kazan beroemde citaten

Soms heb ik het gevoel dat de mensen die ik schrijf realistischer voor me zijn dan de mensen om me heen. Als je die fantasierijke sprong neemt, leef je zo veel in die wereld.

Het geschreven woord is mijn eerste liefde. Ik was gewoon een zeer verbeeldingsgericht kind en een groot deel van dat denkbeeldige leven kwam van lezen.

Het is leuk voor mij om met iemand te zijn die net zo van lezen houdt als ik, omdat hij me dingen geeft om te lezen die ik normaal niet zou zoeken, en ik denk vice versa.

Ik hou van acteren en dat is mijn eerste liefde. Daar ben ik mee begonnen.

Ik heb niet veel geduld voor saaie arthouse films.

Ik ben gewend aan low-budget situaties. In 'The Exploding Girl' veranderden we letterlijk in Starbucks omdat we geen trailers hadden.

Als ik ooit het gevoel heb dat acteren gewoon zielszuigend is en ik het niet meer wil doen, kan ik stoppen.

Als ik niet werk, voel ik me niet compleet.

In New York kun je gewoon naar buiten lopen en onder de mensen zijn. Je bent in de metro tussen mensen, je gaat naar cafés, je kunt met mensen praten.

Mijn held is Michelle Williams, met wie ik bevriend raakte toen we 'Meek' s Cutoff ' deden. Ze is een buitengewone actrice en moeder.

Er komt niets naar je toe als je er op zit te wachten.

Als ik schrijf, zie ik eruit als een dwaas omdat de delen door me heen bewegen en ik huil en lach en gezichten maak.

Je hebt het verhaal opgezet, maar de personages beginnen te praten, en ze gaan naar plaatsen die je niet had verwacht. Je moet volgen.

En ik denk dat de vrouwelijke creatieve drang intrinsiek biologisch verbonden is met ons vermogen om een kind te baren, zelfs als we dat nooit hebben gedaan... Ik heb nog nooit bevallen, maar ik heb het gevoel dat het deel uitmaakt van onze psychologie.

En dan is het echt vreselijke ding dat aan het eind van de dag na het huilen en ervaren van dingen, dan kijk je naar wat je hebt geschreven en je bent als, 'Hmm, er is een halve pagina die goed is hier."Dan gooi je al het andere weg.

Nou, ik heb een zus waar ik heel close mee ben, en die relatie is waarschijnlijk de meest intense relatie van mijn leven tot nu toe, waarschijnlijk van mijn leven, punt.

Ik ben onhandig en ik schaam me niet snel.

Ik volgde een schrijfles op de universiteit, vond het leuk, en in mijn eerste jaar na school kon ik geen baan krijgen, dus schreef ik een toneelstuk.

En als ik me verveel, is het alsof de slechtste delen van mij naar buiten komen. Ik neig echt snel naar zelfdestructieve neigingen.

Wanneer ik me niet geïnspireerd voel, dwing ik mezelf niet om te gaan zitten en te schrijven. Ik doe het alleen als ik de impuls voel.

Ik schreef altijd. Mijn ouders zijn schrijvers. Het leek gewoon iets wat mensen deden.

Ik hou niet van pretentieuze films of pretentieuze mensen.

Ik vind toneelschrijven echt pijnlijk. Ik hou ervan, of ik zou het niet doen, maar ik hou niet zoveel van het theater als van films.

Ik vind het schrijven van toneelstukken ongelooflijk moeilijk in vergelijking met het schrijven van scenario ' s. Een deel van het is dat ik opgroeide met het kijken naar films en niet naar toneelstukken.

Ik haat het om naar bed te gaan. Ik lees scripts, luister naar de radio ... ik ben vaker in slaap gevallen van 'This American Life' dan ik kan tellen!

Ik denk dat de meeste acteurs de kans grijpen om iets te doen waar de camera de hele tijd op staat.

Ik denk dat actie moet worden onthuld door middel van karakter, dus als je een plot probleem hebt, is het waarschijnlijk een karakter probleem.

Ik hou echt van mensen. Ik hou ervan om mensen te ontmoeten. Ik ben nieuwsgierig naar mensen.

Ik wilde nooit toneelschrijver worden.

Ik heb veel geluk. Ik ben super goed in spellen zoals backgammon of iets dat dobbelstenen vereist.

Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de Pygmalion-mythe en zowel wat het te zeggen heeft over creativiteit als wat het te zeggen heeft over relaties tussen mannen en vrouwen.

Ik hou van slechte films, terwijl naar het theater gaan voor mij een pijnlijke ervaring is. Ik denk dat het echt moeilijk is om te zitten en te kijken hoe acteurs iets live doen en het niet goed laten gaan.

Ik las veel toneelstukken als kind, maar ik zag niet zoveel toneelstukken, dus ik voel me beter thuis in filmgeschiedenis en filmstructuur. Ik denk dat het makkelijker is om in foto ' s te denken.

Ik denk dat Films veel meer magie hebben dan het theater. Theater kan een magische ervaring zijn, maar Films duwen hun subjectiviteit op een diepere manier.