Tullian Tchividjian beroemde citaten

De mensen die de neiging hebben de meest genadige te zijn, zijn degenen die weten hoe hard ze genade nodig hebben.

Onze harten zijn voortdurend opstandig. Elke keer als we zondigen in gedachte, woord of daad, zeggen we in wezen op dat moment dat: "Ik heb U God niet nodig. Ik wil je niet, God. Ik vind mijn manier beter dan jouw manier. Als dit dag na dag na dag, jaar na jaar, maand na maand doorgaat, zou het begrijpelijk zijn voor God om te zeggen: "Ik heb je tien biljoen pogingen gegeven. Je bent klaar."Maar dat is het niet. Dus in die zin is Zijn genade altijd verrassend, houdt nooit op verbazingwekkend te zijn en is Zijn barmhartigheid Opmerkelijk schandalig.

Jouw identiteit is stevig verankerd in de prestatie van Christus, niet die van jou; zijn kracht, niet die van jou; zijn prestatie, niet die van jou; zijn overwinning, niet die van jou.

Ik heb me nooit gerealiseerd hoezeer ik afhankelijk ben geworden van menselijke goedkeuring totdat God het wegnam. Ik besefte niet eens dat ik in een zelfgemaakte gevangenis van menselijke goedkeuring en menselijke acceptatie zat. De meeste gevangenissen waar we in leven zijn we ons niet bewust van. God toonde mij Jezus plus niets is gelijk aan alles. En alles minus Jezus staat gelijk aan niets. Dat maakte me vrij.

Legalisme zegt dat God van ons zal houden als we veranderen. Het evangelie zegt dat God ons zal veranderen omdat hij van ons houdt.

Mijn taak als pastor en theoloog is om de aard en de noodzaak van het evangelie op nauwgezette manieren uit te dagen, in alles wat ik zeg, in alles wat ik leuk vind. Ik wil wanhopig dat de kerk in Amerika de kracht en de schoonheid en de aard en de noodzaak van het evangelie herontdekt.

Gods aanvaarding van ons kan niet worden verkregen door onze successen, noch worden verbeurd door onze mislukkingen.

Eigengerechtigheid is onvermijdelijk. Je kunt een zelfingenomen Farizeeër zijn waarvan je denkt dat je beter bent dan iedereen, of je kunt een zelfingenomen Heiden zijn die denkt dat je beter bent dan de Farizeeër. Als je een zelfingenomen persoon bent, zou ik heel zelfingenomen kunnen worden door te denken dat je zelfingenomen bent en je denkt dat je zo goed bent, maar ik weet dat je slecht bent. Ik weet dat ik slecht ben, dus dat maakt me beter dan jij.

Gods vermogen om dingen op te ruimen is oneindig veel groter dan ons vermogen om dingen te verpesten.

Ik groeide op in een opmerkelijk gezin, het midden van zeven kinderen. Mijn ouders hebben ons goed opgevoed. Ze hielden van ons. We lachten hard toen we opgroeiden. Maar omdat ik het middelste kind was, kon ik niet achterhalen waar ik in het huis paste, of ik de jongste van de oudere drie was of de oudste van de jongere drie. Als je niet weet waar je in het huis past en je bent jong en je bent wanhopig om ergens in te passen, had ik bedacht waar ik buiten het huis zou passen. Dus ik nam een paar slechte beslissingen over met wie ik omging, ik stopte met school, werd het huis uitgezet.

Het hart van het christelijk geloof is goed nieuws, niet goed advies, goede techniek of goed gedrag.

Ik heb drie kinderen. Ik maak me zorgen om hen, maar het evangelie bevrijdde mij en mijn vrouw. We proberen onze kinderen niet te laten denken dat we super spiritueel zijn of dat we het allemaal bij elkaar hebben. Ze zien mama en papa als echte mensen. Wat ze thuis horen, is niet anders dan wat ze van papa [in de kerk] zien. Dat garandeert niet dat ze het hele PK, MK ding zullen vermijden. Maar hopelijk dragen we niet bij aan wat normaal gesproken die crisis veroorzaakt, die doet alsof.

Het christendom gaat er niet om dat goede mensen beter worden. Het is goed nieuws voor slechte mensen die omgaan met hun falen om goed te zijn.

Tussen schrijven, reizen, spreken, prediken en mijn best doen om een goede echtgenoot te zijn voor mijn vrouw en mijn drie kinderen, dat is ongeveer zoveel als één man of in ieder geval deze man kan doen.

Als mensen de echte vs kenden, zouden ze vluchten. God Weet, blijft en houdt.

Terwijl onze zonde ver reikt, reikt Gods genade verder. God kwam na ons niet om onze vrijheid weg te nemen, maar om onze slavernij aan onszelf weg te nemen, zodat we werkelijk vrij konden worden.

Het evangelie is voor de overwonnenen, niet voor de overheersers.

Gods genade is zo contra-intuïtief en alles wat we doen in ons leven is gewoon gebaseerd op omstandigheden. Jij doet dit voor mij en ik doe dat Voor jou. Of als je dit niet voor mij doet, doe ik dat niet voor jou. En Gods genade werkt in een heel andere richting.

Grace loopt altijd bergafwaarts, ontmoet ons onderaan, niet bovenaan.

Mijn dagelijkse zonden vereisen dagelijkse verdeling van Gods genade. In die zin blijft het me altijd verbazen omdat ik er niets van verdien. Ik bedoel, ik verdien het om opgesloten te worden in een kooi en dat God de sleutel weggooit.

Mijn observatie van de christenheid is dat de meesten van ons de neiging hebben om onze relatie met God te baseren op onze prestaties in plaats van op zijn genade.

Onvervulde dromen, voortdurende relationele spanning, het verlies van vriendschappen, een hard huwelijk, opstandige tieners, de dood van geliefden, resterende zondige patronen - wat het ook voor jou is - leven lang genoeg, verliezen genoeg, lijden genoeg, en het idealisme van de jeugd vervaagt, en laat de realiteit achter van het leven in een gebroken wereld als een gebroken persoon.

Mijn strijd is niet geloven dat mijn prestaties Gods gunst kunnen verdienen; mijn strijd is geloven dat mijn prestaties Gods gunst kunnen behouden

Alleen het Evangelie kan je echt redden. Het evangelie maakt slechte mensen niet goed; het maakt dode mensen levend...het evangelie is Gods aanvaarding van ons gebaseerd op wat Christus heeft gedaan, niet op wat wij kunnen doen.

De Bijbel is een lang verhaal over God die onze opstand ontmoet met zijn redding, onze zonde met zijn redding, onze schuld met zijn genade, onze slechtheid met zijn goedheid. De overweldigende focus van de Bijbel is niet het werk van de verlosten, maar het werk van de Verlosser. Wat betekent dat de Bijbel niet in de eerste plaats een recept is voor een christelijk leven, maar een openbaring van Jezus die het antwoord is op ons onchristelijke leven.

De levensader van het christendom is niet onze volharding om naar God toe te gaan, maar Gods volharding om naar ons toe te gaan.

Het evangelie brengt dingen samen. Een van de grote bewijzen van de kracht van het evangelie is verzoening. Ik heb vrienden die surfers, artsen, advocaten, artiesten en entertainers zijn. Sommige mensen zijn cool en sommige mensen zijn geeky. Ik kijk rond naar mijn vrienden en ik denk dat alleen het evangelie de kracht heeft om zo ' n vriendschap samen te stellen.

God is niet geïnteresseerd in wat jij denkt dat je zou moeten zijn of voelen. Hij is niet geïnteresseerd in het verhaal dat je voor jezelf construeert, of dat anderen voor jou construeren. Integendeel, Hij is geïnteresseerd in jou, de jij die lijdt, de jij die anderen pijn doet, De jij die zich verbergt, de jij die slechte dagen heeft (en goede). En hij ontmoet je waar je bent.

Het enige dat je bevrijdt van de noodzaak om te doen alsof om mensen te laten geloven dat je iets bent terwijl je dat eigenlijk niet bent, is het evangelie omdat het evangelie je vertelt dat identiteit, mijn betekenis, Mijn veiligheid en al die dingen in Christus zijn.

Het hart van heiliging is het leven dat zich voedt met rechtvaardiging.

Het evangelie bevrijdt je van de druk om mensen te moeten herstellen: je waarde ligt in Christus, niet in hun transformatie.

De grootste leugen over genade die Satan wil dat de kerk koopt, is het idee dat het gevaarlijk is en daarom in toom moet worden gehouden.

De wereld is niet geschokt door onze vrijheid, maar door onze vervalsing.

Genade is onvoorwaardelijke acceptatie gegeven aan een onwaardige persoon door een onbelangrijke gever.

De Bijbel maakt duidelijk dat eigengerechtigheid de voornaamste vijand van het evangelie is.

Jezus plus niets is gelijk aan alles; alles minus Jezus is gelijk aan niets.

De nadruk van de Bijbel ligt op het werk van de Verlosser, niet op het werk van de verlosten.

Het evangelie maakt slechte mensen niet goed, het maakt dode mensen levend.

Om me te concentreren op hoe ik meer doe dan wat Christus heeft gedaan, is christelijk narcisme.

Alleen het evangelie bevrijdt u om een leven te leiden van schandalige vrijgevigheid, ongebreidelde opoffering, ongewone moed en grenzeloze moed.

Grace bevrijdt je om eerlijk te zijn over wat je altijd al wist dat waar was over jezelf: dat je zwakker en banger bent dan je wilt zijn.

We maken een grote fout als we concluderen dat de wet het antwoord is op slecht gedrag. Sterker nog, de wet alleen al roept meer van dergelijk gedrag op. Mensen worden slechter, niet beter, als je de wet vastlegt. Om zeker te zijn, gebruikt de geest zowel Gods wet als Gods evangelie in onze heiliging. Maar de wet en het evangelie doen heel verschillende dingen.

Christelijke groei vindt niet plaats door zich eerst beter te gedragen, maar door beter te geloven-op grotere, diepere, helderdere manieren te geloven wat Christus al voor zondaars heeft verzekerd.

God houdt van gebroken mensen, want gebroken mensen zijn alles wat er is.

Omdat Jezus iemand was, ben je vrij om niemand te zijn.

Legalisme kweekt een gevoel van recht dat ons tot klagers maakt.

God is degene die geprezen moet worden, niet onze transformatie.

Jezus is niet de man aan de top van de trap; hij is de man aan de onderkant, de vriend van zondaars, de redder van degenen die er behoefte aan hebben. Dat zijn wij allemaal, de hele tijd.

Of het nu een christen is of een niet-Christen, er gaat niets boven lijden om ons te laten zien hoe klein, behoeftig en niet in controle we zijn. Lijden heeft een manier om ons te ontnuchteren tot het besef dat we het niet alleen kunnen redden, dat we hulp nodig hebben, dat we gebroken zijn.

Echte, zuivere, onvervalste vrijheid vindt plaats wanneer de bronnen van het evangelie elk gevoel van behoefte om voor mezelf iets te verzekeren dat verder gaat dan wat Christus al voor mij heeft verzekerd, verpletteren.