Christopher Nolan beroemde citaten

Soms, als je te veel begint te denken wat een publiek gaat denken, als je er te zelfbewust over bent, maak je fouten.

Ik hou van films waar de muziek en het geluidsontwerp soms bijna niet te onderscheiden zijn.

Voor mij is Batman degene die het meest serieus genomen kan worden. Hij is niet van een andere planeet, of gevuld met radioactief spul. Ik bedoel, Superman is in wezen een god, maar Batman lijkt meer op Hercules: hij is een mens, zeer gebrekkig, en overbrugt de kloof.

Ik probeer zo efficiënt mogelijk te zijn, want in mijn proces denk ik dat dat het werk echt helpt. Ik hou ervan om de druk van tijd en geld te hebben en echt te proberen vast te houden aan de parameters die we hebben gekregen.

Superhelden vullen een gat in de popcultuur psyche, vergelijkbaar met de rol van de Griekse mythologie. Er is niet echt iets anders dat het werk doet in moderne termen. Voor mij is Batman degene die het meest serieus genomen kan worden.

Ik ben al mijn hele leven gefascineerd door dromen, sinds ik een kind was, en ik denk dat de relatie tussen films en dromen iets is dat me altijd heeft geïnteresseerd.

De beste acteurs voelen instinctief wat de andere acteurs nodig hebben, en ze passen het gewoon aan.

Filmlogistiek laat je nooit iets anders doen dan filmen zoals het budget het dicteert.

Een van de dingen die je als schrijver en als filmmaker doet, is het begrijpen van resonante symbolen en beelden zonder het zelf volledig te begrijpen.

Ik wil verrast en vermaakt worden door een film, dus dat is wat we proberen te doen voor het publiek. Uiteraard moeten we de film ook verkopen.

Mensen willen iets zien dat laat zien dat je kunt doen wat je zegt. Dat is de truc.

Mijn leukste filmervaringen zijn altijd naar een bioscoop gaan, daar zitten en de lichten gaan uit en er komt een film op het scherm waar je niet alles van weet, en je weet niet elke plotwending en elke karakterbeweging die gaat gebeuren.

Ik voel me altijd aangetrokken tot de analogie van een doolhof. Denk aan film noir en als je je het verhaal voorstelt als een doolhof, wil je niet boven het doolhof hangen en kijken naar de personages die de verkeerde keuzes maken, omdat het frustrerend is. Je wilt eigenlijk in het doolhof met hen, het maken van de bochten aan hun zijde, dat houdt het spannender...Ik zit graag in dat doolhof.

Het is zeker moeilijk om een balans te vinden tussen het vermarkten van een film en het aan iedereen aanbieden met het fris willen houden voor het publiek.

Ik heb mezelf nooit als een gelukkig persoon beschouwd. Ik ben de meest buitengewone pessimist. Dat ben ik echt.

Ik ben geen grote dromer. Dat ben ik nooit geweest.Het enige wat ik duidelijk uit het onderzoek van dromen heb gehaald, is dat ik denk dat er geen specifieke wetenschap is die je op droompsychologie kunt zetten. Ik denk dat het aan het individu ligt. Het is duidelijk dat we dingen onderdrukken, emoties, dingen gedurende de dag-gedachten die we duidelijk niet genoeg hebben doordacht, en in die staat van slaap wanneer ons onderbewustzijn of geest gewoon willekeurig verschillende surrealistische verhaalstructuren afvuurt, en wanneer we wakker worden, moeten we aandacht besteden aan deze dingen.

Ik maakte 'Batman' zoals ik elke andere film maakte, en ik heb het naar mijn eigen tevredenheid gedaan, omdat de film echt precies is zoals ik wilde dat het was.

Ik realiseerde me dat als je een publiek probeert te bereiken, zo subjectief mogelijk zijn en echt proberen te schrijven vanuit iets echts de weg is om te gaan. Het komt voornamelijk uit mijn eigen proces, mijn eigen ervaring.

De term 'genre' wordt uiteindelijk pejoratief omdat je verwijst naar iets dat zo gecodeerd en geritualiseerd is dat het niet langer de kracht en betekenis heeft die het had toen het voor het eerst begon.

Ik heb niet echt de neiging om veel onderzoek te doen als ik schrijf. Ik weet het omdat ik denk dat veel van wat ik vind dat je wilt doen met onderzoek alleen maar bevestigt dingen die je wilt doen. Als het onderzoek in tegenspraak is met wat je wilt doen, heb je de neiging om door te gaan en het toch te doen.

Ik geloof dat films een van de grote Amerikaanse kunstvormen zijn en de gedeelde ervaring van het kijken naar een verhaal dat zich op het scherm ontvouwt, is een belangrijk en vreugdevol tijdverdrijf. De bioscoop is mijn thuis, en het idee dat iemand die onschuldige en hoopvolle plek zou schenden op zo ' n ondraaglijk wrede manier is verwoestend voor mij.

De sfeer en de omgeving die je krijgt in een Chris Nolan-film die hij en Emma [Tomson] maken, is er een waarin je je heel veilig en heel zelfverzekerd voelt en in staat bent om te experimenteren met personages. Het is een geweldige plek om te zijn als acteur.

Een camera is een camera, een shot is een shot, hoe je het verhaal vertelt is het belangrijkste.

Ik ben een gelukkig mens. Ik mag de films kiezen die ik wil maken. Ik heb veel vrienden in deze branche die dat niet kunnen. Ik ben opgegroeid in L. A. Veel van mijn vrienden zijn acteurs, dus ik realiseer me elke dag hoe gelukkig ik ben om deze kans te hebben, dus terwijl ik hier ben, ga ik proberen precies te doen wat ik wil.

Ik denk dat het publiek zich te comfortabel en vertrouwd voelt in de films van vandaag. Ze geloven alles wat ze horen en zien. Ik hou ervan om dat op te schudden.

Elke film moet zijn eigen wereld hebben, een logica en gevoel dat verder gaat dan het exacte beeld dat het publiek ziet.

Er zijn maar weinig regisseurs in deze industrie die een studio willen laten weten dat ze een meerlagige, bijna soms existentiële, surrealistische film willen maken die in zijn hoofd zit. En dan een kans hebben om dat te doen.

Wraak is een bijzonder interessant concept, vooral het idee of het al dan niet buiten een abstract idee bestaat.

Chris [Nolan] en ik hebben een vreemde manier van werken vanuit het niet-filmproces, waar na al die gesprekken en het lezen van het script en meer gesprekken, Chris de films opnam en het eerste wat hij deed, hij wilde het me niet laten zien totdat ik de muziek had geschreven - niet uit gemeenheid, of iets, het leek gewoon een interessant idee om te zien of er enige synchroniciteit was en me mijn verbeelding ten volle te laten gebruiken in plaats van te worden beperkt door bezuinigingen en beelden.

Zodra televisie de enige secundaire manier werd waarop films werden bekeken, moesten films zich houden aan een vrij lineair systeem, waarbij je tien minuten kunt afdrijven en de telefoon kunt opnemen en niet echt je plaats verliest.

Voor zover de dromen gaan, zou ik alleen maar wijzen op er zijn momenten in mijn leven waar ik lucide dromen heb ervaren, wat een groot kenmerk is van Inception movie - het idee om te beseffen dat je in een droom bent en daarom probeert het op de een of andere manier te veranderen of te manipuleren. Dat is een zeer opvallende ervaring voor mensen die het hebben.

Ik ben al sinds mijn kindertijd geïnteresseerd in dromen. Ik ben altijd gefascineerd geweest door het idee dat je geest, wanneer je slaapt, een wereld kan creëren in een droom en je ziet het alsof het echt bestaat.

Ik denk dat als je kijkt naar het idee om een grenzeloze wereld te creëren en het bijna te gebruiken als een speeltuin voor actie en avontuur enzovoort, ik van nature aangetrokken ben tot filmische werelden, of het nu de Bond-films zijn en dergelijke.

We worden allemaal ' s morgens wakker en willen ons leven leiden zoals we weten dat we zouden moeten. Maar dat doen we meestal niet, op kleine manieren. Dat is wat een personage als Batman zo fascinerend maakt. Hij speelt onze conflicten op een veel grotere schaal uit.

Het is niet zo vaak dat je een groot commercieel succes krijgt en dan iets hebt dat je wilt doen waar je mensen over kunt opwinden.

Ja, Het is vreemd als je terugkijkt op je eigen werk. Sommige filmmakers kijken helemaal niet terug op hun werk. Ik kijk veel naar mijn werk, eigenlijk. Ik heb het gevoel dat ik iets heb geleerd terwijl ik naar dingen kijk die ik heb gedaan in termen van wat ik in de toekomst ga doen, fouten die ik heb gemaakt en dingen op het werk of wat heb je.

Ik denk dat ik op de set dingen zie gebeuren als publieklid en probeer gewoon te kijken naar wat het beeld is dat we fotograferen, hoe dat het verhaal zal bevorderen en wat het volgende beeld zal zijn.

Ik denk dat er een vaag gevoel is dat Films steeds onwerkelijker worden. Ik weet dat ik het gevoeld heb.

Ik ben erg blij waar 3-D naartoe gaat, dat is dat het een keuze wordt - en gelukkig kiezen de meeste mensen nog steeds voor 2-D.

Ik heb Joseph Campbell nooit gelezen en ik weet niet zoveel over archetypen van verhalen.

Ik denk dat er voordelen zijn aan verschillende schalen van filmmaken. Je zou niet één ding willen doen.

Je hoeft niet bang te zijn om een beetje groter te dromen, schat.

Ik moet geloven dat als mijn ogen gesloten zijn, de wereld er nog steeds is. (Leonard Shelby, Memento)

Geheugen kan de vorm van een kamer veranderen; het kan de kleur van een auto veranderen. Herinneringen kunnen vervormd worden. Ze zijn slechts een interpretatie, ze zijn geen verslag, en ze zijn irrelevant als je de feiten hebt. (Leonard Shelby, Memento)

Batman en Superman zijn heel verschillende personages, maar ze zijn zowel iconisch als elementair. Het vinden van het juiste verhaal voor hen beiden is de sleutel.

In Hollywood is er een grote openheid, bijna een vraatzuchtige eetlust voor nieuwe mensen. In Engeland is er een groot vermoeden van het nieuwe. In culturele termen kan dat een goede zaak zijn, maar als je probeert in te breken in de filmindustrie, is het zeker een slechte zaak.

Wanneer je een videogame speelt, kun je een heel ander persoon zijn dan in de echte wereld, bepaalde aspecten van de manier waarop je hersenen werken kunnen worden gebruikt voor iets dat je nooit in de echte wereld zou kunnen doen.

Nou, je ontdekt altijd veel in de bewerkingsruimte. Vooral de actie, omdat je veel te veel moet schieten en een enorme hoeveelheid materiaal moet schieten omdat veel van de sequenties moeten worden ontdekt in de bewerking en manipulatie ervan.

Mijn benadering met acteurs is om ze te geven wat ze van mij nodig hebben. Richting voor mij gaat over luisteren en reageren en beseffen hoeveel ze van mij moeten weten en hoeveel ze voor zichzelf hebben bedacht, echt.

Wat je niet begrijpt is dat mensen in principe niet goed zijn. We zijn in principe egoïstisch. We duwen en schreeuwen en huilen om aanbidding, en slaan iedereen neer om het te krijgen. Het leven is een competitie van prattelende pauwen die verrukt zijn in zinloze paringsrituelen. Maar ondanks al onze uitwissen en eigenbelang, zijn we allemaal slaven van wat we het meest vrezen. Je moet nog veel leren. Hier. Ik zal het je leren.