Alan Ball beroemde citaten

De dood is een thema waar ik gefascineerd door Ben.

Ik ben Boeddhist, dus een van mijn grootste overtuigingen is: 'alles verandert, vat het niet persoonlijk op.'

Ik zou zeggen probeer verhalen te vertellen waar je om geeft in tegenstelling tot verhalen waarvan je denkt dat ze zullen verkopen.

Ik had 'Interview with a Vampire' gezien en Dracula-films gezien toen ik opgroeide, maar ik dacht nooit: 'Ik hou van vampiers; ik moet een show over vampiers doen.'

Ik kom uit het zuiden, dus hoewel ik het persoonlijk onmogelijk vind om daar te wonen, heb ik nog steeds een voorliefde voor het als een geografische regio.

Als een scène langer is dan drie pagina ' s, is het beter om een goede reden.

Het verschil tussen film en TV is het tempo. Je hebt geen vrije tijd op televisie.

Als ik naar huis ga, is het laatste wat ik wil lezen over de populaire overlevering van vampiers.

Weet je, Ik ben homo en ik ben opgegroeid met het besef dat op zeer jonge leeftijd, in een vrij onderdrukte familie.

Ik ben zo verwend. Ik kan niet kijken naar een show waar het wordt onderbroken voor advertenties. Ik moet het TiVo en overslaan door de advertenties, omdat de cultuur van de reclame is zo vals en nep dat ik gewoon... ugh, Weet je?

Ik hou echt van verhalen vertellen, en ik hou van de verhalen zoals ze zichzelf onthullen. Het is een ongelooflijk voedend proces; het is waarschijnlijk het dichtst bij het hebben van een religie.

Het leven is lijden. We hebben verlangens en verwachtingen en ego ' s, en we vergelijken de realiteit die we hebben, die wonderbaarlijk en wonderbaarlijk is, met deze realiteit die we verlangen. Dat distantieert ons op de een of andere manier van het daadwerkelijk volledig deelnemen aan de realiteit die we hebben, en dat creëert lijden. Wat ik leuk vind, is dat het allemaal om het huidige moment gaat.

Als schrijver is het leuk om te creëren. En als je eenmaal in een langlopende show komt met zeer gevestigde personages en een zeer gevestigde toon en formaat, na een tijdje is het echt een geweldige baan, maar dat is wat het is-een baan.

Ik zie het goede in mensen. Zeker in mijn eigen leven streef ik ernaar iemand te zijn die functioneel en goed aangepast is en conflicten op een niet-emotionele en niet-destructieve manier kan aanpakken, en dat zijn de mensen waarmee ik mezelf probeer te omringen in mijn leven. Maar als personages vervelen ze me.

Ik weet dat veel shows zijn als, 'hier zijn de pagina' s', vlak voordat ze beginnen met filmen. Ik zou een hartaanval krijgen. De angst zou veel te veel voor mij zijn. Ik heb niet zo ' n sterke ruggengraat als die andere schrijvers.

De meesten van ons leven in kunstmatige omgevingen en dan gaan we werken in kunstmatige omgevingen en de wereld wordt iets dat je door een raam ziet.

Ik zal zeggen dat de omgeving waarin ik opgroeide niet de meest vooruitstrevende was.

Ik denk dat vampiers een tijdloos krachtig archetype zijn dat de psyche van mensen kan aanboren.

Ik denk dat de wereld een plek is voor oddballs en freaks. Ik ben alleen geïnteresseerd in oddballs en freaks als personages.

Ik ben op het punt in mijn leven dat ik niet zo hard wil werken. Eigenlijk heb ik goed moeten kijken naar workaholisme en het effect ervan op iemands geestelijke gezondheid.

Ik ben een enorme freak, en dat ben ik altijd geweest. Ik heb het eerste deel van mijn leven heel wanhopig geprobeerd er geen te zijn, en het was gewoon tijdverspilling.

Ik ben gewend aan Amerikaanse acteurs die een filmcarrière hebben en denken dat televisie acteren onder hen staat.

Vampiers zijn totale seksuele metaforen; daar is gewoon geen weg omheen.

En toen ik op oosterse filosofie en Boeddhisme stuitte, was het de eerste keer dat ik ooit een filosofie had gelezen die echt enorm veel zin had. Wat ik leuk vond dat ontbrak in mijn ervaring van het christendom opgroeien was een soort acceptatie, een soort van OK zijn met onvolmaakt zijn en niet focussen op de zonde.

In mijn eigen leven denk ik dat legendes over bovennatuurlijke, mythische dingen eigenlijk slechts een manifestatie zijn van het collectieve onbewuste. Dus ik word niet echt bang. Ik bedoel zeker, je leest over dingen die mensen elkaar hebben aangedaan in het nastreven van een mystiek of occult doel, en het is verschrikkelijk. Maar dat is gewoon de menselijke natuur.

Uiteindelijk is fysieke gelijkenis niet zo belangrijk als of deze persoon dit personage tot leven kan brengen op een manier die overtuigend is en me laat zorgen over wat er met hen gebeurt.

De dood is een metgezel voor ons allemaal, of we het nu erkennen of niet, of we ons er bewust van zijn of niet, en het is niet noodzakelijk iets vreselijks.

Regisseren is fysiek spannend omdat er een tikkende klok is, je werkt met mensen, het is erg sociaal, het is erg leuk.

Gelukkige relaties zijn saai. We willen ze allemaal in ons eigen leven. Maar Ik wil ze niet op TV zien.

Ik ben een beetje achterdochtig over de paradigma ' s van de industrie. Ik heb het gevoel dat zoveel films en TV-programma 's zo vertrouwd voelen vanwege het overmatig vertrouwen op deze paradigma' s.

Ik geloof dat vergeving mogelijk is voor iedereen, voor alles, maar ik ben een boeddhist.

Seksualiteit is een venster op iemands ziel.

Er zijn momenten dat ik regisseer, en er zijn een paar momenten dat ik niet kreeg zoals ik wilde, maar ik weet dat ik nog andere hoeken heb om te filmen en ik moet klaar zijn tegen de middag; Ik ga verder.