Lawrence Lessig beroemde citaten

De oorlog tegen illegaal delen van bestanden is als de eeuwenoude oorlog van de kerk tegen Masturbatie. Het is een oorlog die je niet kunt winnen.

Het maakt me niet uit of de gebroeders Koch of Soros hun geld uitgeven om de ene of de andere kandidaat te promoten. Ik geef om leden van het Congres die 30% -70% van hun tijd besteden aan het inzamelen van geld .05% van ons. Verander de manier waarop we verkiezingen financieren en je verandert de corruptie.

Voordat het monopolie wordt toegestaan, moet er reden zijn om te geloven dat het iets goeds zal doen - voor de samenleving, en niet alleen voor monopoliehouders.

Mijn werk over corruptie is om mensen ertoe te brengen het minder als een morele kwestie (goed/fout) te zien en meer als een economische kwestie (economieën van invloed en hun effect).

We staan aan de vooravond van deze tijd waarin ik kan zeggen: "Ik spreek als een wereldburger" zonder dat anderen zeggen: God, wat een gek.

Ik ben gefocust op het oplossen van het probleem dat het plausibel zou maken voor gov ' t om terug te gaan naar het oplossen van echte problemen.

Een cultuur zonder eigendom, of waarin scheppers niet betaald kunnen worden, is anarchie, geen vrijheid.

Ik ben helemaal voor het experimenteren met loting - willekeurig geselecteerde vertegenwoordigende organen van burgers. Ik ben geen voorstander van directe democratie. We hebben het druk. We hebben levens. Er is een reddit. Wie heeft de tijd om het juiste antwoord te vinden op de duizend beleidskeuzes die een overheid de hele tijd moet maken?

Als het Internet ons iets leert, is het dat grote waarde komt van het achterlaten van kernbronnen in een commons, waar ze vrij zijn voor mensen om op te bouwen zoals ze dat goed vinden.

Ik pleit voor het beschermen van de Vrijheid van het net en het waarborgen van privacy. Ik betoog tegen mensen die geloven dat beide op de een of andere manier automatisch worden gegeven. Dat zijn ze niet.

Het auteursrecht moet zijn obsessie met 'de kopie' opgeven."De wet mag geen 'kopieën' of 'moderne reproducties' op zichzelf reguleren. Het zou in plaats daarvan het gebruik moeten reguleren-zoals openbare distributies van kopieën van auteursrechtelijk beschermd werk-die rechtstreeks verband houden met de economische stimulans die de auteursrechtwet moest bevorderen.

Duidelijk focussen op het probleem is de eerste stap naar een oplossing. Het probleem is (a) de krankzinnige hoeveelheid tijd die wordt besteed aan het verzamelen van geld van (b) een vreemd klein deel van Amerika. Eigenlijk .05% zijn de "relevante financiers" van campagnes, wat betekent dat kandidaten niet anders kunnen dan overdreven gevoelig zijn voor de opvattingen van die kleine fractie ten opzichte van de rest van ons. Als dat het probleem is, dan is de oplossing om de financiers te spreiden: om het bereik van ons te vergroten die de relevante financiers van verkiezingen zijn, door middel van schema ' s zoals vouchers of coupons die aan elke kiezer worden gegeven.

Ik ben een groot voorstander van experimenten om de representatieve overheid aan te vullen met willekeurig geselecteerde vertegenwoordigende organen van burgers, zeker. Ik denk dat de meeste Amerikanen verbaasd zouden zijn om te leren hoeveel beter we zijn bij gov 't dan onze gov' t.

Ik ben geen voorstander van directe democratie omdat ik een leven wil, en dat betekent dat ik mensen wil selecteren die voor mij werken en dat soort werk voor mij doen.

Ik ben een groot voorstander van het idee van een wereldwijde anti-corruptiebeweging - maar één die begint met het erkennen dat de architectuur van corruptie in verschillende landen anders is. De corruptie waar we onder lijden is niet hetzelfde als de corruptie die Afrika verzwakt. Maar het is beide corruptie, en beide moeten worden geëlimineerd als het geloof in democratie niet wordt vernietigd.

Er is nog steeds de illusie dat als we zouden kunnen verklaren dat bedrijven geen mensen zijn of dat geld geen spraak is, alles zou worden opgelost. Ongeacht het goede in die ideeën, zou het niet.

Verander de manier waarop we campagnes financieren. Totdat we dat doen, zal Wall Street altijd in staat zijn om de Dems en GOP te chanteren om hen te geven wat Wall Street wil.

Dit is wat we [Amerikanen] nodig hebben: een 30 seconden durende you tube video van een man op een feestje die voortdurend iedereen op het feest bekijkt, terwijl hij doet alsof hij met de andere persoon praat. Wij zijn de andere persoon. De mannen zijn de politici. En de afleiding is de corruptie: We hebben een congres nodig dat het zich kan veroorloven om met ons te praten. Voor minstens één drankje of zo.

Ik spendeer zo weinig mogelijk tijd met de wetgevers. Velen zijn geweldig. En meer dan je verwacht wil je echte verandering. Maar ze gaan niets doen totdat wij, de buitenstaanders, hen dwingen het te adopteren.

Er is een cultuur onder academici die onduidelijk is. Als je te duidelijk bent, kun je niets interessants zeggen. Het probleem is niet de lengte van het woord. Het probleem is een verbintenis om te spreken op een manier die een publiek kan begrijpen.

Schepping betekent altijd bouwen op iets anders. Er is geen kunst die niet hergebruikt wordt. En er zal minder kunst zijn als elk hergebruik wordt belast door de appropriator.

Het belangrijkste punt is echter niet wat het geld doet. Het gaat erom wat er moet gebeuren om het geld te krijgen. Het effect van het geld kan (democratisch) goedaardig zijn. Maar wat er wordt gedaan om dat geld veilig te stellen, is niet noodzakelijkerwijs goedaardig. Dit punt missen is de Robin Hood-misvatting verraden: het feit dat de buit terecht werd verdeeld, is geen excuus voor de middelen die werden genomen om het te beveiligen.

Als je het uitlegt, verlies je. Het is een bumpersticker cultuur. Mensen moeten het zo krijgen, en als ze dat niet doen, als het drie seconden duurt om ze te laten begrijpen, ben je van hun radar scherm. Drie seconden om te begrijpen, of je verliest. Dit is ons probleem.

Als de wet de doodstraf oplegde voor parkeerbonnen, zouden we niet alleen minder parkeerbonnen hebben, we zouden ook veel minder rijden.

De kristallen bol heeft een vraagteken in het midden. Er moeten enkele fundamentele keuzes worden gemaakt. We zullen ervoor kiezen om een hopeloze oorlog te blijven voeren om de bestaande architectuur voor auteursrecht te behouden door de inzet te verhogen en betere wapens te gebruiken om ervoor te zorgen dat mensen het respecteren. Als we dit doen, zal de publieke steun voor auteursrecht blijven verzwakken, creativiteit ondergronds duwen en een generatie produceren die vervreemd is van het auteursrechtconcept.

Als je denkt aan een presidentskandidaat die al zijn of haar tijd besteedt aan het praten met dat kleine, kleine deel van ons dat de capaciteit heeft om politieke verkiezingen te financieren, is het duidelijk waarom het perspectief van de overheid scheef is ten opzichte van waar de meeste Amerikanen om geven.

Een thema van wat ik heb geschreven is om mensen te laten begrijpen dat "apolitiek" betekent "je verliest."Het betekent niet dat je een utopisch leven leidt zonder invloed van politici. De vernietiging van het publieke domein is het duidelijkste voorbeeld, maar het zal slechts het eerste zijn.

Het gevaar van mediaconcentratie komt niet voort uit de concentratie, maar uit het feodalisme dat deze concentratie, gekoppeld aan de verandering in het auteursrecht, voortbrengt.

Dit betekent niet dat elk auteursrecht in eerste instantie zijn waarde moet bewijzen. Dat zou een veel te omslachtig controlesysteem zijn. Maar het betekent wel dat elk systeem of elke categorie van auteursrecht of octrooi zijn waarde moet bewijzen.

Creativiteit bouwt voort op het publieke domein. De strijd die we nu voeren gaat over de vraag of het publieke domein zal blijven worden gevoed door creatieve werken nadat hun auteursrecht is verlopen. Dat is onze traditie geweest, maar die traditie is in de laatste generatie verdraaid. We proberen de Grondwet te gebruiken om te herstellen wat altijd als vanzelfsprekend werd beschouwd-dat het publieke domein elk jaar zou groeien met nieuw creatief werk.

Politiek is die zeldzame sport waar de amateurwedstrijd eigenlijk interessanter is dan de professionele.

Advocaten testen zelden hun macht, of de macht die zij bevorderen, tegen deze eenvoudige pragmatische vraag: "zal het goed doen? Als de advocaat wordt uitgedaagd over het groeiende bereik van de wet, antwoordt hij: "waarom niet?

Toestemming van de overheid is een kostbaar goed. Nieuwe ideeën hebben zelden zo ' n steun. Oude ideeën hebben vaak diepe wetgevende banden om ze te verdedigen tegen de nieuwe.

Er zijn veel mensen die zeggen dat we moeten bezuinigen op de hoeveelheid geld die in de politiek wordt uitgegeven. Ik ben het er niet mee eens. Maar ik ben er zeker van dat als u het zou hebben over het verminderen van de hoeveelheid geld die in de politiek wordt uitgegeven, de media er sterk belang bij zouden hebben zich tegen u te verzetten, omdat ze een enorme hoeveelheid geld verdienen met politieke advertenties.

Als er twee kandidaten waren, een Democraat en een Republikein, die elk zich inzetten voor dezelfde soort fundamentele hervorming, dan zou de verkiezing een verkiezing zijn tussen de vicepresidentiële kandidaten. Het zou net als de gewone verkiezingen zijn, behalve dat het een stap terug zou zijn.

U en ik weten allebei dat zolang onze vertegenwoordigers gegijzeld worden door hun financiers - en hun financiers zijn niet allemaal van ons - ons systeem niet zal werken

Hoewel toe-eigening kunst van cruciaal belang is voor kunst, is het een dubbelzinnige kunstvorm in de wereld van het Hooggerechtshof.

Het kan gek zijn om te verwachten dat een hoge regeringsfunctionaris de waarheid spreekt. Het is misschien gek om te geloven dat het overheidsbeleid meer zal zijn dan de dienstmaagd van de machtigste belangen. Het is misschien gek om te beweren dat we een traditie moeten behouden die deel uitmaakt van onze traditie voor het grootste deel van onze geschiedenis-vrije cultuur. Als dit gek is, laat er dan meer gekken zijn. Snel.

Zoals ik al aangaf, zijn de meeste boeken binnen een jaar uit de druk. Hetzelfde geldt voor muziek en film. Commerciële cultuur is sharklike. Het moet blijven bewegen. En wanneer een creatief werk uit de gratie valt bij de commerciële distributeurs, eindigt het commerciële leven.

Monopolies worden niet door theorie gerechtvaardigd; ze moeten alleen worden toegestaan wanneer ze door feiten worden gerechtvaardigd. Als er geen solide basis is om een bepaalde monopoliebescherming uit te breiden, dan moeten we die bescherming niet uitbreiden. Dit betekent niet dat elk auteursrecht in eerste instantie zijn waarde moet bewijzen. Dat zou een veel te omslachtig controlesysteem zijn. Maar het betekent wel dat elk systeem of elke categorie van auteursrecht of octrooi zijn waarde moet bewijzen. Voordat het monopolie wordt toegestaan, moet er reden zijn om te geloven dat het iets goeds zal doen-voor de samenleving, en niet alleen voor monopoliehouders.

Het rechtssysteem werkt niet. Of beter gezegd, het werkt voor niemand behalve voor degenen met de meeste middelen. Niet omdat het systeem corrupt is. Ik denk niet dat ons rechtssysteem (op federaal niveau althans) helemaal corrupt is. Ik bedoel gewoon omdat de kosten van ons rechtssysteem zo verbazingwekkend hoog zijn dat er praktisch nooit gerechtigheid kan worden gedaan.

We zijn een cut-and-paste cultuur. Het doel van de protectionisten is om te beweren dat een cut-and-paste cultuur crimineel is. Nou, het is alleen crimineel als er niets is dat je vrij kunt knippen en plakken. Als we steeds meer materiaal als beschikbaar voor deze niet-commerciële toepassingen markeren, zullen mensen de kans krijgen om het belang ervan te zien.

Een vrije cultuur ondersteunt en beschermt scheppers en vernieuwers. Zij doet dit rechtstreeks door het verlenen van intellectuele eigendomsrechten. Maar zij doet dit indirect door het bereik van die rechten te beperken, om te garanderen dat opvolgers en vernieuwers zo vrij mogelijk blijven van de controle over het verleden. Een vrije cultuur is geen cultuur zonder eigendom, net zoals een vrije markt geen markt is waarin alles vrij is. Het tegenovergestelde van een vrije cultuur is een "permission culture" - een cultuur waarin scheppers alleen kunnen creëren met de toestemming van de machtigen, of Van scheppers uit het verleden.

Ik denk dat als het auteursrechtregime zich richt op de mensen die we zouden moeten helpen, de kunstenaars en makers, en een systeem bouwt dat hen de vrijheid geeft om te kiezen en te beschermen en beloond te worden voor hun creativiteit, dan zullen we de juiste focus hebben.

Schrijven " is het Latijn van onze tijd. De moderne taal van het volk is video en geluid.

We leven in een wereld met "vrije" inhoud, en deze vrijheid is geen onvolmaaktheid. We luisteren naar de radio zonder te betalen voor de nummers die we horen; we horen vrienden nummers neuriën die ze niet hebben gelicentieerd. We vertellen grappen die verwijzen naar filmplots zonder toestemming van de regisseurs. We lezen onze kinderboeken, geleend uit een bibliotheek, zonder de oorspronkelijke auteursrechthebbende te betalen voor de uitvoeringsrechten.

Er is een regulering van gedrag op het Internet en in cyberspace, maar die regulering wordt voornamelijk opgelegd door middel van code. De verschillen in de regelgeving die door middel van code wordt bewerkstelligd, onderscheiden verschillende delen van het Internet en cyberspace. Op sommige plaatsen is het leven vrij, op andere plaatsen is het meer gecontroleerd. En het verschil tussen deze ruimtes is gewoon een verschil in de architecturen van controle--dat wil zeggen, een verschil in code.

Ik denk dat de realiteit is dat het auteursrecht al heel lang een klein onderdeel is van de Amerikaanse jurisprudentie, ver verwijderd van de traditionele First Amendment jurisprudentie, en dat was logisch voor het Internet. Nu is er een onvermijdelijk verband tussen de belangen van het Eerste Amendement en de reikwijdte van het auteursrecht. Het rechtssysteem erkent voor het eerst de buitengewone omvang van de regulering van het auteursrecht en de regulering van gewone activiteiten op het gebied van vrijheid van meningsuiting.

Naarmate meer en meer burgers uiten wat ze denken en het schriftelijk verdedigen, zal dat de manier veranderen waarop mensen publieke kwesties begrijpen. Het is gemakkelijk om verkeerd te zijn en misleid in je hoofd. Het is moeilijker wanneer het product van je geest door anderen bekritiseerd kan worden. Natuurlijk is het een zeldzame mens die toegeeft dat hij ervan overtuigd is dat hij ongelijk heeft. Maar het is nog zeldzamer voor een mens om te negeren wanneer hij ongelijk heeft bewezen. Het schrijven van ideeën, argumenten en kritiek verbetert de democratie.

Er zijn maar weinig mensen in onze samenleving die vrij zijn om te zeggen wat ze geloven. Ik ben in een uiterst gelukkige positie dat ik deze enorme gave van vrijheid heb en ik geloof dat ik het moet proberen te gebruiken om iets nuttigs voor de samenleving te doen. Zolang ik het gevoel heb dat ik iets te zeggen heb, zal ik dat blijven proberen.