Bong Joon-ho beroemde citaten

Ik schrijf het script altijd zelf.

Er is veel extreme emotie in Koreaanse films. Dat komt omdat er veel extremen zijn in de Koreaanse samenleving.

Er is nauwelijks overheidscensuur in Korea.

Als kind keek ik altijd naar genrefilms op TV.

Als regisseur, of gewoon een filmfan die van het festival wil genieten, is Cannes de slechtste plek om te zijn. Maar het moet een paradijs zijn voor distributeurs en importeurs.

Ik heb een complex gevoel over het genre. Ik hou ervan, maar ik haat het tegelijkertijd. Ik heb de drang om het publiek te laten prikkelen met de opwinding van een genre, maar ik probeer ook de verwachtingen die aan dat genre worden gesteld te verraden en te vernietigen.

Ik heb een groep cafés en coffeeshops waar ik regelmatig naar toe ga. Ze hebben meestal een ruimte waar ik mijn computer kan aansluiten en een hoekbank waar ik een paar uur kan schrijven of wat dan ook, zelfs het lawaai van de omringende mensen die voorbij lopen. Dat zijn de dingen die mij stimuleren om te schrijven.

Ik haat de creature film conventie die zegt dat je moet wachten tot het einde om het monster te zien. Een uur en alles wat je hebt gezien is slechts het puntje van de staart van het wezen.

Ik denk dat wanneer iemand heel dicht bij een ander komt, dat liefde en intimiteit kan betekenen, maar aan de andere kant is er ook het gevaar dat iemand een ander vernietigt onder de naam liefde. Ik denk dat dat het engste is voor mij in verschillende relaties.

Mijn favoriete genre ligt in mezelf, en als ik mijn favoriete verhalen, personages en beelden volg, komt het neer op een bepaald genre. Dus soms moet ik zelfs proberen te raden welk genre een film zal zijn nadat ik hem heb gemaakt.

Mensen hebben gezegd: 'waarom maak je geen eigen bedrijf zoals Chan-wook Park zijn eigen bedrijf heeft', maar mijn hoofd zit vol met schrijven en regisseren en ik heb niet het gevoel dat ik een bedrijf wil runnen. Dat zit ook niet echt in Mijn persoonlijkheid.

Het multilevel, het bewuste en het onbewuste, is natuurlijk als ik scripts schrijf, als ik met ideeën en verhalen kom.

De liefde van de moeder voor haar kind is erg sterk in de Koreaanse samenleving - bijna op de grens van een obsessie.

Waar ik ook werk, ik kan geen film maken zonder 100% creatieve controle en final cut. Als er zo ' n garantie is, kan ik overal werken.

Ik ben een fan van het monster en horror genre, maar dat is niet mijn stijl als regisseur.

Ik maak mijn films niet opzettelijk met het uitdrukkelijke doel de kijker te verrassen.

Ik schrijf geen sequel of remake.

Ik teken graag zelf mijn storyboards.

Ik hou van de Japanse regisseur Shohei Imamura. Zijn meesterwerk in 1979 genaamd, de Engelse titel was 'Vengeance is Mine.

Ik beschouw het opnieuw maken van een film als het opnieuw creëren van iets.

Ik denk dat elke film als een eigen specifieke tekst moet worden beschouwd.

Ik weet zeker dat moeders belangrijk zijn in elke cultuur, maar vooral in de Koreaanse samenleving is de rol van de moeder van groot belang.

In Koreaanse films is er alleen een sterke traditie van melodramas.

In het midden van de jaren negentig was de Koreaanse filmindustrie echt open-minded.

Wanneer je voor het eerst denkt aan het maken van een monsterfilm, moet je je realiseren dat veel mensen op je neer zitten omdat er een groot vooroordeel is tegen dergelijke films.