Wilfrid Sheed beroemde citaten

Boeken over zelfmoord zijn slechte cadeaus.

Censors zullen proberen om elk jaar een beetje meer te censureren (omdat, net als redacteuren en andere ambtenaren, censors niet het gevoel hebben dat ze ergens komen tenzij ze opstaan en doen).

In tegenstelling tot de meeste oorlogen, die op zichzelf rotte fictie maken - alle plot en geen personages, of verzonnen personages-lijkt Vietnam de perfecte mix te zijn: de personages maken de oorlog, en de oorlog maakt de personages ongedaan. De goden, fates, furies hadden er een relatief kleine hand in. De puinhoop was door de mens gemaakt, een synthetische, door denktank uit de briefing sessie.

Ikzelf heb sinds eind jaren vijftig geen zelfverklaarde liberaal ontmoet (en zelfs toen was het een kleverig iets om toe te geven, zoals uit de middenklasse of het Midden - Westen komen, die twee sombere zaadbedden van talent), maar er gaat nauwelijks een dag voorbij dat ik geen andere aanval op de "typische liberaal" lees-omdat het een plaag van dinosaurussen of een plaag van eenhoorns zou kunnen aankondigen.

Voor nu veronderstel ik dat alle bewegingen gelijk zijn, wat ze niet zijn, behalve in dit opzicht: dat geen van hen zich druk maakt om kunstenaars die hun onmiddellijke nut te boven gaan. Goede bewegingen zullen een schrijver net zo meedogenloos gebruiken als slechte; omdat ze allemaal denken dat ze betere dingen te doen hebben dan zich zorgen te maken over het artistieke voortbestaan van één man.

Mushy reviews zijn een schending van het geloof

Scott Fitzgerald is een geluid dat je graag hoort op bepaalde momenten van de dag, bijvoorbeeld om vier uur ' s middags en weer laat in de nacht, en op andere momenten maakt het je een beetje ziek.

Je neukt met tempo en geluid totdat je de perfecte pasvorm voor dat specifieke lied krijgt, en dan, zolang je het kunt volhouden, staat God aan je kant en komt alles gemakkelijk en zelfs de obers glimlachen.

Als je het presidentschap nadert, lijkt niemand het waardig, omdat het niet ontworpen was voor een mens in de eerste plaats.

Zoals de zaken er nu voor staan, is het kantoor een iets gemeener slagveld dan het huis. Mannelijke bazen lijken hun vrouwelijke ondergeschikten te domineren, omdat ze hun vrouwen nooit zouden domineren.

Saloons bieden momenten van echte extase - maar alleen als je ziel in vrede is en de rest van je leven overweegt. Anders zijn het Paleizen van ellende.

Onnodige douane ze leven een kort leven in Amerika.

Het is een misvatting om te denken dat Carpen de sterkste vorm van kritiek is: het belangrijke werk begint nadat de fouten van de kunstenaar zijn opgemerkt, en de recensent kan het niet eindeloos uitstellen met spot, hoewel sommige neofieten misschien in de verleiding komen om te proberen: "bij twijfel, steek je tong uit" is een veilige regel die je nooit lezers kost. Maar er is niets sterks aan, en het heeft niets te maken met de echte zaak van kritiek, dat is om recht te doen aan het beste werk van je tijd, zodat er niets verloren gaat.

Natuurlijk is de geschiedenis slechts een warboel van feiten en een warboel van professoren, en iedereen die denkt dat het één duidelijke stem is die zegt: "Sta op, sir Knight" verdient een levenslange gevangenisstraf in Camelot.

Of Big Brother nu naar ons kijkt of niet, we moeten hem zeker in de gaten houden, wat nog erger kan zijn.

De mensheid heeft altijd te veel van haar heiligen en helden gemaakt, en hoe de laatsten omgaan met de ophef zou hun laatste test kunnen worden genoemd.

Mensen praten over talent alsof het een neutrale substantie is die op alles kan worden toegepast. Maar talent is beperkt en functioneert alleen met een zeer klein aantal onderwerpen, die het aan de schrijver is om te vinden.

De jaren ' 30 - Een Gouden Eeuw voor Amerikaanse humor, vooral omdat al het andere zo slecht ging. De wisecrack was de basis Amerikaanse zin omdat er zoveel dingen waren die niet op een andere manier konden worden gezegd.

Pas op voor de fictionist die zijn eigen leven schrijft. Zelfs openhartigheid wordt een strategie.

Zelfmoord gaat over het leven, omdat het in feite de meest oprechte vorm van kritiek is die het leven krijgt.

Mr Michener, zo tijdloos als een stapel Nationale geografieën, is de ultieme Zomerschrijver. Net zoals men teruggaat naar het huisje in Maine, zo gaat men terug naar zijn Michener.

De enige reden dat ik geen zelfmoord pleegde nadat ik de recensies van mijn eerste boek had gelezen, was omdat we twee rivieren in New York hebben en ik niet kon beslissen in welke ik zou jumo.

Elke schrijver is een schrijver van de vorige generatie.

Voor katholieken vóór het Tweede Vaticaans Concilie was het land van de vrije bij uitstek het land van Zuster Says-behalve natuurlijk voor Zuster, voor wie het het land van vader Says was.

Ik heb het geschreven op de dag dat hij stierf. Het was de enige troost die ik kon vinden.

Zelfs de God van Calvijn heeft nog nooit iemand zo hard geoordeeld als getrouwde stellen elkaar beoordelen.

Als de Fransen echt intelligent waren, zouden ze Engels spreken.

Het spirituele leven wordt heel eenvoudig als je ziek bent.

Het is de oude zaak tegen symbolen: als je ze krijgt, lijken ze voor de hand liggend en kunstmatig, en als je dat niet doet, mis je het hele punt.

Hoe slechter we mensen in dit land behandelen, hoe fijner we over hen praten.

Hoe maak je tegenwoordig een film over decadentie? Nu we het mogen doen, is het te laat.

Het is mogelijk dat de boosaardigheid van schrijvers is overschat (door mijzelf onder anderen). Als men hun gedachten over hun vak leest, ziet men waarom deze schrijver onmogelijk van die zou kunnen houden, hem inderdaad als een bedreiging zou beschouwen. Literatuur is een slagveld van tegenstrijdige geloofsovertuigingen, en er zijn edeler passies dan afgunst bij betrokken.

Het Amerikaanse mannetje wordt pas volwassen als hij alle andere mogelijkheden heeft uitgeput.