Zelda Fitzgerald beroemde citaten

Niemand heeft ooit gemeten, zelfs dichters niet, hoeveel het hart kan bevatten.

Ze verwachtte stilletjes dat er grote dingen met haar zouden gebeuren, en dat is ongetwijfeld een van de redenen waarom ze dat deden.

Ze weigerde zich te vervelen, vooral omdat ze niet saai was.

Ik wil niet leven. Ik wil eerst liefhebben en incidenteel leven.

Ik wou dat ik een mooi boek kon schrijven om die harten te breken die binnenkort zullen ophouden te bestaan: een boek van geloof en kleine nette werelden en van mensen die leven volgens de filosofieën van populaire liederen.

Ik denk niet dat ik je echt heel goed ken - maar ik weet dat je ruikt naar het heerlijke vochtige gras dat bij oude muren groeit en dat je handen mooi uit je mouwen openen en dat de achterkant van je hoofd een mossige beschutte grot is als er problemen in de wind zijn en dat mijn wang gewoon past bij de depressie in je schouder.

Ik speel de radio en maan rond...en droom van utopieën waar het altijd 24 juli 1935 is, voor altijd midden in de zomer.

Ik hou van je, ook al is er geen Ik, geen liefde of zelfs geen leven. Ik hou van je.

zonder jou, liefste liefste, zou ik niet kunnen zien of horen of voelen of denken - of leven - Ik hou zo van je en Ik zal nooit in ons hele leven ons nog een nacht apart laten zijn.

Oh, het geheime leven van man en vrouw-dromen hoeveel beter we zouden zijn dan we zijn als we iemand anders of zelfs onszelf waren, en het gevoel hebben dat ons landgoed ten volle onbenut is.

Er leek een hemelse steun onder zijn schouderbladen te zijn die zijn voeten in extatische ophanging van de grond tilde, alsof hij in het geheim van het vermogen om te vliegen genoot, maar liep als een compromis met de conventie.

Alles wat Ik wil zijn is altijd heel jong en heel onverantwoordelijk en om te voelen dat mijn leven van mij is - om te leven en gelukkig te zijn en te sterven op mijn eigen manier om mezelf te behagen

Tegen de tijd dat een persoon jaren heeft bereikt die voldoende zijn om een richting te kiezen, is de dobbelsteen geworpen en is het moment al lang voorbij dat de toekomst heeft bepaald.

De avond dat je me mijn verjaardagsfeestje gaf... jij was een jonge luitenant en ik was een geurige geest, nietwaar? En het was een stralende nacht, een nacht van zachte samenzwering en de bomen waren het erover eens dat het allemaal het beste zou zijn.

Het zijn de losse eindjes waarmee mensen zichzelf ophangen.

Vrouwen, ondanks het feit dat negen van de tien van hen door het leven gaan met een doodsbed air van het grijpen-het-laatste-moment of met martelaar-resignatie, sterven niet morgen-of de volgende dag. Ze moeten voortleven tot een van de vele bittere eindes.

Een vacuüm kan alleen bestaan, denk ik, door de dingen die het omsluiten.

Het is verschrikkelijk om conventionele gewoonten een greep te laten krijgen op een heel huishouden; om te eten, te slapen en te leven volgens kloktekens.

We krijgen iets te doen en zodra we het hebben, krijgt het ons.

Vrouwen lijken soms een stil, onveranderlijk dogma van vervolging te delen dat zelfs de meest verfijnde van hen begiftigt met de onduidelijke pijnlijkheid van de Boer.

Oh, we zullen zo gelukkig zijn, weg van alle dingen die ons bijna kregen, maar niet helemaal konden omdat we te slim voor hen waren!

Denk je niet dat ik voor jou gemaakt ben? Ik heb het gevoel dat je me besteld had-en ik werd aan jou geleverd-om gedragen te worden. Ik wil dat je me draagt, als een horloge-Amulet of een knoopsgat boeket.

Verliefd zijn, concludeerde ze, is gewoon een presentatie van ons verleden aan een ander individu, meestal pakketten die zo onhandig zijn dat we de losgemaakte snaren niet langer alleen kunnen beheren.

Ik kan niet lezen of slapen. Zonder hoop of jeugd of geld zit ik constant te wensen dat ik dood was.

Er is niets op aarde te doen hier, maar kijk naar het uitzicht en Eten. Je kunt je het resultaat voorstellen, want ik kijk niet graag naar meningen.

We zijn opgegroeid met de oneindige belofte van Amerikaanse reclame.

Alles wat onbegrijpelijk is, heeft een seksuele betekenis voor veel mensen onder de vijfendertig.

Zoeken naar liefde is als vragen om een nieuw uitgangspunt ... een nieuwe kans in het leven.

De ideeën van anderen over ons zijn grotendeels afhankelijk van wat ze hebben gehoopt.

De uitspraak heeft veel onschuldige woorden doen klinken als een doktersvoorschrift voor een maagpomp ...

Misschien zijn de ideeën van anderen over ons meer waar dan die van ons.

Ik neem een zonnebad en luister naar de uren, formuleer en desintegreer onder de dennen, en ruik de harsachtige hardheid van de hoge middaguren. De wereld is verloren in een blauwe waas van afstanden, en de onmiddellijke slaapt in een dunne en eindige zon.

Niets irriteert me meer dan het hebben van de meest triviale actie geanalyseerd en uitgelegd.

De ene illusie is net zo goed als de andere.

Ervaring leert je dingen te doen die je nooit meer wilt doen.

Niemand is ooit in staat geweest om te ervaren wat ze grondig hebben begrepen - of te begrijpen wat ze hebben ervaren totdat ze een onthechting hebben bereikt waardoor ze niet in staat zijn om de ervaring te herhalen.

Ik veronderstel dat alles wat we echt met mensen kunnen delen een voorliefde is voor hetzelfde soort weer.

Ze voelde de essentie van zichzelf fijner en kleiner getrokken als die stromen van gesponnen glas die trekken en strekken tot er slechts een glinsterende illusie overblijft. Noch vallen noch breken, de stroom draait fijner. Ze voelde zich heel klein en extatisch. Alabama was verliefd.

Een zuidelijke maan is een doorweekte maan en zwoel. Wanneer het de velden en de ritselende zandwegen en de kleverige honeysuckle heggen in zijn zoete stagnatie overspoelt, is je gevecht om vast te houden aan de realiteit als een protest tegen een eerste stroom ether.

Het legen van de Asbakken was erg expressief van mezelf. ik klonter gewoon alles in een grote hoop die ik heb bestempeld als 'het verleden', en na aldus dit diepe reservoir te hebben geleegd dat eens mezelf was, ben ik klaar om door te gaan.

herinneringen moeten scherp zijn als je niets anders hebt om voor te leven

Vader zei dat conflict het karakter ontwikkelt

Iedereen geeft je geloof voor het vragen, 'zei ze tegen David,' en zo weinig mensen geven je iets meer om in te geloven dan je eigen geloof - alleen je niet teleurstellen, dat is alles. Het is zo moeilijk om een persoon te vinden die verantwoordelijkheden accepteert die verder gaan dan wat je vraagt.'Zo gemakkelijk om geliefd te zijn-zo moeilijk om lief te hebben. David antwoordde:

De dood is de enige echte elegantie.

is het niet grappig hoe gevaar mensen gepassioneerd maakt?

Het probleem met noodgevallen is", zei ze, "dat ik altijd mijn beste ondergoed aan doe en dan gebeurt er niets.

Ik herinner me elke lichtvlek die ooit een schaduw naast je botten heeft gegraven.

En, Joey, als je ooit over de japonica ' s en de daisy fields wilt weten, zal het goed zijn dat je het bent vergeten, Want Ik zal je kunnen vertellen hoe het voelde om je zo te voelen dat je je niet helemaal kunt herinneren-dat zal zijn voor de tijd dat er jaren later iets gebeurt dat je aan nu herinnert.

Ik dacht dat ik een salamander was, en het lijkt erop dat ik niets anders ben dan een belemmering.

De meeste mensen hakken de kantelen van het leven uit compromissen, zetten hun onneembare bewakers op voor verstandige onderwerping, fabriceren hun filosofische ophaalbruggen uit emotionele terugtrekkingen en brandende plunderaars in de kokende olie van zure druiven.