Tim Duncan beroemde citaten

Goed, Beter, Beter. Laat het nooit rusten. Totdat je goed is en je beter het beste is.

Ik ga nergens heen. U kunt dat printen waar u maar wilt. Ik ben hier en ik ben een aansporing voor het leven.

Ik hou van grappen, lachen en mensen laten glimlachen. Ik ben misschien een beetje anders, maar dat is oké, wie wil er eigenlijk normaal zijn?

Je moet er klaar voor zijn, vooral hier. Dat is wat wij prediken, u zult uw kans krijgen of het nu aan het begin of in het midden of aan het einde komt wanneer het maar kan zijn. Als je tijd komt, moet je klaar zijn om te gaan, want je gaat je minuten verdienen

De tijd dat er niemand is om medelijden met je te hebben of om voor je te juichen, is wanneer een speler wordt gemaakt.

Ik denk dat LeBron een of twee keer eerder uit het spel vroeg, dus we wisten dat hij moe werd, maar we werden allemaal moe daarbuiten. ... Ik denk niet dat ik in zoiets heb gespeeld sinds ik de eilanden verliet.

Ik had graag tegen Bill Russell gespeeld. Hij was zo ' n kracht.

Als ik weg ben van basketbal, ben ik het grootste kind. Ik doe goed werk om mezelf gezond te houden. Maar aan de andere kant ben ik meer een eenzame man, blij dat ik alleen ben.

Op het veld staan en die trofee vasthouden - het is zo geweldig dat je het steeds opnieuw wilt blijven doen.

Ik ga proberen in te passen waar ik kan en spelen zoals ik kan.

Ik stel meestal geen persoonlijke doelen.

Als onze assists tot manden leiden, spelen we ons best en beginnen we schoten neer te slaan.

Ik weet dat ik de man ben waar anderen op zullen leunen.

Ik ben nog aan het leren. Hopelijk kan ik beter worden en niet stoppen waar ik nu ben.

Ik probeer mezelf niet te veranderen om indruk te maken op iemand. Ik ben gewoon wie ik ben.

Als we winnen, ben ik gelukkig. De rest is gewoon spul.

Ze zeggen dat ik geen emoties heb, maar ik ben opgewonden, zelfs als je het niet kunt zien.

Ik Val de mand meer aan. Omdat ik me meer op mijn gemak voel aan de lijn, is dat een gebied waar ik naartoe wil.

Ik ben nooit te hoog of te laag geworden. Het maakt je alleen maar kapot.

Ik meen het meestal niet.

In alle ernst, het zou moeilijk voor me moeten zijn om te vreemd te zijn. Een groot gezin heeft me opgevoed.

Als je moet stoppen en nadenken over dingen, gaat het mis.

Ik ben niet beter als ik schoten forceer. Ik neem ze mee zoals ze komen. Ze zijn echt aan het verzakken, proberen me uit het spel te halen. Het is mijn taak om mannen te vinden. Ik wil agressief zijn en mijn schoten nemen, maar ik kan ze niet dwingen.

Ik ben wie ik ben door de mensen met wie ik ben opgegroeid en waar ik vandaan kom.

Op dit punt, als ik mezelf zou psychoanalyseren, zou ik moeten zeggen dat ik een clown ben, slim vermomd als een gewoon persoon.

Het voelt altijd goed om te winnen, het is altijd moeilijk om te verliezen.

Basketbal is zo veel als het leven: als iets goed gaat, wacht je even, het zal veranderen. Als er iets misgaat, wacht je even, het zal veranderen. Dus ik probeer dingen op zo ' n gelijkmatige manier te spelen, wetende dat dingen gaan veranderen. Je neemt het goede met het slechte; je wordt niet te opgewonden, je wordt niet te down en soms is dat het moeilijkste in de wereld om te doen als je er middenin zit, maar dat is de beste manier om ermee om te gaan.

Ons motto is om de hele 48 minuten te spelen. We zijn hier om het van begin tot eind te spelen. Dingen zullen op en neer gaan. Wij zullen rennen en zij zullen rennen. Maar we blijven gewoon spelen.

Ik ben omringd door alleen maar geweldige mensen. Ik ben daarmee gezegend, dus ik heb geen andere keuze dan een goed persoon te zijn.

We zijn onzelfzuchtig en we vertrouwen elkaar

Ik heb de liefdevolle steun van mijn vriendin die nog steeds naar Wake Forest gaat en bijna afgestudeerd is. Ze helpt me om te gaan met de dagelijkse ontberingen van een NBA-speler.

Ik ga gewoon het spel spelen dat Voor me ligt.

We doen een aantal zeer spannende, gedurfde dingen, baanbrekende inhoud op mobiel en voor breedband... Mijn visie is om te zeggen dat we, terwijl we de strategie voortzetten, het doen om de publieke opdracht te leveren. We denken steeds minder aan C4 en meer aan de merkfamilie.