Aimee Mann beroemde citaten

Maar ik kan de twijfels die ik heb niet onder ogen zien. Ik kan niet toegeven dat het verleden misschien slecht was, en dus, omwille van het momentum veroordeel ik de toekomst tot de dood zodat het het verleden kan evenaren.

Het kan de mot niet schelen als hij de vlam ziet. Hij kan verbrand worden, maar hij is in het spel. En als hij eenmaal binnen is, kan hij niet meer terug, hij slaat zijn vleugels tot hij ze zwart verbrandt... Nee, De Mot geeft er niet om als hij de vlam ziet. . . Het kan de mot niet schelen of de vlam echt is, want Flame en Moth hebben een liefje deal. En niets voedt een goede flirt, zoals behoefte en woede en wanhoop... Nee, Het kan de mot niet schelen of de vlam echt is. . .

Je tekende een vogel die hier was, een soort zoete chanticleer. Maar met een vreselijke angst dat de kooi niet kon temmen

Iedereen begrijpt het, Oh ja, je neemt drugs en het doet iets met je hersenen en dan kun je niet stoppen. Het is makkelijker om die schaamte te beschrijven, dat vreselijke gevoel van niet in staat zijn om je eigen leven te beheersen.

Iedereen haalt betekenis en gevoel en emotie uit bijna elk aspect van muziek, en ik denk dat het voor mij een enorm tegengif is om een conceptalbum te hebben.

Het is grappig, want mijn laatste plaat ging veel over isolatie en mensen die in aparte werelden leven die andere mensen niet eens kunnen begrijpen, waarvan drugsverslaving het perfecte negatieve voorbeeld is.

Ik beschouw mezelf niet als een groot schrijver, maar ik zou willen denken dat ik op zijn minst kan proeflezen.

Als je normen laag zijn, ga je vrij vroeg in het proces stoppen.

Iedereen die minder geeft om cool te willen zijn, denk ik, is interessanter.

Het is niet makkelijk in deze fosforescerende somberheid om wakende dromen toch uit elkaar te houden.

In de jaren ' 70 dacht iedereen dat drugs gewoon goede tijden waren. Mensen wisten niet echt van drugsverslaving, of dat zoiets bestond. Toen ik opgroeide in de jaren '70 dacht ik dat je drugs moest nemen. Het was bijna alsof ik niet dacht dat je een keuze had.

Gelukkig zijn is geïnteresseerd en betrokken zijn.

Het maakt me niet meer uit wat mensen over me zeggen.

De knock-out punch is altijd degene die je nooit ziet aankomen.

Voor mij is er een dunne lijn tussen het vertellen van een verhaal dat fictief is met veel details en dan jezelf er te veel van verwijderen, dus het is bloedloos, een beetje te fictief.

Ik heb een 6-jarige, en zijn ding is om Radio Disney in de auto aan te zetten, en ik krijg zo ' n allergische reactie op het luisteren naar die muziek en de context waarin het valt. Daar ben ik echt mee bezig.

Het is belangrijker voor mij om een goede plaat te hebben met goede muziek en deel uit te maken van een film die goed is en waar de muziek op een geweldige manier wordt gebruikt. Dat is het belangrijkste. De andere dingen die je erover wilt zeggen, kan me niet schelen.

Een van de dingen die ik de afgelopen jaren echt voorbij ben gekomen, is het idee om ongemakkelijk te worden gemaakt door de manier waarop dingen lijken, in plaats van hoe de dingen zijn. Het is duidelijk dat je in dit vak met veel daarvan te maken hebt.

Weet je wat, de drummer is mijn manager. Hij heeft het druk. En ik heb het druk. Ik heb het geld niet nodig. Maar dat gezegd hebbende, er is een limiet aan hoeveel slechte muziek Ik wil spelen. Ik deed het toen ik jong was, en sommige muziek was oké, maar het was niet geweldig.

Alles wat ik nu nodig heb is iemand met de hersenen en de knowhow om me te vertellen wat ik wil.

Elke avond ga je weer op stap om terug te keren naar de plaats delict. Het is griezelig hoe je in de lucht zweeft van het wrak dat je achterliet.

Ik wilde liedjes op de piano schrijven om een andere smaak te krijgen.

Red me uit de gelederen van de freaks die vermoeden dat ze nooit van iemand kunnen houden.

De koning van de gevangenis en de koningin van de weg denken dat het delen van de last de last zal verlichten.

Ik veronderstel dat ik blij moet zijn om verkeerd gelezen te worden; dat is beter dan sommige van de andere dingen die ik ben geworden.

Er gaat iets verloren als je vertaalt. Het is moeilijk om recht te blijven. Perspectief is alles.

Er is veel muziek die klinkt alsof het letterlijk door de computer is gegenereerd, volledig gescheiden van een man die aan een instrument zit.

Neem de sleutels en rij voor altijd. Blijven zal deze toekomst niet weer bij elkaar brengen. Alle perfecte drugs en superhelden zouden niet genoeg zijn om me terug te brengen naar nul.

Vertellen wat je voelt, proberen te praten over wat belangrijk voor je is, maakt je niet zwakker.

Als dingen echt geweldig zijn, betekent het gewoon dat alles op zijn plaats is.

Ik ben misschien stom om te denken dat liefde liefde is, maar dat doe ik.

Het staat in het woordenboek. En als Ik vind wat het is, zal ik het opschrijven voor het geval het weer opduikt, Ik zal het zeker vermijden.

Ik begrijp zeker dat we allemaal proberen te leven, maar ik denk daar niet aan als ik het verdien. En als dat je enige motivatie is, zal het die narcistische hebzucht weerspiegelen en je zult het in de muziek horen.