Evelyn Glennie beroemde citaten

Vakantie gaat over ervaringen en mensen, en afstemmen op wat je op dat moment wilt doen. Geniet ervan om niet op een horloge te hoeven kijken.

Ik ben geen dove muzikant. Ik ben een muzikant die doof is.

Muziek is echt ons dagelijks medicijn.

Concerten moeten worden gezien als een echt evenement waarvoor het doel is om iedereen te proberen te voeden.

Horen is een vorm van aanraking. Ik hoor minder door de oren, maar meer door het lichaam.

Ik ben echt gefascineerd door echo-locerende vleermuizen en dolfijnen en heb me altijd afgevraagd hoe geluid het onbewuste brein beïnvloedt.

Ik probeer mezelf te planten waar ik ben en te omarmen wat er voor me is.

Horen is een vorm van aanraking. Je voelt het door je lichaam, en soms raakt het bijna je gezicht.

Ik associeer naar een luchthaven gaan met werk omdat ik zoveel reis met mijn werk. Dus als ik een paar dagen vrij van werk heb, blijf ik meestal thuis.

Ik besloot pas op mijn 15e muzikant te worden, wat vrij laat is.

Ik dacht dat de wereld vol was met solo percussionisten. Ik kon geen stokken of muziek of iets vinden waar ik was, maar dat werd verwacht omdat er toch niets was. En ik denk dat dat misschien wel de grootste troef voor mij was, alleen niet wetende.

Ik hou van de vibrafoon.

Ik denk dat ik dingen niet hoor, maar ik luister, als je begrijpt wat ik bedoel. Er is een groot verschil tussen horen en luisteren. Het is als een gesprek, Weet je. Als je met iemand praat, is het één op één, en dat is precies hoe ik speel.

Als je eenmaal in een bepaald land bent, en je bent omringd door muzikanten die zo bedreven zijn in traditionele muziek, besef je plotseling hoeveel er te verkennen en te verteren en te leren en te ervaren is.

Percussie is fysiek, zoals de meeste instrumenten. Het lichaam moet goed functioneren om de instrumenten goed te kunnen bespelen. Vorig jaar heb ik de Kilimanjaro beklommen.

Er zijn veel samenwerkingen die ik graag zou willen verkennen. Een daarvan is om samen met Eminem een rapconcert te schrijven.

Ik heb een dagboek bijgehouden sinds ik 11 was.

Voor mijn tienerjaren verloor ik vrij snel mijn gehoor en werd ik heel erg boos. Ik begon daardoor een boos persoon te worden.

Toen ik ouder werd, deed ik auditie voor de Royal Academy of Music in Londen, en ze zeiden: "nee, we accepteren je niet, want we hebben geen idee - Weet je - van de toekomst van een zogenaamde 'dove' muzikant. En ik kon dat gewoon niet helemaal accepteren.

Ik hou van afgelegen, ruige plekken. Voor mij gaat Vakantie over de ervaringen, en de mensen, en de herinneringen, in plaats van op een mooi strand te zitten om te worden gebruind. Ik probeer mezelf te planten waar ik ben en te omarmen wat er voor me is.

De samenleving kan zichzelf niet blijven uitschakelen door hun behoefte om mensen te categoriseren of veronderstellingen te maken over de capaciteiten van een ander individu.

Ik hoop dat de zaden die ik heb gezaaid, zullen worden opgenomen door degenen die mij zullen volgen, omdat de reis die ik ben begonnen niet in afzondering kan worden ondernomen.

Muziek gaat over communicatie... het is niet alleen iets dat misschien fysiek goed klinkt of mondeling interessant klinkt; het is iets veel, veel dieper dan dat.

Afgezien van Schotse traditionele muziek, werd ik niet echt beïnvloed door enige vorm van muziek. Ik volgde gewoon mijn eigen instinct.

Percussie is de meest aanpasbare familie van instrumenten. De grootste uitdaging is om percussie op een lyrische manier te projecteren.

Het ding over het spelen van percussie is dat je al deze emoties kunt creëren die soms mooi kunnen zijn, soms echt lelijk, of soms lief, soms zo groot als King Kong enzovoort. En dus kan er een echte rel zijn, of het kan zo verfijnd zijn.

Mijn favoriete instrument is de snare drum. In Schotland is de snare drum zeer prominent in Highland bands. De Schotse manier van spelen zit in mijn bloed. Het is een zeer krachtig instrument, maar het kan ook rustgevend zijn, zoals fluweel. Een echte uitdaging voor componisten.

Een groot deel van mijn werk bestaat uit samenwerking met componisten; ik denk dat we nu ongeveer 140 stukken in opdracht hebben gegeven, veel van hen percussieconcerten.

Ik speel vaak op de cello-bas kant van het orkest, omdat ik de voorkeur geef aan de diepe klanken. Ik hoor de violen niet goed.

Ik denk dat ik alleen maar kan helpen om percussie bloot te stellen aan allerlei mensen. De balans tussen de lichtere en de meer serieuze kant is belangrijk.

Ik loop een kinderwinkel binnen, en het is verbazingwekkend, de soorten instrumenten - kleine piepende dingen, ratelende dingen, draaiende toppen.

Als we iemand in een rolstoel zien, gaan we ervan uit dat hij niet kan lopen. Het kan zijn dat ze drie, vier, vijf stappen kunnen lopen. Dat betekent voor hen dat ze kunnen lopen.

Het menselijk lichaam en geest zijn enorme krachten die wetenschappers en de samenleving voortdurend verbazen. Daarom hebben we geen andere keuze dan een open geest te houden over wat de mens kan bereiken.

Veel dingen die met een hoog profiel komen, zullen altijd op de een of andere manier bekritiseerd worden.

Toen ik 12 was, zag ik toevallig een schoolgenoot percussie spelen, en het zag er interessant uit. Ik vroeg om lessen en het voelde goed.