-
Ik was gepassioneerd. Ik vond iets waar ik van hield. Ik kon helemaal alleen zijn in een grote oude schaatsbaan en niemand kon bij me in de buurt komen en ik hoefde met niemand te praten vanwege mijn verlegenheid. Het was geweldig. Ik zat in mijn fantasiewereld.
-
In mijn tienerjaren voorafgaand aan de Olympische Spelen, vond ik het leuk om het excuus te hebben om feesten over te slaan vanwege schaatsen. Feesten was sowieso mijn ding. Ik ging vooral met andere schaatsers om. We waren allemaal vrienden, dus het is niet alsof ik het socialiseren miste. Ik genoot echt van mezelf.
-
Ons gezinsleven, voordat kunstschaatsen het op zijn kop zette, leek normaal. Onze stad Riverside, Connecticut, maakte deel uit van Greenwich, en we hadden het voordeel van hun prachtige gemeenschap, met geweldige stranden en prachtige parken.
-
Je ziet het sprookje-vier minuten glorie op de Olympische Spelen. Ik dacht dat mijn leven daarna taart zou zijn.
-
Ik had altijd het gevoel dat niets nooit goed genoeg was - streven naar perfectie. Mijn moeder en ik hadden een typische moeder-dochter relatie.
-
Mijn ouders hadden niet veel geld, maar dat wisten we nooit. Ze deden echt hun best.
-
Ik was aan het schaatsen. Daar had ik geen idee van. In die tijd kon je de rechters niet zien. Ik was een klein persoon op het ijs en het waren gewoon mensen die rond de planken stonden.
-
Ik haatte lezen. Mijn moeder kon me niet laten lezen. Ik maak nu hetzelfde mee met mijn dochter. Ik lees nu graag, maar ik kan me niet herinneren dat ik gelezen heb.
-
Elke keer als je op het ijs gaat, zijn er kleine gebreken. Je kunt altijd iets bedenken wat je beter had moeten doen. Dit zijn de dingen waar je aan moet werken.
-
Om de beste van de wereld te zijn, moet je de beste van de wereld verslaan.
-
Ik wilde leren achteruit schaatsen en ze wilden me niet helpen en ze gingen weg en lieten me alleen.
-
Mijn moeder stopte met werken toen ze mijn broer kreeg. Ze was een full-time moeder totdat ik begon te krijgen zwaar in schaatsen lessen, en het kwam tot het punt waar ze echt nodig mijn moeder om een inkomen te verdienen.
-
Mijn coach was een geweldige politicus, dus hij deed het meeste werk. Hij was goed.
-
Ik zou niet zeggen dat er ooit een Olympisch kampioen is geweest die het niet verdiende om een Olympische gouden medaille te winnen.
-
Ik droomde ervan om mee te doen aan de Olympische Spelen, misschien in de hoop een gouden medaille te winnen. Niet dat ik ooit dacht dat ik dat zou doen, maar ik droomde erover.
-
Als je een complete perfectionist bent, dan is de waarheid dat deze schaatsbusiness je een beetje gek zal maken!
-
Vandaag is het anders dan toen. In die tijd waren we gewoon amateurs. Als ik had willen blijven voor de Olympische Spelen van ' 80, hadden mijn ouders het niet kunnen betalen.
-
Er waren geen wedstrijden op televisie. De eerste schaatswedstrijd die ik ooit op televisie zag, was de Olympische Spelen van 1968 toen Peggy Fleming won.
-
Ik was een klein zusje. Ik was de jongste van drie kinderen en ik had vaak het gevoel dat ik er niet in paste.
-
In groepsles nummer zes hebben we geleerd om achteruit te draaien en dan te wiebelen. Dat was niet echt achteruit schaatsen, maar ik denk dat ik in de goede richting ging.
