Moss Hart beroemde citaten

Alle fouten die ik ooit maakte, waren toen ik 'nee' wilde zeggen en 'ja'zei.

De zelfhaat die vernietigt is de verspilling van onvervulde beloften.

Toneelschrijven is, net als bedelen in India, een eervol maar nederig beroep.

Voor zover ik weet, wordt iets dat de moeite waard is om te horen gewoonlijk niet om zeven uur ' s morgens uitgesproken; en als dat zo is, zal het over het algemeen op een redelijker uur worden herhaald voor een groter en wakkerder publiek.

Het enige waar de stad om vroeg was de durf om te dromen. Voor degenen die dat deden, opende het zijn poorten en zijn schatten, zonder zich te bekommeren om wie ze waren of waar ze vandaan kwamen.

Hoeveel van ons zouden bereid zijn om te schikken als we jong zijn voor wat we uiteindelijk krijgen? Al die plannen die we maken...wat gebeurt er met hen? Het zijn slechts een handvol van de gelukkigen die kunnen terugkijken en zeggen dat ze zelfs in de buurt kwamen.

Andere eeuwen hadden hun drijvende krachten. Wat zal de Onze zijn geweest als de mensen er op een dag ver naar terugkijken? Misschien wordt het toch niet de Amerikaanse eeuw. Of de Russische eeuw of de atomaire eeuw. Zou het niet geweldig zijn, Phil, als het ieders eeuw zou worden, wanneer mensen over de hele wereld -- vrije mensen -- een manier vonden om samen te leven? Ik zou graag in de buurt zijn om daar wat van te zien, zelfs het begin.

Liefdadigheid in het theater begint en eindigt meestal met mensen die een toneelstuk hebben dat de week na het eigen toneelstuk opent. Hun onwaarschijnlijke welwillendheid is niet zozeer een zuiverheid van hart als de wetenschap dat ze een vuurlinie tegenkomen met geweren die in precies dezelfde richting zijn gericht.

Een van de ernstige gevaren die inherent zijn aan de verschillende stadia van elke theatrale carrière-of het nu ontluikend, stil of afnemend is-is het advies van vrienden.

Een toneelstuk voor mij neemt nooit echt een aspect van de werkelijkheid aan totdat het de droge lucht van de studeerkamer heeft verlaten en de muffe bries van een kaal podium begint te ruiken.

Zelfbedrog is soms net zo noodzakelijk als een koevoet.

Een te constante bezorgdheid over geld lijkt misschien te wijzen op het gebrek aan een goed gevoel voor morele waarden, maar laat degenen die altijd geld hebben gehad . . . wees er een tijdje zonder, en ze zullen snel ontdekken hoe snel het hun belangrijkste zorg wordt.

Er gaat niets boven het proeven van het gruis van angst voor het herontdekken dat de navelstreng is gemaakt van pianodraad.

Het theater kweekt zijn eigen soort wreedheid, en zijn Sadisme krijgt een scherpere rand omdat het kan worden genoten onder het onschuldige mom van kritisch oordeel.

Ik heb veel successen en mislukkingen gehad in mijn leven. Mijn successen zijn altijd om verschillende redenen geweest, maar mijn mislukkingen zijn altijd om dezelfde reden geweest: Ik zei ja toen ik nee bedoelde.

De frivoliteit waarmee alle theatrale activiteiten worden uitgevoerd, heeft één troostend kenmerk: er zijn geen gedragsregels die regelmatig van toepassing zijn op enig deel van het theater.

Er is niets dat men kan zeggen over acteren, schrijven, produceren of regisseren dat niet in de volgende adem kan worden ingetrokken. Niets is onveranderlijk. De logica van het ene jaar is een dwaasheid van het volgende.

Zonder ijdelheid is het werk van een schrijver lauw, en hij moet zijn ijdelheid aanvaarden als een deel van zijn handelsvoorraad en ermee leven als een van de gevaren van zijn beroep.

New York is geen stad om in nederlaag terug te keren.

Er is niets aan de hand met Hollywood dat een goede aardbeving niet kan genezen.

Ik heb de onvervangbare kans gehad om Mijn beroep te leren met de juiste hulpmiddelen, waarvan het belangrijkste niet een potlood of een schrijfmachine is, maar de nodige tijd om na te denken voordat ik ze gebruik.

Verveling is de kern van armoede ... het is donkerbruine gelijkheid.

Een scherp gevoel voor het ironische kan het equivalent zijn van het geloof dat bergen verzet. Veel sneller dan rede of logica, kan ironie woede doordringen en zelfmedelijden doorboren.

Verveling is de grondtoon van armoede - van al haar vernederingen is het misschien wel de moeilijkste om mee te leven - want waar geen geld is, is er geen verandering van welke aard dan ook.

Eén begint met twee mensen op een podium, en één van hen kan beter snel iets zeggen.

Liefdadigheid in het theater begint en eindigt met degenen die binnen een week een toneelstuk openen.

Niemand verveelt een man zoveel als een ongelukkige vrouw.

Arme mensen kennen arme mensen en rijke mensen kennen rijke mensen. Het is een van de weinige dingen die La Rochefoucauld niet zei, Maar toen woonde La Rochefoucauld nooit in de Bronx.

Kan succes het menselijk mechanisme zo volledig veranderen tussen de ene dageraad en de andere? Kan het iemand het gevoel geven langer, levendiger, knapper, ongewoon begaafd en onbedwingbaar veilig te zijn met de zekerheid dat dit de manier is waarop het leven altijd zal zijn? Het kan en het doet!