Itzhak Perlman beroemde citaten

Mis nooit een kans om te onderwijzen; wanneer je anderen onderwijst, leer je jezelf.

De viool van mijn dromen. Als je een pianissimo wilt spelen die bijna onhoorbaar is en toch door een zaal gaat die plaats biedt aan 3.000 mensen, daar is je Strad.

Het belangrijkste om te doen is echt luisteren.

Niets is beter voor mijn spel dan lesgeven, want als je lesgeeft, moet je nadenken en luisteren naar wat andere mensen doen. En dan ineens, speel je jezelf en dan zeg je, mijn hemel, Ik heb geen leraar nodig. Ik ben mijn eigen leraar. Dan kan ik direct reageren op wat ik doe. Het verbetert echt.

Een van de belangrijkste elementen in het onderwijzen, dirigeren en uitvoeren, alle drie, is luisteren.

Een ander ding dat je echt doet als je speelt, dat je hoort te doen, is Kleuren. Je kunt niet met één kleur spelen. Als je met één kleur speelt, is het alsof je naar een prachtig schilderij kijkt, een tekening, maar het is allemaal in blauw of het is allemaal in rood. Kan heel leuk zijn, maar niet erg interessant.

Soms is het de taak van de artiest om erachter te komen hoeveel muziek je nog kunt maken met wat je nog hebt.

Hetzelfde met harmonieën. Als je iets hoort dat harmonisch interessant is, druk het dan uit. Dus dat is wat ik zeg over praten over de muziek in plaats van gewoon door te spelen.

Speel niet zoals het gaat. Speel zoals het is. En de manier waarop het is elke keer als je het speelt, het is iets anders. Zoek iets. Dat is de uitdaging om je niet te vervelen.

Het ding is dat wat je probeert te doen als je speelt, is dat je probeert niet onder een bepaald niveau te spelen. Met andere woorden, het kan een speciale dag zijn waar het fenomenaal zou zijn, maar als het niet onder een bepaald niveau ligt, is dat het doel. Weet je, dat is wat je wilt doen. Daarom oefen je en zo.

Een van de grote uitdagingen is om te weten wanneer dingen niet goed zijn.

Ik vind mezelf altijd gelukkig dat ik kan huilen terwijl ik naar muziek luister.

Ik zeg altijd: scheid je capaciteiten van je handicaps. Als ik viool kon spelen, hoefde ik het niet staand te spelen. Ik kan het zittend spelen enzovoort.

Er gaat niets boven een goed Italiaans geluid.

Ik zie het geluid in mijn hoofd. Ik kan het echt zien... Maar elk geluid is anders, dus deze heeft die glinstering, er is een glinstering in het geluid.

Ik doe drie dingen. Ik geef les,ik Dirigeer en ik speel. En elk van hen helpt de ander.

Ik speel viool, dat is alles wat ik weet, niets anders, geen opleiding, niets. Je oefent gewoon elke dag.

Concurrentie kan de meest zenuwslopende ervaring zijn. Sommige mensen gedijen er gewoon op.

In moeilijke tijden horen mensen graag muziek. Ze worden graag bewogen door wat ze horen. Muziek spreekt verschillende talen.

Vraag velen van ons die gehandicapt zijn wat we zouden willen in het leven en je zou verbaasd zijn hoe weinigen zouden zeggen: 'niet gehandicapt zijn."We accepteren onze beperkingen.

Voorbereiden op een toekomst in de muziek is een dure propositie.

Soms krijg je uit de mond van kinderen prachtige dingen.

Dat is het doel, om je gave te overleven.

Ik kon niet slechts één ding doen-Ik wil niet de persoonlijke hel van eenheid.

Een ander ding dat ik niet graag doe, is te veel laten zien hoe het gaat. Ik doe het een keer in een blauwe maan. Soms zijn er lessen als ik helemaal geen viool oppak.

Er zijn mensen die griezelig zijn, die op jonge leeftijd klaar zijn met producten. Dat was ik niet, godzijdank.

Voor elk wonderkind dat je kent, zijn er minstens 50 potentiële opgebrand voordat je er zelfs maar over hoorde.

Deze machine, de rolstoel, Ik kan overal heen, maar je hebt een plek zonder trappen nodig om binnen te komen.

Ik werk graag met jonge kinderen.

Deze jonge wijn kan nu veel tannines bevatten, maar over vijf of tien jaar zal het spectaculair zijn, ondanks het feit dat het nu naar ruwe olie smaakt. Je weet dat dit is hoe het hoort te smaken in deze fase van ontwikkeling.

Men moet altijd langzaam oefenen. Als je iets langzaam leert, vergeet je het langzaam.

Misschien is het onze taak in deze wankele, snel veranderende, verbijsterende wereld waarin we leven om muziek te maken, eerst met alles wat we hebben, en dan, wanneer dat niet meer mogelijk is, om muziek te maken met wat we nog hebben.

Voor mensen die echt getalenteerd zijn, wordt wat je niet zegt extreem belangrijk. Je moet beoordelen wat je moet zeggen en wat je met rust moet laten, zodat je het talent kunt laten ontwikkelen.

... Beethoven concerten ... Tchaicovsky concerten ... met veel van deze prachtige meesterwerken is er altijd wel iets moois te vinden ... er is altijd iets nieuws te vinden ...

... iedereen heeft een ander soort talent en een ander tijdschema voor wanneer ze zich ontwikkelen ..

Ik luister veel naar kinderen die spelen.

Dat maakt klassieke muziek werken, het vermogen om te improviseren.

Zoveel dingen kunnen je als kind gek maken, niet alleen muziek.

In Parijs hebben ze speciale rolstoelen die door elke deuropening gaan. Ze veranderen de deuren niet, ze veranderen de rolstoelen. Naar de hel met de mensen! Als iemand een paar kilo meer weegt, is dat het!

Wonderkind is een vloek omdat je al die vreselijke mogelijkheden hebt.

Ik zie het werven van fondsen voor het Perlman Music Program als een uitdaging en als een manier om kansen te bieden aan mensen die geven om de toekomst van klassieke muziek.

Ik doe nu drie dingen: concerten, dirigeren en lesgeven, en ze ondersteunen elkaar. Ik leer dingen vanuit verschillende perspectieven te zien en met verschillende oren te luisteren. Het belangrijkste wat je moet doen is echt luisteren.

Ik heb het gevoel dat je altijd betaalt als je een kind bent.

Elk begaafd kind kan mogelijk in de problemen komen vanwege de manier waarop ze worden behandeld.

Een spons heeft zoveel absorberend vermogen en na een tijdje kun je er water overheen gieten en blijft er niets over.

Elke muzikale zin heeft een doel. Het is als praten. Als je met een bepaald doel praat, luisteren mensen naar je, maar als je gewoon reciteert, is het niet zo betekenisvol.

Ik heb niet het gevoel dat de bestuurder echte macht heeft. Het orkest heeft de kracht, en elk lid ervan Weet onmiddellijk of je gewoon de tijd verslaat.

Als je een concert speelt met een klein orkest, vind je het niet zo belangrijk als Carnegie Hall. Je probeert alle kleine problemen op te lossen. Als dat allemaal gedaan is, komt vertrouwen binnen.