Edward Zwick beroemde citaten

Ik denk dat een van de privileges van filmmaker zijn de mogelijkheid is om een soort eeuwige student te blijven.

Het is altijd geweldig om een film te maken die je leuk vindt, maar ook een soort politieke of sociale boodschap kan geven.

De samoerai-cultuur bestond echt, honderden jaren lang en het idee van mensen die een soort morele code probeerden te creëren, het idee dat er bepaalde gedragingen bestonden die gevierd konden worden en die in een leven van kracht konden zijn.

Ik heb daar nooit over nagedacht gedurende de hele loop van mijn carrière over het kiezen van een specifieke rol omdat het me meer man-achtig zou laten lijken.

Ik denk niet dat films ooit te intens kunnen zijn, maar mensen moeten begrijpen waarom je ze de dingen laat zien die je ze laat zien.

Je maakt deze films, Je geeft het aan de wereld en je hebt echt geen idee hoe mensen op je zullen reageren.

Ik ben in veel situaties geweest waarin ik dacht dat de film op één manier zou aflopen of dat mijn optreden op één manier zou worden bekeken en het was een heel andere situatie.

Waar ik echt overweldigd door Afrika was, was de enorme natuurlijke schoonheid; ik moest naar een aantal behoorlijk geweldige plaatsen gaan. Elk weekend hebben we een dag of twee vrij en gaan we op safari of de natuurlijke wonderen van Afrika en als iemand de kans krijgt om daarheen te gaan, is het iets dat je in je leven moet doen.

Ik ben een fan van films en er is iets aan het kijken van film die voor altijd in celluloid is gebrand dat nu een stukje geschiedenis is. Je gaat kijken, een fan van klassieke films en mijn kinderen en hun kinderen gaan deze films kijken.

Een geweldige film maken is zo ' n combinatie van verschillende dingen die in het spel moeten komen om daadwerkelijk een gedenkwaardige film te maken en geen film te hebben om aan de kant te vallen, om iets te laten leven door de jaren heen, en een van die elementen is de toewijding die de acteurs hebben aan hun prestaties.

Er is een deel van de Amerikaanse bevolking dat is uitgesloten van de nationale mythe, en dat moet worden hersteld.

Ik denk dat het vaak te gemakkelijk is om een schurk uit de krantenkoppen te vinden en die schurk dan keer op keer te herhalen. Weet je, van oudsher heeft Amerika er altijd naar gekeken om iemand als de boogie man tot zondebok te maken.

Ik heb niets tegen diamanten, robijnen, smaragden of saffieren. Ik maak bezwaar als hun verwerving medeplichtig is aan de vernedering van kinderen of de vernietiging van een land.

Hoe graag ik ook wil praten over of geïnteresseerd ben in een meer filosofische of morele agenda, [film] gaat uiteindelijk over verhaal. En het gaat over het vertellen van verhalen die boeiend en dramatisch zijn.

En hoe diep laat ik zakelijke overwegingen invloed hebben op keuzes die anders min of meer esthetisch zouden zijn? . . . Kies ik voor het optimistische einde in plaats van het downer einde omdat ik weet dat het beter zal scoren bij de preview? Kan het idee in één zin worden verkocht? Kan het concurreren met ruimte aliens en tornado ' s en missies onmogelijk?

Het lijkt erop dat bijna elke keer dat een waardevolle natuurlijke hulpbron in de wereld wordt ontdekt-of het nu gaat om diamanten, rubber, goud, olie, wat dan ook-vaak wat resulteert een tragedie is voor het land waar ze worden gevonden. Wat de zaken nog erger maakt, is dat de rijkdommen die uit deze hulpbronnen voortvloeien zelden ten goede komen aan de mensen van het land waar ze vandaan komen.

Ik kijk naar het moderne leven en ik zie dat mensen geen verantwoordelijkheid nemen voor hun leven. De verleiding om de schuld te geven, om externe oorzaken te vinden voor je eigen problemen is iets dat bijzonder modern is. Ik weet dat ik persoonlijk dat verantwoordelijkheidsgevoel interessant vind.

Soms huilen we in films voor onszelf of voor een leven dat niet geleefd is. Of we gaan zelfs naar de film omdat we de emotie die voor ons ligt willen weerstaan. Ik denk dat er altijd een catharsis is waar ik naar op zoek ben en dat maakt de filmervaring de moeite waard.

Voor mij gaat deze film over wat waardevol is. Voor de ene persoon kan het een steen zijn; voor een ander een verhaal in een tijdschrift; voor een ander is het een kind. De juxtapositie van een man geobsedeerd door het vinden van een waardevolle diamant met een andere man die zijn leven riskeert om zijn zoon te vinden is het kloppende hart van deze film.

Er is geen reden waarom uitdagende thema ' s en boeiende verhalen elkaar moeten uitsluiten - in feite kan elk de ander voeden.

Er is geen reden waarom uitdagende thema ' s en boeiende verhalen elkaar moeten uitsluiten - in feite kan elk de ander voeden. Als filmmaker wil ik in de eerste plaats mensen vermaken. Als daaruit een groter bewustzijn en begrip van een tijd of een omstandigheid voortkomt, dan is de hoop dat verandering kan plaatsvinden.

Er is iets universeels in het thema van een man die zijn familie probeert te redden te midden van de meest verschrikkelijke omstandigheden. Het is niet beperkt tot Sierra Leone. Dit verhaal kan van toepassing zijn op een aantal plaatsen waar gewone mensen verstrikt zijn geraakt in politieke gebeurtenissen buiten hun controle.