Aron Nimzowitsch beroemde citaten

De gepasseerde pion is een crimineel, die achter slot en grendel moet worden gehouden. Milde maatregelen, zoals politietoezicht, zijn niet voldoende

Het is een bekend fenomeen dat dezelfde amateur die het middenspel vrij geloofwaardig kan leiden, meestal volkomen hulpeloos is in het eindspel. Een van de belangrijkste vereisten van goed Schaken is het vermogen om zowel het midden-als het eindspel even goed te behandelen.

Zelfs de luiste koning vlucht wild in het gezicht van een dubbele cheque!

In het middenspel is de koning slechts een extra, maar in het eindspel is hij een van de sterren.

De geïsoleerde pion werpt somberheid over het hele schaakbord

Hoe ijdel zijn onze angsten! Ik dacht bij mezelf. Soms zijn we bang voor wat onze tegenstander (of het lot) nooit had overwogen! Is het dan nog langer de moeite waard om je hersenen te kraken om nieuwe geesten te vinden om bang voor te zijn? Nee, inderdaad: alle lof voor optimisme! - na het spelen van Hermanis Mattison nadat hij een ongewone ridder manouevre over het hoofd zag.

Veel mannen, veel stijlen; wat is schaakstijl anders dan de ontastbare uitdrukking van de wil om te winnen.

Geen pion uitwisseling, geen file-opening, geen aanval.

Een grondige kennis van de elementen brengt ons meer dan de helft van de weg naar meesterschap

De dreiging is sterker dan de executie.

Denk niet altijd aan aanvallen! Bewegingen die je positie beschermen zijn vaak veel voorzichtiger.

De schaakstrategie als zodanig zit vandaag de dag nog steeds in zijn luiers, ondanks Tarrasch 's uitspraak'we leven vandaag in een mooie tijd van vooruitgang op alle gebieden'. Er is niet eens de geringste poging gedaan om de wetten van de schaakstrategie te verkennen en te formuleren.

De schaakwereld is verplicht om een wedstrijd te organiseren tussen de wereldkampioen en de winnaar van dit Carlsbad - toernooi-inderdaad, dit is een morele verplichting. Als de schaakwereld daarentegen doof zou blijven voor haar verplichting, zou het neerkomen op een absoluut onvergeeflijke nalatigheid, met een zware last van schuld.

Spot kan veel doen, bijvoorbeeld het bestaan van jonge talenten verbitteren.

Wanneer ik mij vandaag afvraag waar ik de morele moed vandaan heb gehaald, want er is morele moed voor nodig om een stap te zetten (of een plan te maken) die indruist tegen alle tradities, dan denk ik dat ik als antwoord kan zeggen dat het alleen mijn intense bezorgdheid over het probleem van de blokkade was die mij daartoe heeft geholpen.

Als ik in een veldslag met een handjevol soldaten een beetje betwistbaar land in beslag neem, zonder iets te hebben gedaan om een vijandelijk bombardement van de positie te voorkomen, zou het dan ooit in me opkomen om te spreken van een verovering van het betreffende terrein? Duidelijk niet. Waarom zou ik dat dan doen in schaken?

Strategisch belangrijke punten moeten overbeschermd worden. Als de stukken zo betrokken zijn, krijgen ze hun achting in het feit dat ze zich dan in elk opzicht goed geplaatst zullen vinden.

Eerst in bedwang houden, dan blokkeren, ten slotte vernietigen.

Hoe kan ik verliezen van zo ' n idioot?

De verdedigingskracht van een vastgezet stuk is slechts denkbeeldig

Spot kan veel doen, bijvoorbeeld het bestaan van jonge talenten verbitteren; maar één ding is er niet aan gegeven, het permanent stoppen van de inval van nieuwe en krachtige ideeën.

Het opgeven van het centrum moet hier niet als onlogisch worden beschouwd. Was geluk geen geluk omdat het slechts een korte tijd duurde? Men kan niet altijd gelukkig zijn.

Hoe moet worden uitgelegd dat iets in mij in opstand komt tegen het spelen van voor de hand liggende bewegingen? Misschien kunnen we de onderliggende reden zien in het feit dat ik voldoening haal uit het proberen de verborgen betekenis van een positie te onthullen door middel van manoeuvreerspel en daarom wil ik niet dat deze voldoening wordt ingeperkt door een banale, min of meer toevallige beslissing. Natuurlijk speelt dit fenomeen zich af onder de drempel van het bewustzijn. Het wakende bewustzijn zal natuurlijk in elk individueel geval de voorkeur geven aan de snellere middelen om het spel te beslissen.

De grote mobiliteit van de koning vormt een van de belangrijkste kenmerken van alle eindspelstrategie. In het middenspel is de koning slechts een 'super', in het eindspel aan de andere kant van de'principals'. We moeten hem daarom ontwikkelen, hem dichter bij de strijdlijn brengen.

Het belangrijkste doel van elke operatie in een open dossier is de uiteindelijke bezetting van de zevende of achtste rang.

De nacht van QB3 is verplicht, op het moment dat de vijand hem de kans geeft, om een invasie van het centrum te ondernemen door Kn-Q5.

De schoonheid van een beweging ligt niet in het uiterlijk, maar in de gedachte erachter.