Sadhu Sundar Singh beroemde citaten

Als ik hem aanbid uit vrees voor de hel, mag ik er in geworpen worden. Mocht ik hem dienen vanuit het verlangen om de hemel te winnen, moge Hij mij buiten houden. Maar moet ik hem alleen uit liefde aanbidden, dan openbaart hij zich aan Mij, opdat mijn hele hart vervuld moge worden met zijn liefde en aanwezigheid.

Zout, wanneer opgelost in water, kan verdwijnen, maar het houdt niet op te bestaan. We kunnen zeker zijn van zijn aanwezigheid door het water te proeven. Evenzo zal de inwonende Christus, hoewel onzichtbaar, aan anderen duidelijk worden gemaakt door de liefde die hij ons schenkt.

Toen ik op een dag aan de oever van een rivier zat, pakte ik een stevige ronde steen uit het water en brak hem open. Het was perfect droog, ondanks het feit dat het eeuwenlang in water was ondergedompeld. Hetzelfde geldt voor veel mensen in de westerse wereld. Eeuwenlang zijn ze omringd door het christendom; ze leven ondergedompeld in de wateren van de voordelen ervan. En toch is het niet in hun harten doorgedrongen; zij houden er niet van. De fout ligt niet in het christendom, maar in de harten van de mensen, die verhard zijn door materialisme en intellectualisme.

Sommige mensen worden moe aan het einde van tien minuten of een half uur gebed. Wat zullen zij doen als zij de eeuwigheid in de aanwezigheid van God moeten doorbrengen? We moeten de gewoonte hier beginnen en gewend raken om bij God te zijn.

Er zijn veel mooie dingen in de wereld om ons heen, maar parels kunnen alleen worden ontdekt in de diepten van de zee; als we geestelijke parels willen bezitten, moeten we in de diepten duiken, dat wil zeggen, we moeten bidden, we moeten zinken in de geheime diepten van contemplatie en gebed. Dan zullen wij kostbare parels zien.

Een pasgeboren kind moet huilen, want alleen op deze manier zullen zijn longen uitzetten. Een arts vertelde me ooit over een kind dat niet kon ademen toen het geboren werd. Om het te laten ademen gaf de dokter het een lichte klap. De moeder moet de dokter wreed hebben gevonden. Maar hij deed echt het vriendelijkste wat mogelijk was. Net als bij pasgeboren kinderen zijn de longen samengeperst, net als onze spirituele longen. Maar door het lijden treft God ons in liefde. Dan breiden onze longen uit en kunnen we ademen en bidden.

Degenen die besluiten zichzelf niet ter dood te brengen, zullen nooit de wil van God vervuld zien in hun leven. Zij die het licht van de wereld zouden moeten worden, moeten noodzakelijkerwijs branden en steeds minder worden. Door onszelf te ontkennen, zijn we in staat om anderen te winnen.

Uit mijn jarenlange ervaring kan ik zonder aarzelen zeggen dat het kruis degenen draagt die het kruis dragen.

Misschien is de grootste belemmering voor herleving op grote schaal het feit dat we te geïnteresseerd zijn in een geweldige vertoning. We willen een tentoonstelling; God is op zoek naar een man die zich volledig op God zal werpen. Wanneer zelfinspanning, zelfverheerlijking, zelfzucht of zelfpromotie het werk van opwekking binnengaat, dan laat God ons aan onszelf over.

De ware christen is als sandelhout, dat zijn geur geeft aan de bijl die hem snijdt, zonder er iets voor terug te doen.

Water en benzine komen beide van de aarde, en hoewel ze gelijk lijken te zijn en zelfs hetzelfde, zijn ze in natuur en doel precies tegengesteld, want de ene blust vuur uit en de andere voegt er brandstof aan toe. Zo zijn ook de wereld en haar schatten, het hart en haar dorst naar God gelijk aan Zijn schepping. Nu is het resultaat van de poging om het hart tevreden te stellen met de rijkdom en trots en eer van deze wereld hetzelfde als wanneer men probeerde een vuur te doven met benzine, want het hart kan alleen gemak en voldoening vinden in Hem die het heeft geschapen en het verlangen waarvan het zich bewust is.

Gebed is een voortdurende overgave aan God.

Sinds mensenheugenis hebben mensen hun dorst met water gestild zonder iets te weten over de chemische bestanddelen ervan. Op dezelfde wijze hoeven wij niet onderricht te worden in alle mysteries van de leer, maar wij moeten wel het levende Water ontvangen dat Jezus Christus ons zal geven en dat alleen onze ziel kan bevredigen.

Een zijderups worstelde uit de cocon en een onwetende man zag het vechten alsof het pijn had, dus ging hij en hielp het vrij te komen, maar heel snel daarna fladderde het en stierf. De andere zijderupsen die zonder hulp worstelden, leden, maar ze kwamen uit in vol leven en schoonheid, met vleugels die sterk waren gemaakt om te vliegen door hun strijd om een nieuw bestaan.

Mensen zouden nooit beginnen te bidden als ze niet om aardse dingen zoals rijkdom en gezondheid en eer konden vragen; Hij zegt tegen zichzelf: als ze om zulke dingen vragen, zal het verlangen naar iets beters in hen ontwaken, en uiteindelijk zullen ze alleen maar om de hogere dingen geven.

Als het ware geluk afhing van de gedachten van de mens, dan zouden alle filosofen en diepe denkers er vol van zijn.

Gebed betekent niet dat we God vragen om allerlei dingen die we willen, het is eerder het verlangen naar God zelf, de enige Gever van het leven.

Als we het kruis van de meester niet dragen, zullen we het kruis van de wereld moeten dragen, met al zijn aardse goederen. Welk kruis heb je opgenomen? Pauzeer en overweeg.

Zijn onze verlangens niet onafscheidelijk verweven met de voortzetting van het leven? Zelfs het idee van het elimineren van verlangen is vruchteloos. Het verlangen om alle verlangens te elimineren is nog steeds zelf een verlangen. Hoe kunnen we bevrijding en vrede vinden door het ene verlangen te vervangen door het andere? Voorwaar, Wij zullen vrede vinden niet door het elimineren van begeerte, maar door het vinden van de vervulling en voldoening in degene die het geschapen heeft.

Elke egoïstische man wordt, vreemd genoeg, een zelfmoordenaar.

Gods geduld is oneindig. Mannen, als kleine ketels, koken snel van woede op zijn minst verkeerd. Niet zo God. Als God zo toornig was geweest, zou de wereld lang geleden een hoop ruïnes zijn geweest.

Veel mensen verachten degenen die hun gezondheid, kracht en geld uitgeven voor de redding van anderen, en noemen hen gek. En toch zijn zij het die velen zullen redden en zelf gered zullen worden.

Tijdens een aardbeving komt het soms voor dat er op droge plaatsen verse bronnen uitbreken die het land water geven en versnellen zodat planten kunnen groeien. Op dezelfde manier kunnen de verpletterende ervaringen van lijden ervoor zorgen dat het levende water in een menselijk hart opspringt.

Degenen die besluiten zichzelf niet ter dood te brengen, zullen nooit de wil van God vervuld zien in hun leven.