Amanda Palmer beroemde citaten

Als we elkaar echt zien, willen we elkaar helpen.

Er is geen "juiste weg" om een echte kunstenaar te worden. Je denkt misschien dat je legitimiteit krijgt door naar de universiteit te gaan, gepubliceerd te worden, getekend te worden bij een platenlabel. Maar het is allemaal onzin, en het zit allemaal in je hoofd. Je bent een kunstenaar als je zegt dat je dat bent. En je bent een goede artiest als je iemand anders iets diep of onverwachts laat ervaren of voelen.

Met andere woorden, Laten we onze jonge vrouwen de juiste wapens geven om mee te vechten als ze naakt ten strijde trekken, in plaats van hen te bevelen terug het huis in te gaan en wat kleren aan te trekken.

Ik word nog steeds uitgelachen, maar het stoort me niet, Ik ben gewoon zo blij om te horen lachen om me heen.

Ik denk dat mensen geobsedeerd zijn door de verkeerde vraag, namelijk: hoe laten we mensen betalen voor muziek?wat als we beginnen te vragen, hoe laten we mensen betalen voor muziek?een€™

Als je mensen vertrouwt om je te helpen, doen ze dat vaak.

De perfecte hulpmiddelen zullen ons niet helpen als we elkaar niet onder ogen kunnen zien en onbevreesd kunnen geven en ontvangen, maar belangrijker, om zonder schaamte te vragen.

Ik wil leven in een wereld waar Miley (of een vrouwelijke muzikant) wild kan twerken op 20, een full-cover floral hippie mumu op 37 dragen, op 47 verschijnen in doorzichtige latex, en halfnaakt poseren, zoals Keith & co, op de cover van Rolling Stone op 57 en worden toegejuicht omdat ze zo comfortabel is met haar lichaam.

Een van de beste dingen over Kickstarter en crowdfunding en de ineenstorting van de muziekbusiness is dat veel artiesten zoals ik gedwongen zijn om onze eigen rare puinhoop over onszelf onder ogen te zien en wat we dachten dat het betekende om muzikanten te worden.

Voor het grootste deel van de menselijke geschiedenis, muzikanten, kunstenaars, ze hebben deel uitgemaakt van de gemeenschap-connectors en openers, niet onaantastbare sterren.

Vooral de Amerikaanse cultuur heeft ons het bizarre idee bijgebracht dat hulp vragen neerkomt op een erkenning van falen. Maar sommige van de machtigste, succesvolste, bewonderde mensen in de wereld lijken, voor mij, iets gemeen te hebben: ze vragen constant, Creatief, compassievol en gracieus. En om zeker te zijn: als je vraagt, is er altijd de mogelijkheid van een nee aan de andere kant van het verzoek. Als we dat niet toestaan, vragen we niet, we smeken of eisen. Maar het is de angst voor het nee dat zo veel van onze monden dichtgenaaid houdt.

Het zou leuk zijn om in een wereld te leven waar kunst gewoon kunst kan zijn!

Ik trek de grens om mensen in mijn songwriting grot te laten. Voor mij is dat waar de alchemie gebeurt en waar het mysterie is.

Als je wilt dat de wereld betaalt voor projecten, moet je kunnen laten zien waarom je het waard bent.

Ik ben nog nooit in mijn carrière begonnen aan een reis naar controverse. Ik heb nooit opzettelijk een vlam aangestoken.

De show is in zekere zin zeer theatraal. Het is zeker niet alleen een band in jeans die rock and roll speelt.

De puntjes verzamelen. Vervolgens verbinden ze. En dan de verbindingen delen met de mensen om je heen. Zo werkt een creatief mens. Verzamelen, verbinden, delen.

Eet de pijn op. Stuur het terug in de leegte als liefde.

Ik was gewoon een heel donker kind. Mijn familie was ingewikkeld.

Ik had heel letterlijke ouders en ik wilde overleven met metaforen en kunst, en er was een echt gevoel van schaamte omheen.

Ik denk dat ik blij ben om mijn tijd en energie te verkopen, maar ik ben niet blij om mijn eerste creatieve tijd te verkopen.

Ik krijg zoveel ideeën voor liedjes, maar ik ben zo zelden gedisciplineerd genoeg om te gaan zitten en ze uit te zetten.

Godzijdank is mijn beste vriend een therapeut.

Zowel in de kunstwereld als in de zakenwereld is het verschil tussen de amateurs en de professionals eenvoudig: de professionals weten dat ze het doen. De amateurs doen alsof ze dat niet zijn.

Hulp vragen bij schaamte zegt: Jij hebt de macht over mij. Vraag met neerbuigendheid zegt: Ik heb de macht over u. Maar om hulp vragen met dankbaarheid zegt: We hebben de kracht om elkaar te helpen.

De uitdaging in mijn leven is echt om de balans te bewaren tussen me creatief energiek voelen en vervuld zonder me overweldigd te voelen en alsof ik midden op een slagveld ben.

Ik denk dat performance-kunst voortkomt uit een eenvoudige plek van het willen uitdrukken van dingen die verder gaan dan alleen geluid.

Meditatie, vooral voor mensen die er niet veel van weten en denken dat het dit hippie-dippy ding is, kan echt krachtig zijn, zelfs angstaanjagend, omdat het het tapijt op je onderbewustzijn tilt en het stof eruit vliegt.

Er is een enorme wolk van schaamte rond kunst en zaken die als bedgenoten worden gezien.

Twitter fascineert me omdat het echt is. Het voelt een beetje onwerkelijk, maar het maakt heel echte dingen gebeuren.

Als je een kunstenaar bent, vertelt niemand je ooit of slaat je met de toverstaf van legitimiteit. Je moet je eigen hoofd slaan met je eigen handgemaakte toverstaf. En je voelt je stom om het te doen.

Ik denk dat het waar is om te zeggen dat meditatie nuttig is voor kunstenaars en het is geweldig, maar het is ook in wezen nuttig voor elk soort proces van, gewoon, leven.

Ik haat het om genegeerd te worden.

Niets is wreder dan kinderen die uit goede gezinnen komen.

Ik ben biseksueel, maar het is niet het soort dingen waar ik veel tijd aan heb besteed-ik heb met meisjes geslapen; ik heb met jongens geslapen, dus ik denk dat ze het zo noemen! Ik ben niet tegen het gebruik van taal om ons leven te vereenvoudigen.

Ik voel me niet thuis in New Orleans. Ik voel me niet thuis in Austin of L. A. en ik voelde me meteen thuis in Noord-Australië.

Je bent een kunstenaar als je iemand iets diep en onverwachts laat voelen.

Ik ben een groot fan van David Lynch en Twin Peaks.'

Kunst is voedsel voor de ziel, en een artistiek klimaat is een gezond klimaat omdat het empathie voortbrengt.

Ik ben groter van binnen, maar je moet naar binnen komen om me te zien

Ik wil gelukkig zijn. Ik wil mensen gelukkig maken. ik hoef niet rijk te zijn om dat te doen.

Ik houd vol dat couchsurfing en crowdsurfing in principe hetzelfde zijn-je valt in het publiek en je vertrouwt elkaar.

Als je genoeg van mensen houdt, zullen ze je alles geven.

We kunnen alleen de punten verbinden die we verzamelen, waardoor alles wat je schrijft over jou gaat... je connecties zijn de draad die je in het doek weven dat het verhaal wordt dat alleen jij kunt vertellen.

De impuls om de punten te verbinden - en te delen wat je hebt verbonden - is de drang die je tot een kunstenaar maakt

Ik geloof er sterk in dat muziek zo vrij mogelijk is. Ontgrendeld. Gedeeld en verspreid. Om kunstenaars te laten overleven en te creëren, moet hun publiek hen rechtstreeks ondersteunen.

Weet je wat echt cool is? Word elke ochtend wakker, beslis wat je wilt doen en doe het.

Het leven zoals het zou moeten zijn: alle vrienden, Alle Kunst, alle muziek, alle liefde, de hele tijd.

Het patroon ligt op het bed met tientallen kleuren draad maar je hebt de naald ik denk dat dat het punt is op het einde

Niemand ziet me ooit. Dank je.