William Gilmore Simms beroemde citaten

De enige echte bron van beleefdheid is overweging.

Onze bezittingen zijn volledig in onze optredens. Hij bezit niets aan wie de wereld niets te danken heeft.

Onze zorgen zijn de moeders, niet alleen van onze liefdadigheid en deugden, maar van onze beste vreugden en meest juichende en blijvende genoegens.

Er is een inheemse laagheid in de ambitie die verder zoekt dan zijn woestijn, die nooit opvallender blijkt dan wanneer, hoe dan ook, het tijdelijk zijn doel krijgt.

Het is beter dat we ons in actie vergissen dan dat we volledig weigeren te presteren. De storm is zoveel beter dan de kalmte, omdat het de aanwezigheid van een levend Principe verklaart. Stagnatie is erger dan de dood. Het is ook corruptie.

De enige ware bron van beleefdheid is overweging-dat waakzame morele gevoel dat nooit de rechten, de aanspraken en de gevoeligheden van anderen uit het oog verliest. Dit is de enige kwaliteit, boven alle andere, die nodig is om een heer te maken.

Zich onderdrukt voelen door verplichting is alleen maar om te bewijzen dat we niet in staat zijn tot een juist gevoel van dankbaarheid. Gunsten ontvangen van onwaardige mensen is simpelweg toegeven dat ons egoïsme superieur is aan onze trots. De meeste mannen herinneren zich verplichtingen, maar niet vaak om er dankbaar voor te zijn. De hoogmoedigen worden verzuurd door de herinnering en de ijdele stilte.

Bescheidenheid is Beleid, niet minder dan deugd.

Maar voor die blindheid die onlosmakelijk verbonden is met kwaadaardigheid, welke verschrikkelijke krachten van het kwaad zou zij bezitten! Gelukkig voor de wereld, zijn gif, zoals dat van de ratelslang, wanneer het meest giftig, verduistert het oog van het reptiel, en verslaat zijn doel.

Er bestaat ongetwijfeld zoiets als toeval, maar ik zie geen reden waarom de Voorzienigheid er geen gebruik van zou maken.

De geboorte van een kind is de gevangenschap van een ziel.

Het effect van karakter is altijd om aandacht te vragen. We Spelen en Spelen en lachen met mannen of vrouwen die er geen hebben, maar we vertrouwen ze nooit toe.

Het wonder is niet dat de wereld zo gemakkelijk te besturen is, maar dat zo ' n klein aantal personen voldoende zal zijn voor het doel. Er zijn dode gewichten in politieke en wetgevende organen zoals in klokken, en honderden antwoorden als katrollen die nooit voor politici zouden doen.

Onderscheid is een eminentie die wordt bereikt, maar te vaak ten koste van een open haard.

De dwaas is bereid om te betalen voor alles behalve wijsheid. Niemand koopt dat waarvan hij denkt dat hij al een overvloed heeft.

Wat wij in onze naaste ondeugd noemen, is misschien niets minder dan een ruwe deugd. Voor hem die niets meer van edelstenen weet dan hij kan leren van een dagelijkse contemplatie van zijn borstspeld, moet een diamant in de Mijn een zeer compromisloze soort steen zijn.

Ijdelheid kan worden vergeleken met de gladde huid en fluweelvoetige muis, die voor altijd knabbelt in afwachting van een kruimel; terwijl zelfrespect te geneigd is om de gelijkenis van de enorme slagershond te nemen, die je biefstuk meeneemt en naar je gromt zoals het gaat.

Ijdelheid is zo voortdurend bezorgd over zichzelf, dat zelfs waar haar eigen aanspraken niet geïnteresseerd zijn, ze indirect het voedsel zoekt dat ze liefheeft, door te laten zien hoe weinig anderen verdienen.

Eenzaamheid heeft dezelfde relatie met de geest als slaap met het lichaam. Het biedt haar de nodige mogelijkheden tot rust en herstel.

Zonder twijfel is eenzaamheid gezond, maar onthouding na een overdaad ook. Het echte leven van de mens is in de maatschappij.

Het zou ons moeten troosten voor het feit dat de zonde niet geheel uit de wereld is verdwenen, dat de heiligen niet geheel van hun werk beroofd zijn.

We moeten niet rekenen op het weer, noch op het geluk, maar op God en onszelf. Hij kan ons in de steek laten in de bevrediging van onze wensen, maar nooit in de ontmoeting met onze behoeften.

Het is een vogelvlucht van de ziel, wanneer het hart zich in een lied verklaart. De genegenheden die zich met vleugels kleden zijn passies die onderworpen zijn aan deugden.

Ik weet niet dat er iets in de natuur is dat meer rustgevend is voor de geest dan de contemplatie van de maan, zeilend, als een planetaire schors, te midden van een zee van helder azuurblauw. Het onderwerp is zeker afgezaagd; de maan is gezongen door dichter en dichter. Is er enig wonder dat het zo zou moeten zijn?

Stagnatie is erger dan de dood. Het is ook corruptie.

Ambitie is vaak het enige toevluchtsoord dat het leven heeft overgelaten aan de ontzegde of vernederde genegenheden. We berispen het grijpende oog, de gedurfde vleugel, de ziel die alleen naar soevereiniteit lijkt te dorsten, en weten niet dat de vlucht van deze ambitieuze vogel is geweest uit een boezem of huis dat gevuld is met as.

Noch lof noch schuld is het voorwerp van ware kritiek. Rechtvaardig te discrimineren, stevig vast te stellen, wijs voor te schrijven en eerlijk toe te kennen - dit zijn de ware doelen en plichten van kritiek.

Geen enkele fout van mening kan gevaarlijk zijn in een land waar de mening vrij is om ermee te worstelen.

De ware wet van het ras is vooruitgang en ontwikkeling. Wanneer de beschaving pauzeert in de mars van verovering, wordt ze omvergeworpen door de barbaar.

Tact is een van de eerste mentale deugden, waarvan de afwezigheid vaak fataal is voor de beste talenten; het voorziet in de plaats van vele talenten.

Niet in verdriet vrij is om nooit de boezem te openen voor de zoetigheid van de zonneschijn.

Onze ware verworvenheden liggen alleen in onze goede doelen - we winnen alleen als we geven.

Het beminnelijke is zeer zeker een plicht, maar mag niet ten koste van een van de deugden worden uitgeoefend. Hij die altijd het vriendelijke probeert te doen, kan alleen succesvol zijn ten koste van zijn mannelijkheid.

Wie roem wil verwerven, moet niet bang zijn voor censuur. De angst voor censuur is de dood van het genie.

De angst voor kritiek is de dood van het genie.

De meeste mensen herinneren zich verplichtingen, maar niet vaak om dankbaar te zijn; de trotse worden verzuurd door de herinnering en de ijdele stilte.

Om straffen doeltreffend te maken, zijn twee dingen nodig. Ze mogen nooit onevenredig zijn aan het misdrijf, en ze moeten er zeker van zijn.

Genie is het oog van het intellect en de vleugel van het denken; Het is altijd zijn tijd vooruit en is de pionier voor de generatie die het voorafgaat.

Openbaring heeft misschien de hulp van de rede niet nodig, maar de mens wel, zelfs wanneer hij in het bezit is van openbaring. De rede kan worden omschreven als de kaars in de hand van de mens, waartoe openbaring de noodzakelijke vlam brengt.

Filosofie is rede met de ogen van de ziel.

Filosofie heeft zijn insecten, evenals bijgeloof.

De geboorte van een kind is de gevangenschap van een ziel. De ziel moet zich een weg banen uit de gevangenis en zich daardoor vleugels verschaffen voor een toekomstige reis. Het is aan ieder van ons om te bepalen of onze vleugels die van een engel of een rups zullen zijn!

De enige rationele vrijheid is die welke geboren wordt uit onderwerping, opgevoed in de vrees voor God en de liefde van de mens.

Heb ik iets gedaan voor de maatschappij? Ik heb toen meer voor mezelf gedaan. Laat die vraag en waarheid altijd aanwezig zijn in je denkgeest en werk zonder ophouden.

Ik luister vrij naar hen en met al het respect dat hun intelligentie, hun karakter, hun kennis verdienen, en ik bewaar altijd mijn onbetwistbare recht op kritiek en afkeuring.

De apothegm is de meest draagbare vorm van waarheid.... Het is dus dat het spreekwoord antwoordt wanneer de preek faalt, aangezien een goed geladen pistool meer executie zal uitvoeren dan een hele loop buskruit die nutteloos in de lucht wordt verbruikt.

Tranen zijn de natuurlijke straffen van genot. Het is een wet dat we moeten betalen voor alles wat we genieten.

Het spreekwoord antwoordt waar de preek faalt.

Ik geloof dat economen decimalen in hun voorspellingen zetten om te laten zien dat ze gevoel voor humor hebben.