William Blackstone beroemde citaten

Straffen van onredelijke strengheid, vooral wanneer ze willekeurig worden getroffen, hebben minder effect op het voorkomen van misdaden en het veranderen van de manieren van een volk, dan die welke in het algemeen barmhartiger zijn, maar toch goed vermengd zijn met de juiste onderscheidingen van ernst.

Het is beter dat tien schuldigen ontsnappen dan dat één onschuldige lijdt.

Geen enkele vaststelling van de mens kan als wet worden beschouwd tenzij het in overeenstemming is met de wet van God.

Deze natuurwet, die in overeenstemming is met de mensheid en door God zelf wordt gedicteerd, is natuurlijk superieur in verplichting ten opzichte van elke andere. Het is bindend over de hele wereld, in alle landen en te allen tijde: geen menselijke wetten zijn van enige geldigheid, als ze hiermee in strijd zijn; en degenen die geldig zijn, ontlenen al hun kracht en al hun gezag, middelmatig of onmiddellijk, aan dit origineel.

Op deze twee grondslagen, de wet van de natuur en de wet van de openbaring, hangen alle menselijke wetten af.

Vrije mensen hebben wapens, slaven niet.

De wet, die een mens ervan weerhoudt zijn medeburgers kwaad te doen, vermindert weliswaar het natuurlijke, maar vergroot de burgerlijke vrijheid van de mensheid.

Elke moedwillige en grondeloze beperking van de wil van het subject, of het nu door een monarch, een adel of een volksvergadering wordt beoefend, is een graad van tirannie.

En, ten slotte, om deze rechten te verdedigen, wanneer ze daadwerkelijk worden geschonden en aangevallen, hebben de onderdanen van Engeland in de eerste plaats recht op het reguliere bestuur en de vrije rechtsgang in de rechtbanken; naast het recht om de koning en het parlement te verzoeken om verhaal van grieven; en, ten slotte, op het recht om wapens te hebben en te gebruiken voor zelfbehoud en verdediging.

[Zelfverdediging wordt] terecht de primaire wet van de natuur genoemd, dus het wordt niet, noch kan het in feite worden weggenomen door de wetten van de samenleving.

Geen enkele buitendeur van het huis van een man kan in het algemeen worden opengebroken om een burgerlijk proces uit te voeren; hoewel in strafzaken de openbare veiligheid de particuliere vervangt.

Gokken is een soort stilzwijgende bekentenis dat het bedrijf dat zich ermee bezighoudt in het algemeen de grenzen van hun respectievelijke fortuin overschrijdt, en daarom werpen ze het lot om te bepalen op wie de ondergang op dit moment zal vallen, zodat de rest nog een beetje langer kan worden gered.

Het ontkennen van de mogelijkheid, ja zelfs van het werkelijke bestaan van hekserij en toverij, is tegelijkertijd botweg het geopenbaarde woord van God in verschillende passages van zowel het oude als het Nieuwe Testament tegenspreken, en de zaak zelf is een waarheid waarvan elke natie in de wereld op haar beurt getuigenis heeft afgelegd, hetzij door een voorbeeld dat schijnbaar goed is bevestigd, hetzij door verbodswetten, die tenminste de mogelijkheid van een handel met boze geesten veronderstellen.

De wet aarzelt zelden om haar eigen betekenis te verklaren; maar de rechters zijn vaak verbijsterd om de Betekenis van anderen te ontdekken.

De Koninklijke Marine van Engeland is altijd haar grootste verdediging en sieraad geweest; het is haar oude en natuurlijke kracht, het drijvende bolwerk van ons eiland.

Het algemeen belang is in niets meer wezenlijk geïnteresseerd dan in de bescherming van de privé-rechten van ieder individu.

Dat de koning geen kwaad kan doen is een noodzakelijk en fundamenteel principe van de Engelse grondwet.

Het derde absolute recht, inherent aan elke Engelsman, is dat van . . . de heilige en onschendbare rechten van privé-eigendom.

Hierin bestaat inderdaad de uitmuntendheid van de Engelse regering, dat alle delen ervan een wederzijdse controle op elkaar vormen.

Totdat de inhoud van een geloof duidelijk is gemaakt, is de oproep om het geloof op geloof te aanvaarden buiten het punt, want men zou niet weten wat men heeft aanvaard. Het verzoek om de Betekenis van een religieus geloof gaat logischerwijs vooraf aan de vraag of dat geloof op geloof wordt aanvaard of aan de vraag of dat geloof kennis vormt.

Bovendien is de achting van de wet voor het privé-eigendom zo groot, dat het niet de minste overtreding ervan zal toestaan; Nee, zelfs niet voor het algemeen welzijn van de hele gemeenschap.

De mens is gevormd voor de maatschappij en is niet in staat om alleen te leven, noch heeft hij de moed om het te doen.

De mensheid zal niet worden beredeneerd vanuit de gevoelens van de mensheid.

De Bijbel is altijd beschouwd als een deel van de Common Law van Engeland.

In alle tirannieke regeringen is het opperste magistraat, of het recht om wetten te maken en te handhaven, aan één en dezelfde man of een en hetzelfde lichaam van mensen toevertrouwd; en overal waar deze twee machten verenigd zijn, kan er geen openbare vrijheid zijn.

De wet is de belichaming van het morele gevoel van het volk.

Er is niets dat zo algemeen tot de verbeelding spreekt en de genegenheden van de mensheid aanspreekt als het eigendomsrecht.

De persvrijheid is inderdaad essentieel voor de aard van een vrije staat: maar dit bestaat erin geen voorafgaande beperkingen op te leggen aan publicaties, en niet in vrijheid van censuur voor criminele zaken wanneer deze worden gepubliceerd. Elke vrij man heeft het onbetwistbare recht om de gevoelens die hij wil aan het publiek voor te leggen: dit verbieden, is de persvrijheid vernietigen; maar als hij publiceert wat ongepast, ondeugend of illegaal is, moet hij de gevolgen van zijn eigen onbeschaamdheid nemen.

De man en de vrouw zijn één, en die ene is de man.

De tijd waarvan de herinnering aan de mens niet het tegendeel beweert.

De wetenschappen zijn van een sociale aard en bloeien het best in elkaars nabijheid; er is geen enkele tak van leren die niet kan worden geholpen en verbeterd door hulp van andere kunsten.

Door het huwelijk zijn de man en de vrouw één persoon in de wet, dat wil zeggen dat het wezen of het wettelijke bestaan van de vrouw tijdens het huwelijk wordt opgeschort.

En deze grote natuurlijke rechten kunnen worden teruggebracht tot drie hoofdartikelen: het recht op persoonlijke veiligheid; het recht op persoonlijke vrijheid; en het recht op privé-eigendom; omdat er geen andere bekende methode van dwang of van verkorting van de natuurlijke vrije wil van de mens is, dan door een inbreuk of vermindering van een van deze belangrijke rechten, kan met recht worden gezegd dat het behoud van deze, ongeschonden, het behoud van onze burgerlijke immuniteiten in hun grootste en meest uitgebreide zin omvat.

Van misdaden die schadelijk zijn voor de personen van privé-onderdanen, is het belangrijkste en belangrijkste de overtreding van het wegnemen van dat leven, dat de onmiddellijke gave van de grote Schepper is; en dat daarom geen mens het recht kan hebben zichzelf of een ander te beroven, maar op de een of andere manier uitdrukkelijk geboden in, of klaarblijkelijk afgeleid uit, die wetten die de Schepper ons heeft gegeven; de goddelijke wetten, ik bedoel, van de natuur of openbaring.

Er is niets dat zo algemeen de verbeelding raakt en de genegenheden van de mensheid aanspreekt als het eigendomsrecht; of die enige en despotische Heerschappij die een mens opeist en uitoefent over de uiterlijke dingen van de wereld, met totale uitsluiting van het recht van enig ander individu in het universum. En toch zijn er maar heel weinig, die zichzelf de moeite zullen geven om het origineel en de basis van dit recht te overwegen.

Als [de wetgevende macht] een ding dat moet worden gedaan, positief zal vaststellen, zijn de rechters niet vrij het te verwerpen, want dat zou de rechterlijke macht boven die van de wetgevende macht stellen, wat subversief zou zijn voor alle regeringen.

Man..moet noodzakelijkerwijs onderworpen zijn aan de wetten van zijn Schepper, want hij is geheel een afhankelijk wezen..En aangezien de mens voor alles absoluut afhankelijk is van zijn Maker, is het daarom noodzakelijk dat hij zich in alle opzichten aan de wil van zijn Maker houdt.

Deze rechten, die God en de natuur hebben ingesteld en daarom natuurlijke rechten worden genoemd, zoals leven en vrijheid, behoeven niet de hulp van menselijke wetten om effectiever in ieder mens te worden geïnvesteerd dan ze zijn; evenmin ontvangen ze enige extra kracht wanneer ze door de gemeentelijke wetten als onaantastbaar worden verklaard. Integendeel, geen enkele menselijke wetgever heeft de macht om ze te verkorten of te vernietigen, tenzij de eigenaar zelf een daad zal begaan die neerkomt op verbeurdverklaring.

De wet, in zijn meest algemene en alomvattende betekenis, betekent een regel van handelen; en wordt zonder onderscheid toegepast op alle soorten handelingen, of ze nu levend of levenloos, rationeel of irrationeel zijn. Zo zeggen we, de wetten van beweging, van zwaartekracht, van optica of mechanica, evenals de wetten van de natuur en van Naties. En het is die regel van handelen, die door een superieur wordt voorgeschreven en die de inferieure verplicht is te gehoorzamen.