Olga Korbut beroemde citaten

Wees niet bang als het in het begin moeilijk lijkt. Dat is nog maar de eerste indruk. Het belangrijkste is niet om je terug te trekken; je moet jezelf beheersen.

Het is beter een rijke ziel te hebben dan rijk te zijn.

Dit vermogen om zichzelf te overwinnen is ongetwijfeld het kostbaarste van alle dingen die sport schenkt.

Hoe dan ook, ik ga dezelfde weg omdat ik, Ik ben geboren in gymnastiek. Dit is mijn, Hoe te zeggen, mijn leven en mijn plicht.

Vergeet niet voor negentien tweeënzeventig Olympische Spelen ik was totaal mager, ik was klein, zeer sterk, ze kunnen niet graag een gymnastiek als dat te zien. Geen idee, maar gymnastiek misschien. 1972 zou ergens moeten veranderen.

Als er niet zoiets als gymnastiek was geweest, had ik het moeten uitvinden omdat ik me één voel met de sport.

Toen had ik geluk dat ik mijn toekomstige echtgenoot ontmoette, en ik begon een nieuw leven met mijn man, en ik was weer gelukkig. Hij was een muzikant. Ik begin met hem ook door Europa en door de voormalige Sovjet-Unie te reizen.

Ik denk dat als ik niet op hoog niveau was, ik nooit in het team zou zitten. Omdat ik hoog was, op zeer hoog niveau.

En in 1972 was ik bijna niet, in het team, maar ik wist het vlak voor de Olympische Spelen voor drie maanden voordat dit waarom dit is was niet erg goed voor mij. Ik was klaar om te gaan, Weet je.

Maar laat me dat doen Ik zal de wereld laten zien hoe gymnastiek eruit ziet. Het kan zijn dat dit een toekomstige gymnastiek is.

En van die negenenzestig Vier, dit was mijn doel om naar de Olympische Spelen te gaan. En ik besefte wat het betekent, Olympische spelen, zoals een groot feest.

En in negentien tweeënzeventig Olympische Spelen was ik niet echt van plan een ster te zijn, en van de ene op de andere dag werd ik een ster.

Ik heb nooit iets anders willen zijn dan een gymnast. Misschien is het gevaarlijk-maar als je aan gevaar begint te denken, kun je net zo goed opgeven.

Want tot zestien jaar oud voel je je meer gymnastiek. Je kunt je emotie tonen, grace, zoals vrouwengymnastiek, niet kindergymnastiek. Ik heb het gevoel dat ik een goede vorm heb, en ik kan alles doen, maar het is geen concurrentie voor mij.

Het belangrijkste is niet om je terug te trekken; je moet jezelf beheersen.

Ik denk dat ik mijn hele leven in gymnastiek heb doorgebracht. En als je me vraagt dat ik iets wil veranderen in je vorige leven, Nee. Ik zal hetzelfde doen.

Uiteindelijk liet ik gymnastiek bijna vallen omdat ik niet zonder create kon leven, en weet je, en toen begon het publiek in de wereld te zeggen, we willen gymnastiek niet zien zonder Olga.

Ik was er ook klaar voor, want voor de Olympische Spelen deed ik niet mee aan grote wedstrijden zoals een wereldkampioenschap of een Europees kampioenschap. Ik deed net mee aan de nationale competitie.

Ik ben niet geïnteresseerd in medailles of titels. Ik heb ze niet nodig. Ik heb de liefde van het publiek nodig en daar Vecht ik voor.

Dit is waarschijnlijk de reden waarom, mijn leven is makkelijker, en mijn familie is erg gelukkig, omdat we nooit liegen elkaar. Dit zijn waarschijnlijk allemaal mensen die elkaar moeten voelen, dus wees altijd in de hele wereld dat ze vrede zullen hebben.

Godzijdank, en nu alles wat ik heb, eenentwintig jaar samen, in januari en, weet je, Ik, weet je, Ik ben dit allemaal vergeten over dingen. En hoe dan ook, de eerste plaats is goed.

Maar ik zou niet kunnen leven zonder creatie gymnastiek.

Hoeveel mensen er op de wereld zijn, elk van hen is individueel. En ik eet graag brood, iemand houdt daar niet van. Je weet dat dit bij gymnastiek hetzelfde is.

Het leven is nu geweldig omdat ik een bandrecorder heb.

Tot negentien zesenzeventig toen ik stopte met gymnastiek was ik erg, teleurgesteld omdat ik niets had waarmee ik kon leven. Ik had geen vriend, dus ik had geen coach meer.

Ik zou zeggen dat dit niet negatief is dit is h, een moeilijk onderdeel in gymnastiek. Je kunt niet eten, wat je ook wilt eten. En wat voor soort maaltijd je hoort te hebben, kan je niet.

Ik voel me geweldig. Ik voel me jonger. En ik voel helemaal niets. Ik weet niet wie het Weet, maar op dit moment ben ik, hoe, hoeveel jaar heb ik, vijfenvijftig, zoiets. Drieënveertig jaar oud. En ik voel me zeventien, vijfentwintig jaar geleden.

En ik stelde voor om een heel eenvoudige manier te veranderen naar Olympische Spelen, in één competitie, twee verschillende niveaus. Gescheiden van, tot zestien,en na zestien jaar.

Ik denk dat dit mijn hele leven is. Want als ik gespleten gymnastiek en iets anders als ver, leuk of om te gaan met vrienden. Nee, dit moet je één keer doen, één keer rechtdoor en elke dag doen. En raak de muur aan, van het doel.