Bill W. beroemde citaten

We mogen nooit vergeten dat het doel van Anonieme Alcoholisten is om alcoholisten nuchter te maken. Er is geen religieuze of spirituele vereiste voor lidmaatschap. Er worden aan niemand eisen gesteld. Er wordt een ervaring aangeboden die de leden kunnen accepteren of weigeren. Dat is aan hen.

Eerlijkheid met onszelf en anderen maakt ons nuchter, maar het is tolerantie die ons zo houdt.

Niets kan meer demoraliserend zijn dan een vastklampende en verachtelijke afhankelijkheid van een ander mens. Dit komt vaak neer op de vraag naar een mate van bescherming en liefde die niemand ooit zou kunnen bevredigen. Dus onze gehoopte beschermers vluchten eindelijk, en opnieuw worden we alleen gelaten - om op te groeien of om te desintegreren.

Besluiteloosheid met het verstrijken van de tijd wordt beslissing.

Niets is belangrijker voor het toekomstige welzijn van AA dan de manier waarop we de kolos van de moderne communicatie gebruiken. Onzelfzuchtig en goed gebruikt, kan het resultaten produceren die onze huidige verbeelding overtreffen.

Echte ambitie is niet wat we dachten dat het was. Ware ambitie is het diepe verlangen om nuttig te leven en nederig te wandelen onder de genade van God.

Geen persoonlijke ramp is zo verpletterend dat er iets waarachtigs en groots van gemaakt kan worden.

Elke dag vermenigvuldigt het eenvoudige gesprek van mijn vriend in onze keuken zich in een steeds groter wordende cirkel van vrede op aarde en goede wil voor de mensen.

Vanwege onze verwantschap in het lijden, zijn onze kanalen van contact altijd geladen met de taal van het hart.

Ik probeer hard vast te houden aan de waarheid dat een vol en dankbaar hart geen grote verwaandheid kan koesteren. Wanneer je vol dankbaarheid zit, moet je hartslag zeker resulteren in uitgaande liefde, de fijnste emotie die we ooit kunnen kennen.

We verliezen de angst om beslissingen te nemen, groot en klein; als we ons realiseren dat als onze keuze verkeerd blijkt, we kunnen, als we willen, leren van de ervaring.

In Gods economie gaat niets verloren. Door te falen leren we een les in nederigheid die waarschijnlijk nodig is, hoe pijnlijk het ook is.

Tegenwoordig racen mijn hersenen niet meer dwangmatig in opwinding, grootsheid of depressie. Ik heb een rustige plek gekregen in de felle zon.

We gaven toe dat we machteloos waren over alcohol-dat ons leven onhandelbaar was geworden. We kwamen tot de overtuiging dat een kracht groter dan onszelf ons weer gezond zou maken.

Je vraagt jezelf af, zoals wij allemaal moeten: 'Wie ben ik?' . . . 'Waar ben ik?' . . . 'Waar moet ik heen?"Het proces van verlichting is meestal traag. Maar uiteindelijk brengt ons zoeken altijd een bevinding met zich mee. Deze grote mysteries zijn immers in volledige eenvoud verankerd.

In het kielzog van mijn spirituele ervaring kwam er een visioen van een samenleving van alcoholisten.

Ik was geen atheïst. Weinig mensen zijn dat echt, want dat betekent blind vertrouwen in de vreemde stelling dat dit universum is ontstaan in een code en doelloos nergens naartoe rent.

Bijna zonder uitzondering worden alcoholisten gemarteld door eenzaamheid.

Leren hoe te leven in de grootste vrede, partnerschap en broederschap met alle mannen en vrouwen, van welke aard dan ook, is een ontroerend en fascinerend avontuur.

Is nuchterheid alles wat we kunnen verwachten van een spiritueel ontwaken? Nee, nuchterheid is slechts een kaal begin; het is slechts het eerste geschenk van het eerste ontwaken. Als er meer geschenken moeten worden ontvangen, moet ons ontwaken doorgaan. Naarmate het verder gaat, ontdekken we dat we beetje bij beetje het oude leven - het leven dat niet werkte - kunnen weggooien voor een nieuw leven dat onder welke omstandigheden dan ook kan en werkt.

Zien is geloven voor de meeste gezinnen die met een drinker hebben geleefd.

Meer dan de meeste mensen leidt de alcoholist een dubbelleven. Hij is heel erg de acteur

Jaren geleden had ik medelijden met alle mensen die geleden hadden. Nu heb ik alleen medelijden met hen die lijden in onwetendheid, die het doel en het uiteindelijke nut van pijn niet begrijpen

Want de wijzen hebben altijd geweten dat niemand veel van zijn leven kan maken totdat zelfonderzoek een gewone gewoonte is geworden, totdat hij in staat is toe te geven en te aanvaarden wat hij vindt, en totdat hij geduldig en volhardend probeert te corrigeren wat verkeerd is.

Alleen de zelfbedrog zal aanspraak maken op volmaakte Vrijheid van angst.

We willen niemand ervan overtuigen dat er maar één manier is om geloof te verwerven.

We zullen zien dat onze nieuwe houding ten opzichte van drank ons is gegeven zonder enige gedachte of inspanning van onze kant. Het komt gewoon! Dat is het wonder ervan.

Hoe onredelijk anderen ook lijken, Ik ben verantwoordelijk voor het niet negatief reageren. Ongeacht wat er om me heen gebeurt, zal ik altijd het voorrecht en de verantwoordelijkheid hebben om te kiezen wat er in mij gebeurt. Ik ben de Schepper van mijn eigen werkelijkheid. Als ik mijn dag terugkijk, Weet ik dat ik moet stoppen met oordelen over anderen. Als ik anderen veroordeel, oordeel ik waarschijnlijk over mezelf. Degene die me het meest van streek maakt, is mijn beste leraar. Ik heb veel van hem of haar te leren en in mijn hart moet ik die persoon bedanken.

Hoe donker is het voor de dageraad! In werkelijkheid was dat het begin van mijn laatste losbandigheid. Ik zou spoedig worden gekatapulteerd in wat ik graag de vierde dimensie van het bestaan noem. Ik moest geluk, vrede en bruikbaarheid kennen, in een manier van leven die ongelooflijk wonderbaarlijker is naarmate de tijd verstrijkt.

Pijn is de toetssteen van alle groei

God is alles of hij is niets.

Het goede is de vijand van het beste.

Ik ben een leerling van de AA-beweging geworden in plaats van de leraar.

AA is geen succesverhaal in de gewone zin van het woord. Het is een verhaal van lijden dat onder genade is omgezet in geestelijke vooruitgang.

Het tijdelijke goed is vijand van het permanente beste.

Misschien is een van de grootste beloningen van meditatie en gebed het gevoel van verbondenheid dat bij ons komt.

De echte vraag is of we iets kunnen leren van onze ervaringen waarop we kunnen groeien en anderen kunnen helpen om te groeien naar de gelijkenis en het beeld van God. We weten dat als we in opstand komen tegen het doen van wat redelijkerwijs voor ons mogelijk is, we gestraft zullen worden. En we zullen evenzeer gestraft worden als we in onszelf een volmaaktheid veronderstellen die er gewoon niet is. Blijkbaar zal de koers van relatieve nederigheid en vooruitgang ergens tussen deze uitersten moeten liggen. In onze langzame vooruitgang weg van rebellie, is ware perfectie ongetwijfeld enkele millennia verwijderd