Sarah Fielding beroemde citaten

De woorden van vriendelijkheid zijn meer helend voor een hangend hart dan balsem of honing.

Het is dit verlangen om alle dingen voor onze eigen doeleinden te buigen, dat ze in verwarring brengt en de belangrijkste bron is van elke fout in ons leven.

Op de vleugels van de fantasie, lieve lezers, draag jezelf midden in de lucht, waar je door verbeelding een groot ontzagwekkend kasteel kunt vormen.

Of zoals Socrates zegt dat een wijze man een wereldburger is, zo dacht ik dat een wijze vrouw even vrij was om door elke positie of graad van mannen te gaan, om haar keuze te bepalen waar ze maar wilde.

Ik had een korte strijd in mijn hoofd of ik mijn minnaar of mijn vrijheid moest opgeven, maar dit duurde niet lang. Ik vond mezelf zo vrij als de lucht en kon de gedachte niet verdragen om mezelf in de macht van een man voor het leven te plaatsen alleen vanuit een huidige grillige neiging.

Er schijnen slechts twee grote meester passies of bewegers in de menselijke geest te zijn, namelijk liefde en trots. En wat de schoonheid of misvorming van het karakter van een man vormt, is de keuze die hij maakt onder welke vlag hij besluit zich aan te melden. Maar er is een sterk onderscheid tussen verschillende degress in hetzelfde ding en een mengsel van twee tegenstellingen.

Ik probeer niet te verbergen dat ik geloof dat er een grote mengeling van verlangen is in de passie die liefde wordt genoemd-of liever, zonder enige vergezochte spanning op woorden, kan het de metgezel van de liefde worden genoemd.

[F]of vrouwen, zoals handelaren, trekken het onoordeelkundige aan om hun goederen te kopen door de hoge waarde die zij zelf op hen stellen.... Ze streven er sterk naar om in de geest van hun enamoratos hun eigen hoge waarde vast te leggen, en proberen hen dan zoveel mogelijk te laten geloven dat ze zoveel kopers bij de hand hebben dat de goederen-als ze zich niet haasten-allemaal verdwenen zullen zijn.

In overeenstemming met mijn huidige neiging vormde ik het voorwerp van mijn eigen aanbidding, die niets anders was dan mijn eigen begrip.

Little miss wordt door haar moeder geleerd dat ze nooit mag spreken voordat ze wordt aangesproken. Daarop zit ze met haar hoofd omhoog te kijken, van de ene naar de andere, in de hoop geroepen en aangesproken te worden door de naam van pretty miss.... Maar als dit niet zou gebeuren en niemand haar zou moeten opmerken, is ze klaar om te huilen om de verwaarlozing. Maar als er nog een miss in de kamer is die wordt gestreeld en opgemerkt terwijl ze zo over het hoofd wordt gezien, zal het onmogelijk zijn voor haar om haar tranen in bedwang te houden, en blubbering is het woord.

Ik geloof dat geen enkele Heer zijn familiezaken zou willen verwaarlozen omdat zijn vrouw haar hoofd vulde met kruisjes en kuiken, en die, omdat ze een paar stukjes Latijn begreep, dat meer waardeerde dan op haar naald letten of het eten van haar man verzorgen.

Ik ben geen van die onzinnige dwazen die kunnen zeuren en romantische liefde kunnen bedrijven-dat laat ik over aan jongere broers. Laat mijn landgoed voor mij spreken.

Ik dacht vaak aan het geval van de vossenjager, die, toen hij de hele dag in de jacht had gezwoegd en gezweet alsof een ongehoorde zegen zijn succes zou bekronen, eindelijk een stinkend misselijk dier vindt dat hij door zijn arbeid heeft gekregen. Maar mijn toestand was nog erger dan die van hem, want hij laat de walgelijke ellendige verscheurd worden door zijn honden, terwijl ik verplicht was de mijne te aaien en gemeen te doen alsof hij het voorwerp van mijn liefde was.

Ik was een van de deugden zoals de grote Turk in zijn seraglio van vrouwen, en ik koos ervoor om te leven met die deugd die het mooiste in mijn ogen leek en me op dat moment het meeste plezier gaf. Kortom, ik maakte vrouwen van hen: ik bewonderde ze eerst, maakte ze vervolgens tot mijn eigendom, en als ze zich niet aan mijn wil wilden onderwerpen, heb ik ze opnieuw uitgezet en van hen gescheiden.

Maar als strenge kritiek tot frons op onze methode zou moeten leiden, laat openhartigheid en een goed humeur vergeven wat naar het beste van ons oordeel wordt gedaan, ter wille van de scherpzinnigheid in het verhaal en de vreugde en het vermaak van onze openhartige lezer.

De motieven voor daden en de innerlijke wendingen van de geest lijken naar onze mening noodzakelijker te worden gekend dan de daden zelf; en veel liever zouden we ervoor kiezen dat onze lezer duidelijk zou begrijpen wat onze belangrijkste actoren denken dan wat ze doen.

Hun deugden leefden in hun kinderen. Het gezin veranderde zijn personen, maar niet zijn manieren, en zij bleven een zegen voor de wereld van generatie op generatie.

Ik heb medelijden met hen die (de naam van vrienden aannemend) zich omringen met maximes die de wijsheid van twijfel en achterdocht importeren, totdat ze zichzelf die zeer moeilijke taak opleggen om door het leven te werken zonder ooit een menselijk wezen te kennen tot wie ze het juiste gebruik van taal kunnen maken en vrijuit de dictaten van hun hart kunnen spreken!

[Allegorie] is een vlucht waarbij de menselijke geest tegelijkertijd twee objecten probeert te onderzoeken, en daarom alleen geschikt is voor de meest verheven genieën.

Er is nog een ander soort huwelijksdialect (dat er natuurlijk in slaagt om met elkaar te praten), dat heel terecht de taal tegenstrijdig kan worden genoemd.... In de eerste, hoe duidelijk het object van satire ook mag worden tentoongesteld aan het hele bedrijf, toch blijft er altijd een beetje dekking.... Maar in deze laatste methode wordt de uitdaging meer open en de impulsiviteit waarmee deze tegenstrijdigheden worden geuit (hoewel de onderwerpen ervan vaak van de meest onverschillige aard zijn) bewijst duidelijk dat ze voortkomen uit passie.

Ik weet niet of het een te gedurfde bewering zou zijn om te zeggen dat openhartigheid capaciteit maakt.... Maar om de waarheid van elke waarneming met betrekking tot de geest te proberen, is de gemakkelijkste methode om deze te illustreren met uiterlijke objecten. Als een man bijvoorbeeld al de dagen van zijn leven zou zweten en werken om een kist te vullen die al vol was, zou de absurditeit van zijn ijdele inspanning schitteren. Op dezelfde manier, wanneer de menselijke geest gevuld en gevuld is met ideeën die door misleidende neigingen naar daar worden gebracht, is er geen ruimte voor waarheid om binnen te komen: de openhartigheid wordt verbannen, alleen de hartstochten dragen de Heerschappij.

Het is een zware taak om de labyrinten van de menselijke geest grondig te ontvouwen.... Om in die uitsparingen te duiken en ze op een opvallende en begrijpelijke manier voor de lezer open te stellen, is het noodzakelijk een zekere vrijheid op schrift te nemen, niet strikt misschien binnen de grenzen die door regels worden voorgeschreven.

Mensen kijken naar kennis die ze van anderen leren-of zouden kunnen leren-zoals ze doen op de mooiste structuren die niet van hen zijn: in uiterlijke objecten zien ze liever hun eigen hogsty dan het paleis van hun naaste; en in mentale objecten geven ze de voorkeur aan één korrel kennis die door hun eigen waarneming is verkregen boven alle wijsheid van duizend Salomons.

Vleierij in verkering is de hoogste onbeschaamdheid, want terwijl het doet alsof het je meer schenkt dan je verdient, is het kijken naar een kans om van je af te nemen wat je werkelijk hebt.

Ik werd veroordeeld om onthoofd of verbrand te worden, zoals de koning wilde; en hij was genadig blij, uit de grote overblijfselen van zijn liefde, om de mildste straf te kiezen.

Ik dacht dat ik een zekere standvastigheid van geest had omdat ik mijn eigen lijden kon verdragen, maar door het lijden van anderen kon ik als een kind worden verzwakt.

Het verlies van vrijheid dat gepaard moet gaan met het zijn van een vrouw was van alle dingen de meest verschrikkelijke voor mijn verbeelding.

Als bescheidenheid en openhartigheid noodzakelijk zijn voor een auteur in zijn oordeel over zijn eigen werken, zijn ze dat niet minder in zijn lezer.

Wat ik bedoel met liefde ... is dit. Een sympathieke voorkeur-opgewonden door Fantasie, geleid door oordeel-en waaraan ook een zeer oprecht verlangen naar het goede en geluk van het object is verbonden.