Austin Grossman beroemde citaten

Zelfs als ik mezelf aangaf, zou het niets veranderen. Dan zou ik er niet één van zijn. Ik wist dat toen ik mijn krachten kreeg, maar eigenlijk wist ik het daarvoor. Ik leerde het als kind op mijn eerste schooldag, in de warme regenachtige straten van Bangkok en op de universiteit. Als je anders bent, Weet je het altijd, en je kunt het niet repareren, zelfs als je dat wilt. Wat doe je als je erachter komt dat je hart het verkeerde is? Neem wat je krijgt en wees de held die je kunt zijn. Held voor je eigen koude, omgekeerde hart.

Nixon is fascinerend omdat hij onze meest vervreemde president is. Iedereen had het gevoel dat ze nooit wisten wie hij was - dat is voelbaar in de geschiedenis. Zijn gezicht is zo cartoonachtig dat hij een cartoonfiguur is geworden. Ik heb nooit echt te maken gehad met de romantisering van J. F. K., En ik wist te veel over Reagan om hem te idealiseren. Nixon valt er tussenin.

Mijn ultieme spel - of tenminste één die ik echt zou willen zien - zou iets zijn waar het was als het begin van George R. R. Martin 's' Game of Thrones', waar je Ned Stark bent, en je weet dat een van je vrienden is vermoord, en je gaat naar de hoofdstad en je moet navigeren door dit web van Hof intriges.

Ik ben echt nieuwsgierig naar de herinnering aan Nixon voor mensen die opgroeiden onder Clinton. Wat herinneren mensen zich van hem? In zijn tijd is de definitie van een conservatieve rechtse president meer als een centrist in onze tijd. Hij is ook een van onze grappigste presidenten ... gewoon een heel goed personage om over te schrijven.

Met 'Invincible' wilde ik mijn eigen versie van het Marvel-of DC-universum creëren, met mijn eigen helden en schurken.

Videogames zijn een enorm, ongelooflijk populair, wereldveranderend medium.

Het verhaal-ontwikkelingsproces van videogames is ongelooflijk gebroken.

Het dragen van een cape doet niet veel voor je sociale leven.

Op een dag word je wakker en besef je dat de wereld kan worden veroverd.

Op een dag word je wakker en besef je dat de wereld kan worden veroverd... Ik zet een masker op en krabbel mijn naam over het gezicht van de wereld, Bouw steden van goud, kom terug en stamp deze plek plat, totdat zelfs de stenen zijn gewoon stof. Dus je kunt gewoon je mond houden. Jullie allemaal. Ik ga de wereld verplaatsen.

Ik ben de slimste man ter wereld. Ooit droeg ik een cape in het openbaar, en vocht tegen mannen die konden vliegen, die metalen huid hadden, die je konden doden met hun ogen. Ik vocht tegen CoreFire tot stilstand, en het Super Squadron, en De Kampioenen. Nu moet ik door een cafetaria rij lopen met mannen die valse cheques probeerden door te geven. Nu vraag ik me af of er chocolademelk in de dispenser zit. En of de slimste man ter wereld het slimste heeft gedaan wat hij met zijn leven kon doen.

Er zijn dagen dat je gewoon niet al dat kwaad voelt."Je wordt niet van de ene op de andere dag een schurk van wereldklasse."Dr. Impossible

Er is een dunne lijn tussen een superkracht en een chronische medische aandoening.

Als je laboratorium explodeert, je lichaam met een supercharged elixer, wat doe je dan? Je ligt daar niet zomaar. Je kruipt uit het puin, met afschuwelijke littekens, en zweert wraak op de wereld. Ga maar door. Je blijft proberen de wereld over te nemen.

Als je iets niet kunt verdragen, maar het gaat toch door, Ben jij de persoon die overleeft niet meer; je bent veranderd en iemand anders geworden, een nieuw persoon, degene die het toch heeft gedragen.

Heerlijk... Alles wat ik had gehoopt in een nieuw Wild Cards boek. De personage-interacties en plottwists hebben precies de complexiteit, verrassing en niet-sentimentele realisme die ik zou verwachten van een George R. R. Martin-project.