Shane Black beroemde citaten

Je moet je publiek blijven verrassen.

Als je iets op een interessante schaal doet dat een heel universum van personages omvat, is een manier om ze te verenigen door ze allemaal een gemeenschappelijke ervaring te laten ondergaan, en er is iets met Kerstmis dat iedereen verenigt. Het zet al een podium binnen het podium.

Een actiefilm moet, net als elke andere, de verhalende tradities van de literatuur volgen. Dat betekent dat er subtiliteit moet zijn, een langzame opbouw en een geleidelijke samenvoeging van alle afzonderlijke draden van het plot. Om alles langzaam samen te zien komen, is zeer lonend voor het publiek.

Hier is wat ik niet wist toen ik begon dat ik nu Weet-ik dacht toen je begon het was echt moeilijk om te schrijven, omdat je nog niet was ingebroken, je had nog niet echt je pas geraakt. Wat ik paradoxaal genoeg ontdekte, is dat het volgende script dat je schrijft niet gemakkelijker wordt omdat je er eerder een schreef-elk wordt moeilijker met een factor 10.

Ik heb veel en veel werk afgewezen. Dingen die me wat geld hadden kunnen opleveren.

Het schrijven van scripts is een moeizame klus die een echte pijn kan zijn.

Een actiefilm kan te veel actie bevatten; stel je een equalizer voor op een stereo, met alle knoppen gekoppeld aan 10. Het wordt een kakofonie en is uiteindelijk behoorlijk saai.

Ik zal zeggen, wat me blij maakt met het maken van films is, dat we af en toe door middel van films een soort eerlijkheid vinden. Er is een eerlijkheid in fictie die net zo effectief of zelfs krachtiger is dan de eerlijkheid van ons leven. We kunnen iets vinden dat echt waar is, zoals een chemie tussen mensen of een verklaring die tot een publiek spreekt.

Ik schaam me om dit te zeggen, maar ik keek elke aflevering van 'Starsky and Hutch' als kind. Ik hield van die show, maar nu denk ik dat het stom is.ze zouden zonder reden een achtervolging hebben, dan zou Paul Michael Glaser de auto neerschieten en het zou ontploffen.

Toen ik begon met het verkopen van scripts voor veel geld - actie scripts, niet minder, die mensen toch de neiging hebben om poeh-poeh te zijn-toen begon ik wat terugslag te krijgen. Wat ik niet erg vond.

Waarschijnlijk mijn favoriete muziekstuk, als een album genomen als geheel, is Bruce Springsteen 's' Greetings from Asbury Park. Ik vind het gewoon ongelooflijk puur. Het is een geluid dat nieuwe wegen baant, en ik denk dat het de weg vrijmaakte voor honderd mensen die erg op elkaar lijken.

De slechtste actiefilms zijn die waarin alles van begin tot eind één schreeuw is. En er is geen onderscheid tussen beats, zoals klein of groot, of stil of expansief. Het is maar één schreeuw.

Ik vind het heel bewonderenswaardig, in een superheldenfilm, om een paar risico ' s te kunnen nemen.

Ik hou van het idee van een superschurk die geen cape draagt, die geen Superpak draagt.

Ik heb deze guilty pleasures, deze mislukte films die helemaal niet werken, maar Ik zal ze kijken als ze op zijn. Zoals Het Spel.

Regisseren komt dichterbij dan alles wat ik nog heb gevonden om me een goede reden te geven om ' s ochtends op te staan die verder gaat dan alleen wat geld krijgen. Want al het geld is het bed kopen. Eruit komen is het probleem.

Ik denk dat de uitdaging, in zekere zin voor mij, is om een narratieve film te schrijven en als je klaar bent met kijken, heb je het gevoel dat het een collage is. Je vertelt het verhaal, je vertelt het verhaal, maar je hebt het gevoel dat je dit tapijt hebt gemaakt. Maar het heeft ook een vorm, een verhaal. Dus ik denk dat er een middenweg is die ik probeer te vinden . . . weg van waar iedereen klaar lijkt om te gaan, dat is, setup, payoff. Weet je, Hij is bang voor water, oh, en aan het eind zwemt hij in water - Oh, mijn God. Ik haat dat spul.

Ik denk aan het publiek in de zin dat ik als mijn eigen publiek dienst doe. Ik moet mezelf behagen, als ik de film in een bioscoop zou zien, zou ik blij zijn. Denk ik aan catering voor een publiek? Geen.

Ik heb een schoenendoos: voor ideeën, fragmenten, fragmenten van gesprekken die ik hoor. Ik krabbel het naar beneden, gooi de restjes in de doos. Elke keer als ik een nieuw script begin, begin ik de stukken te doorzoeken. Plots krijg je vijf stukjes bij elkaar en denk je: dit is bijna de eerste akte van een film, als ik het een beetje uitwerk.

Elke keer dat iemand kogels afvuurt in een actiefilm die het doel niet raken, ondermijnt het onmiddellijk de film.

Jarenlang deed ik het ondraaglijke gewichtheffen van het schrijven van scripts - maar toen bleef ik mager en kreeg iemand anders alle spieren.

Ik heb altijd humor in Mijn films. Ik denk dat personages die grappen maken onder vuur realistischer zijn. Het helpt je in hun schoenen te staan.

Ik hou niet van vrouwen die willen acteren. Dat is prima. Het is vreemd dat mannen willen handelen, omdat er nog steeds een zekere mate van ijdelheid aan verbonden is.

Ik haat de Professional. Het is een van de slechtste actie/avonturenfilms ooit gemaakt.

Ik ben deze man erg dankbaar, die genadig genoeg zal zijn om te zeggen dat ik hem heb geholpen met zijn carrière en comeback, maar het is precies het tegenovergestelde.