Will Oldham beroemde citaten

Ik denk dat platen en muziek meer geschikt zijn en meer respect hebben voor de menselijke ziel dan de kerken. En meer respect voor de behoeften van mensen om te communiceren met de aspecten van zichzelf die door taal worden verwaarloosd.

Ik lees meestal geen reviews. Ik lees meestal de interviews, alleen maar omdat ik denk dat het een goede manier is om ze beter te doen als ik ze ooit nog moet doen.

Ik denk dat wat veel geweldige muzikanten opwindt, is dat ze betrokken raken bij te veel dingen die niet waar hun sterke punten liggen.

Ik heb lange tijd door deze wereld gewandeld met het verlangen, zoals in Rear Window, om in het leven van andere mensen te kijken omdat ik weet dat er een manier is waarop ik hetzelfde ben als zoveel van de vreemden die ik zie.

Een record is iets dat niet echt of waar is. Het is net cinema. Het is een constructie van iets hyper-echt en surrealistisch en onwerkelijks tegelijk. Je maakt een ruimte die niet echt bestaat. Een van de grote geneugten van dit werk is het bouwen van de opgenomen versies van de liedjes.

Tegelijkertijd wil je op een gegeven moment niet overrompeld worden omdat je te veel troost hebt gevonden door niets te weten. Dus probeer je een beetje praktische kennis bij te houden. Op een gegeven moment moet je doen alsof iets waar is om een relatie met de wereld te hebben.

Frank Sinatra is nooit knap geweest, maar hij is een van mijn favoriete zangers. Wie heeft een blik nodig als je een stem en kracht hebt?

In de Verenigde Staten is de overheid minder belangrijk geworden. Het is dus democratie, maar naarmate het jaar verstrijkt, lijkt het erop dat de overheid minder een rol speelt in het leven van mensen, en dus leven ze in welke situatie hun werk hen meer oplegt dan in een groot politiek systeem.

Bij vrouwen moet je altijd een weloverwogen beslissing nemen om erachter te komen wat ze denken. Het is niet een die noodzakelijkerwijs sympathiek is, altijd. Natuurlijk zijn we allemaal mensen, maar het geslacht is belangrijk. En iets geweldigs.

Elke opnamesessie en tournee is een zeer waardevolle tijd voor mij in termen van tijd doorbrengen met de muzikanten - of het nu vrienden en familie zijn of mensen die ik net heb ontmoet - omdat ik geen baan heb waar ik elke dag met mensen kan communiceren.

Op dagen dat ik voel dat het karma in balans is, ben ik niet bang voor de dood. En als ik het gevoel heb dat het zwaar aan de negatieve kant weegt, dan word ik erg bang en denk ik gewoon aan eeuwige verdoemenis en hoe onaangenaam dat zou zijn.

Mijn hoop is altijd geweest dat elke plaat zijn eigen publiek kon hebben. Natuurlijk is het geweldig om een cumulatief publiek te hebben voor meer dan één plaat, maar ik vind het leuk dat er een plaat kan zijn die een individu misschien leuk vindt.

Er is weinig bewonderenswaardig aan piraat zijn. Er is weinig functioneel aan een piraat. Er is weinig echt aan een piraat.

Amerika in het algemeen is piraterij. Elke keer als we een salaris accepteren voor bijna niets doen, waardoor we boven de armoedegrens kunnen leven, doen we aan piraterij.

Ik schrijf een liedje om op te nemen. En tot op zekere hoogte worden uitgevoerd, maar zeker meer worden opgenomen dan uitgevoerd, omdat de opname langer zal duren dan een uitvoering.

Ik wil graag dat mijn platen zoveel mogelijk mensen bereiken, maar ik denk ook aan hoe ik kan voorkomen dat ik verveeld of ongelukkig word met het proces.

Het is leuk om terug te kunnen gaan en je niet te schamen voor de muziek die je vroeger luisterde.

Het is oké om geluk te accepteren.

Soms moeten we onszelf vertellen dat we bepaalde dingen niet gaan doen, alleen maar om gezond te blijven.

Er wordt te veel nadruk gelegd op Amerikaanse rootsmuziek als mensen me proberen te plaatsen. Ik ben opgegroeid met punk.

Mensen zijn op zoek naar roem of een focus, en dat kan ik niet bieden.

Het schrijven van liedjes is een beroep; dus het is geen poging om dingen uit mijn interacties met andere mensen te nemen en om de een of andere reden aan een totaal vreemde te geven om naar te luisteren. Ik vind het beledigend om anderen dat te horen doen.

Wat normaal gesproken religie wordt genoemd, is wat ik muziek zou noemen - deelnemen aan muziek, naar muziek luisteren, platen maken en zingen.

Toen ik een kind was, dacht ik altijd dat acteren de weg zou zijn.

Ik denk dat iedereen werkt vanuit een defensieve positie, voor het grootste deel, in de filmindustrie.

Ik moet ergens ver weg gaan waar geen telefoons zijn en geen platenspeler en geen bioscopen en mensen die over straat lopen om niets te doen.

Ik had veel tijd voor mezelf, en ik luisterde naar veel muziek, meestal muziek die ik vrij goed kende en waarmee ik een relatie had. En ik zou denken, Wat is het dat ik nooit heb kunnen doen dat deze persoon of mensen kunnen doen met dit lied? Waarom heb ik het niet kunnen doen, en wat kunnen ze doen dat ik zou willen dat ik kon doen? En dan zou ik proberen dat te doen. Ik begon elke dag met de liedjes en dacht na over hoe ik dichter bij deze muziek kon komen die ik leuk vind, maar nog niet eerder heb kunnen maken.

De liedjes zijn niet bedoeld om het echte leven te zijn. Ze zijn bedoeld om een psychische - in plaats van een feitelijke - invloed op de luisteraar te hebben. Het is zeldzaam dat een lied dat gebaseerd is op de realiteit me raakt omdat ik niet het gevoel heb dat ik het hele verhaal krijg. Liedjes zijn gemaakt om in en van zichzelf te bestaan, zoals een geweldige James Jones of Robert Louis Stevenson roman ze zijn niet autobiografisch, en toch is er een realiteit in elke pagina. Het is het echte leven van de verbeelding.

De eerste muziek die ik kocht toen ik negen of tien was, was popmuziek uit de jaren '50 en '60, zoals The Everly Bros., Elvis, Del Shannon, The Flamingos, The Platters, wat ik maar kon krijgen. En dan wat muzikale dingen, zoals Camelot, zingen in de regen en haar.

Het is meer lonend om medeplichtig te zijn aan schaarste dan aan overdaad.

Het blijkt dat ik als volwassene soms een zeer onaangenaam, woest en meedogenloos humeur kan hebben. Maar ik denk niet dat ik dat had toen ik een kind was.

Steden zijn gemaakt voor vijanden om te vernietigen.

Ik wil geen persoonlijke relatie met mijn fans. Of om iets te doen dat hen aanmoedigt om te denken dat ze één met mij hebben. Ze kunnen een persoonlijke relatie hebben met mijn liedjes. Dat is prima, maar ze kennen me niet.

Ik ga niet graag naar steden. Ik vind het niet erg om soms een paar uur in een stad te zijn, maar ik hou niet van steden. Ik vind het niet eens leuk om er doorheen te gaan.

Ik hou niet van het idee om omringd te zijn door verborgen dingen; mensen die je niet kunt zien in gebouwen en auto ' s.

Ik denk niet dat dat woord - het woord piraat - een echte betekenis heeft. Of het is iets waar betekenis aan is opgelegd.

Ik denk dat het oké is om bepaalde regels te maken, of mensen je er nu om verachten of niet.

Ik heb meer respect voor iemand die wijst op zijn ideaal - in dit geval het ideaal van de piraat - en dan iets wordt dat radicaler, spannender, subversiever is dan een piraat ooit zou kunnen zijn.

Ik maak de liedjes en een deel van het maken ervan is ze zingen. Maar wat je hoort ben ik niet. Het is het lied. Het is via mij.

Wanneer ik iets zie dat er goed uitziet - of het nu op vinyl, CD of cassette is - als het niet te duur is, neem ik een kans.