Jennifer Niven beroemde citaten

Ik zou gelukkig moeten zijn, maar in plaats daarvan voel ik niets. Ik voel veel niets deze dagen. Ik heb een paar keer gehuild, maar meestal ben ik leeg, alsof alles wat me pijn doet voelen en lachen en liefde chirurgisch is verwijderd, waardoor ik als een schelp uitgehold ben.

Wie geeft om Algebra?Wie vindt het leuk om wiskunde op te lossen?Ik wil alleen mijn leven leiden op het creatieve pad.

Ik herinner me dat ik een weg afliep op weg naar een bloemenkwekerij. Ik herinner me haar glimlach en haar lach Toen ik mijn beste zelf was en ze keek me aan alsof ik niets verkeerds kon doen en heel was. Ik herinner me hoe ze op dezelfde manier naar me keek, zelfs toen ik dat niet was. ik herinner me haar hand in de mijne en hoe dat voelde, alsof iets en iemand van mij was.

Sorry verspilt tijd. Je moet je leven leven alsof je er nooit spijt van krijgt. Het is makkelijker om vanaf het begin het juiste te doen, dus er is niets om je voor te verontschuldigen.

Mensen brengen zelden bloemen mee naar een zelfmoord.

Ik doe mijn best om ' s nachts te denken als iedereen slaapt. Geen onderbrekingen. Geen lawaai. Ik hou van het gevoel wakker te zijn als er niemand anders is.

Ik zat daar gewoon en liet die Muziek me bedekken als een grote, gezellige deken.

Maar ik breng het ter sprake om je te laten weten dat dit de manier is waarop ik me nu voel. Zoals Pluto en Jupiter op één lijn staan met de aarde en ik zwef.

Ik keek naar mijn reflectie in de achteruitkijkspiegel. Er zou wat lippenstift bij deze truck passen, dacht ik.

Vlak voor mijn ogen kon ik mijn leven van me af zien gaan en er was niets dat ik kon doen.

Muziek deed dat Voor mij, net zoals God dat moest doen, omdat muziek zowel magisch als heilig leek.

Ik hoop dat je het stof uit je ogen en je voeten van de grond houdt.

Het is mijn ervaring dat mensen veel sympathieker zijn als ze je pijn zien doen.

We zijn helemaal alleen, gevangen in deze lichamen en onze eigen geest, en welk gezelschap we ook hebben in dit leven is slechts vluchtig en oppervlakkig.

Helemaal geen winter meer. Finch, je bracht me de lente.

Wat ik me realiseer is dat het niet gaat om wat je neemt, maar om wat je achterlaat.

Je moet duwen, niet duwen. Je moet terug op die kameel springen. Anders blijf je op de richel die je voor jezelf hebt gemaakt.

Het probleem met mensen is dat ze vergeten dat het meestal de kleine dingen zijn die tellen.

Ik dacht: slechts één stap. Stap voor stap. Je hoeft ze niet allemaal tegelijk te doen.

Het mooie aan dit leven van ons is dat je voor iedereen anders kunt zijn.

Je bent Alle kleuren in één, op volle helderheid.

Ik heb geleerd dat er goed is in deze wereld, als je er goed genoeg naar kijkt. Ik heb geleerd dat niet iedereen teleurstellend is, inclusief ik, en dat een hobbel van 1.257 in de grond hoger kan aanvoelen dan een klokkentoren als je naast de juiste persoon staat.

Het is mijn ervaring dat mensen veel sympathieker zijn als ze je pijn kunnen zien doen, en voor de miljoenste keer in mijn leven wens ik mazelen of pokken of een andere gemakkelijk te begrijpen ziekte om het voor mij en ook voor hen gemakkelijker te maken.

Je bent op elke manier alles geweest wat iemand zou kunnen zijn....Als iemand mij had kunnen redden, was jij het geweest.

Je maakt me lief, en het is zo lief om lief te zijn voor degene van wie ik hou....

Wat als het leven zo zou kunnen zijn? Alleen de gelukkige delen, geen van de verschrikkelijke, zelfs niet de licht onaangename. Wat als we het slechte eruit konden halen en het goede konden houden? Dit is wat ik met Violet wil doen-haar alleen het goede geven, het slechte weghouden, zodat het goede alles is wat we ooit om ons heen hebben.

Sinds ik ben gestopt met schrijven lees ik meer dan ooit. De woorden van anderen, niet die van mij - mijn woorden zijn weg.