Elisabeth Elliot beroemde citaten

God onthoudt nooit van zijn kind dat wat zijn liefde en wijsheid goed noemen. Gods weigering is altijd genadig - soms "ernstige barmhartigheden", maar toch genadig. God ontkent ons nooit onze harten verlangen, behalve om ons iets beters te geven.

Maagdelijkheid is iets dat aan God kan worden aangeboden.

Wreedheid en onrecht zijn niet de grootste krachten in de wereld. Er is niets eeuwigs in hen. Alleen liefde is eeuwig.

De man is het hoofd van de vrouw, zoals Christus het hoofd van de kerk is. En de vrouw is er om hem te zegenen en te ondersteunen en te helpen.

Geloof sluit vragen niet uit. Maar geloof weet waar ze heen moeten.

Ik heb nu één verlangen-om een leven te leiden van roekeloze overgave voor de Heer, waarbij ik al mijn energie en kracht erin stop.

De God die de sterren aan de hemel schiep, noemde en Telde, Telde ook de haren van mijn hoofd..Hij besteedt aandacht aan zeer grote dingen en aan zeer kleine. Wat voor mij belangrijk is, is voor hem belangrijk en dat verandert mijn leven.

Rusteloosheid en ongeduld veranderen niets anders dan onze vrede en vreugde. Vrede woont niet in uiterlijke dingen, maar in het hart bereid om vol vertrouwen en stil te wachten op Hem die alle dingen veilig in zijn handen heeft.

Dit werk is mij gegeven om te doen. Daarom is het een geschenk. Daarom is het een voorrecht. Daarom is het een offer dat ik aan God kan brengen. Daarom moet het met vreugde worden gedaan, als het voor hem wordt gedaan. Hier, niet ergens anders, kan Ik Gods weg leren. In dit werk, niet in een ander, zoekt God naar trouw.

Het feit dat ik een vrouw ben, maakt me geen ander soort christen, maar het feit dat ik een christen ben, maakt me een ander soort vrouw.

Geloof is geen instinct. Het is zeker geen gevoel - gevoelens helpen niet veel als je in de leeuwenkuil bent of aan een houten kruis hangt. Geloof wordt niet afgeleid uit de gelukkige manier waarop dingen werken. Het is een daad van wil, een keuze, gebaseerd op het onbreekbare Woord van een God die niet kan liegen, en die ons liet zien wat liefde en gehoorzaamheid en opoffering betekenen in de persoon van Jezus Christus.

Voor mij is een dame niet frilly, flouncy, lichtzinnig, lichtzinnig en pluizig, maar ze is zacht, Ze is genadig, ze is godvruchtig en ze geeft. Jij en ik hebben de gave van vrouwelijkheid... hoe vrouwelijker we zijn, hoe mannelijker mensen zullen zijn en hoe meer God verheerlijkt wordt. Wees vrouwen, wees alleen vrouwen, wees echte vrouwen in gehoorzaamheid aan God.

Gods gebod 'Ga heen en predik het evangelie aan elk schepsel' was de categorische imperatief. De kwestie van de persoonlijke veiligheid was volstrekt irrelevant.

God is God. Omdat hij God is, is hij mijn vertrouwen en gehoorzaamheid waardig. Ik zal nergens rust vinden dan in zijn heilige wil die onuitsprekelijk mijn grootste opvattingen over wat hij van plan is te boven gaat.

Is het zinvol om te bidden voor leiding over de toekomst als we niet gehoorzamen in de zaak die vandaag voor ons ligt? Hoeveel gewichtige gebeurtenissen in de Schrift waren afhankelijk van de schijnbaar kleine daad van gehoorzaamheid van één persoon! Wees gerust: doe wat God je nu zegt te doen, en vertrouw erop dat je zal worden getoond wat je vervolgens moet doen.

God zal ons nooit teleurstellen-als we diep in ons hart vermoeden dat God niet van ons houdt en onze zaken niet zo goed kan beheren als wij kunnen, zullen we ons zeker niet onderwerpen aan zijn tucht. voor de ongelovige overtuigt het feit van lijden hem alleen maar dat God niet te vertrouwen is, ons niet liefheeft. Voor de gelovige is het tegendeel waar.

Waar ligt je beveiliging? Is God uw toevlucht, uw schuilplaats, uw vesting, uw herder, uw raadgever, uw vriend, uw Verlosser, uw redder, uw gids? Als dat zo is, hoef je niet verder te zoeken naar beveiliging.

Het geheim is Christus in mij, niet ik in een andere situatie.

Aanbidding is geen ervaring. Aanbidding is een daad, en dit vereist discipline. We moeten aanbidden " in geest en in waarheid."Maak je geen zorgen over de gevoelens. Wij dienen hen te aanbidden.

Het is God tot wie en met wie wij Reizen, en hoewel hij het einde van onze reis is, is hij ook op elke stopplaats.

Men geeft een leven niet in een oogwenk op. Dat wat levenslang is, kan alleen in een leven worden opgegeven.

Heb je vaak het gevoel als uitgedroogde grond, niet in staat om iets waardevols te produceren? Ik wel. Als ik behoefte heb aan verfrissing, is het niet gemakkelijk om aan de behoeften van anderen te denken. Maar ik heb ontdekt dat als ik, in plaats van te bidden voor mijn eigen troost en voldoening, de Heer vraag om mij in staat te stellen aan anderen te geven, er vaak iets verbazingwekkends gebeurt - Ik vind dat mijn eigen behoeften op wonderbaarlijke wijze worden vervuld. Verfrissing komt op manieren waar ik nooit aan had gedacht, zowel voor anderen, als, overigens, voor mezelf.

Dingen gebeuren die niet zouden gebeuren zonder gebed. Laten we dat niet vergeten.

Alles wat aan God gegeven wordt, kan jouw toegangspoort tot vreugde worden.

Als mijn leven aan God is overgegeven, is alles goed. Laat me het niet terugpakken, alsof het in gevaar was in zijn hand, maar veiliger zou zijn in de mijne!

Ik realiseerde me dat de diepste geestelijke lessen niet worden geleerd door ons uiteindelijk onze zin te laten krijgen, maar door ons te laten wachten, met ons te dragen in liefde en geduld totdat we in staat zijn om eerlijk te bidden wat Hij Zijn discipelen leerde te bidden: uw wil geschiede.

Het is door de tedere verzaking van onze moeilijkheden dat de Zoon des Mensen komt kloppen. In elk geval zoekt hij een ingang naar mijn hart, ja, zelfs in mijn meest hulpeloze, nutteloze, vruchteloze momenten. De scheuren en lege gaten van mijn leven, mijn verwarring en pijn en verknalde banen, wil hij vullen met zichzelf, zijn vreugde, zijn leven...Hij spoort me aan om van hem te leren: 'Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.

Het lijkt me respectloos om dames in de kerk te zien in zeer korte rokken of magere, mouwloze tops. Ik kan me voorstellen dat het afleidend kan zijn voor mensen die proberen hun gedachten op God te houden.

Vraagt God ons om te doen wat onder ons is? Deze vraag zal ons nooit meer verontrusten als we de Heer van de hemel overwegen een handdoek te nemen en voeten te wassen.

Blijf trouw aan je roeping om een man te zijn. Echte vrouwen zullen altijd opgelucht en dankbaar zijn als mannen bereid zijn om mannen te zijn

Het proces van het vormen van het kind, vormt ook de moeder zelf. Eerbied voor haar heilige Last roept haar op tot alles wat zuiver en goed is, opdat zij in de eerste plaats mag onderwijzen door haar eigen nederige, dagelijkse voorbeeld.

Eenzaam? Geef het aan Jezus. De eenzaamheid zelf is materiaal voor opoffering.

Als God het aan mij gaf, "zeggen we" is het van mij. Ik kan ermee doen wat ik wil." Geen. De waarheid is dat het aan ons is om hem te bedanken en aan ons om hem terug te geven, aan ons om op te geven, aan ons om te verliezen, aan ons om los te laten - als we ons ware zelf willen vinden, als we het echte leven willen, als ons hart op glorie is gericht.

Keuzes zullen voortdurend noodzakelijk zijn en-laten we niet vergeten-mogelijk. Gehoorzaamheid aan God is altijd mogelijk. Het is een dodelijke fout om in het idee te vervallen dat wanneer gevoelens extreem sterk zijn, we niets anders kunnen doen dan ernaar handelen.

De wereld roept om mannen die sterk zijn; sterk in overtuiging, sterk om te leiden, te staan, te lijden.

Maar de vraag die aan alle anderen voorafgaat, die uiteindelijk de loop van ons leven bepaalt, is wat ik werkelijk wil? Was het om lief te hebben wat God gebiedt, in de woorden van de collect, en te verlangen naar wat hij belooft? Wilde ik wat ik wilde, of wilde ik wat hij wilde, ongeacht wat het zou kosten?

Stilte is, zoals iemand heeft gezegd, de moeder van het gebed en de voedster van de Heilige gedachten. Stilte vermindert onze zonden, nietwaar? We kunnen niet op zoveel verschillende manieren zondigen als we stil zijn voor God. Stilte voedt geduld, liefdadigheid, discretie.

Het is altijd mogelijk om dankbaar te zijn voor wat gegeven is in plaats van te klagen over wat niet gegeven is. Het een of het ander wordt een gewoonte van het leven.

Wachten op God vereist de bereidheid om onzekerheid te dragen, om de onbeantwoorde vraag in zichzelf te dragen, en het hart erover tot God te verheffen wanneer het iemands gedachten binnendringt.

We willen lijden, dood, zonde, as vermijden. Maar we leven in een wereld verpletterd en gebroken en verscheurd, een wereld die God zelf bezocht om te verlossen. We ontvangen zijn uitgestort leven, en het hoge voorrecht om met hem te lijden toegestaan te worden, kan ons dan uitstorten voor anderen.

Werk is een zegen. God heeft de wereld zo ingericht dat werk noodzakelijk is, en hij geeft ons handen en kracht om het te doen. Het genot van vrije tijd zou niets zijn als we alleen vrije tijd hadden. Het is de vreugde van goed werk dat ons in staat stelt om van rust te genieten, net zoals het de ervaringen van honger en dorst zijn die eten en drinken tot zulke genoegens maken.

We hebben voldoende bewijs dat de Heer in staat is om te leiden. De beloften dekken elke denkbare situatie. Het enige wat we moeten doen is de hand nemen die hij uitstrekt.

God zal je niet beschermen tegen iets dat je meer als Jezus zal maken.

Het is wanneer we tot de Heer komen in ons niets, onze machteloosheid en onze hulpeloosheid dat Hij ons dan in staat stelt lief te hebben op een manier die zonder hem absoluut onmogelijk zou zijn.

Totdat de wil en de genegenheden Onder het gezag van Christus zijn gebracht, zijn we niet begonnen zijn heerlijkheid te begrijpen, laat staan te aanvaarden.

De wereld zit vol lawaai. Zouden we onszelf niet kunnen inzetten om stilte te leren, stilte, eenzaamheid?

De gedisciplineerde christen zal heel voorzichtig zijn met wat voor soort raad hij van anderen vraagt. Een raad die het geschreven woord tegenspreekt, is een goddeloze Raad. Gezegend is de mens die daarin niet wandelt.

De manier waarop we leven zou de waarheid moeten manifesteren van wat we geloven. Een rommelig leven spreekt van een rommelig en onsamenhangend geloof.

Voor degene die dankzegging tot een gewoonte van zijn leven heeft gemaakt, zal het ochtendgebed zijn: 'Heer, wat zult u mij vandaag geven om u terug te geven?'

Heiligheid is nooit de drijvende kracht geweest van de meerderheid. Het is echter verplicht voor iedereen die het koninkrijk wil betreden.