Glenn Gould beroemde citaten

Ik denk dat als ik de rest van mijn leven op een onbewoond eiland moest doorbrengen, en al die tijd naar de muziek van één componist moest luisteren of spelen, die componist vrijwel zeker Bach zou zijn.

Het doel van kunst is niet het loslaten van een momentane uitwerping van adrenaline, maar eerder de geleidelijke, levenslange opbouw van een staat van verwondering en sereniteit.

Ik geloof dat het enige excuus dat we hebben om muzikanten te zijn en om muziek te maken op welke manier dan ook, is om het anders te maken, om het anders uit te voeren, om het verschil van de muziek vast te stellen, tegenover ons eigen verschil.

Ik keur mensen die televisie kijken niet goed, maar ik ben een van hen.

De aard van de contrapuntische ervaring is dat elke noot een verleden en een toekomst moet hebben op het horizontale vlak.

Ik denk dat als ik de rest van mijn leven op een onbewoond eiland moest doorbrengen, en al die tijd naar de muziek van één componist moest luisteren of spelen, die componist vrijwel zeker Bach zou zijn. Ik kan echt geen andere muziek bedenken die zo allesomvattend is, die me zo diep en zo consequent raakt, en die, om een nogal onnauwkeurig woord te gebruiken, waardevol is boven al zijn vaardigheid en briljantheid voor iets dat betekenisvoller is dan dat-zijn menselijkheid.

Het doel van kunst is de levenslange constructie van een staat van verwondering.

De laatste, onvoltooide fuga uit The Art Of Fugue is het beste muziekstuk dat ooit is gecomponeerd.

Ik verafschuw publiek-niet in hun individuele componenten, maar massaal verafschuw ik publiek. Ik denk dat ze een kwade kracht zijn. Het lijkt me een regel van de maffia.

De voorwaarde voor contrapuntische kunst, meer opvallend in het werk van Bach dan in dat van elke andere componist, is het vermogen om a priori melodische identiteiten te bedenken die, wanneer ze worden getransponeerd, omgekeerd, retrograde of ritmisch worden getransformeerd, toch in combinatie met het oorspronkelijke onderwerp een geheel nieuw maar volledig harmonieus profiel zullen vertonen.

Wanneer men een traditie eerlijk trotseert, wordt men er in werkelijkheid des te meer verantwoordelijk voor.

U201che G-Moll Symfonie bestaat uit acht opmerkelijke maten omringd door een half uur banaliteit.

Hun [the Beatles] is een gelukkig, arrogant, strijdlustig vindingrijk merk van harmonisch primitivisme... In het Liverpudliaanse repertoire wordt de toegeeflijke amateurisme van het muzikale materiaal, hoewel nauw geconcurreerd door de onverschilligheid van de uitvoeringsstijl, in feite alleen overtroffen door de onbekwaamheid van de studioproductiemethode. (Strawberry Fields suggereert een toevallige ontmoeting op een bruiloft in de bergen tussen Claudio Monteverdi en een kruikband.)

De mentale beelden die bij pianistische tactilia betrokken zijn, zijn niet gerelateerd aan het slaan van individuele toetsen, maar eerder aan de overgangsrituelen tussen noten.

Het probleem begint wanneer we zo onder de indruk raken van de strategieën van onze gesystematiseerde gedachte dat we vergeten dat het betrekking heeft op een voorzijde, dat het uit negatie is gehouwen, dat het slechts een zeer kleine beveiliging is tegen de leegte van negatie die het omringt.

De rechtvaardiging van kunst is de interne verbranding die het in de harten van mensen ontsteekt, en niet de oppervlakkige, externe, openbare manifestaties.

Mozart stierf eerder te laat dan te vroeg.

Er is een ambacht en een kracht in het luisteren.

Mijn stemmingen zijn omgekeerd gerelateerd aan de helderheid van de hemel.

Een plaat is een concert zonder zalen en een museum waarvan de curator de eigenaar is.

Als een kunstenaar zijn geest wil gebruiken voor creatief werk, is het noodzakelijk om zich af te sluiten van de samenleving.

Toen ik pro werd, om zo te zeggen, stopte ik kinderachtige dingen voor altijd weg.

Je speelt de piano niet met je vingers, je speelt de piano met je geest.

Isolatie is het onmisbare onderdeel van menselijk geluk.

Ik heb de neiging om een zeer nachtelijk bestaan te volgen, vooral omdat ik niet veel om zonlicht geef. Felle kleuren van welke aard dan ook deprimeren me, in feite. En mijn stemmingen zijn min of meer omgekeerd gerelateerd aan de helderheid van de hemel, op een bepaalde dag.... mijn persoonlijke motto is altijd geweest dat achter elke zilveren voering een wolk zit.