Terry Fox beroemde citaten

De avond voor mijn amputatie bracht mijn voormalige basketbalcoach me een tijdschrift met een artikel over een geamputeerde die in de New York Marathon liep. Toen besloot ik deze nieuwe uitdaging aan te gaan en niet alleen mijn handicap te overwinnen, maar het ook zo te overwinnen dat ik nooit meer terug kon kijken en zeggen dat het me gehandicapt maakte.

Ik wed dat sommigen van jullie medelijden met me hebben. Nou, niet doen.het hebben van een kunstbeen heeft zijn voordelen. Ik heb mijn rechterknie vaak gebroken en het doet geen pijn.

Zelfs als ik niet klaar ben, hebben we anderen nodig om door te gaan. Het moet doorgaan.

Dromen worden mogelijk gemaakt als je het probeert

Ik wou dat mensen zich realiseerden dat alles mogelijk is als je het probeert; dromen worden mogelijk gemaakt als je het probeert.

Hoeveel mensen krijgen ooit de kans om iets te doen waar ze echt in geloven?

Het is één ding om door Canada te rennen, maar nu zullen mensen echt weten wat kanker is.

Ik ben geen dromer, en ik zeg niet dat dit een definitief antwoord of genezing van kanker zal initiëren, maar ik geloof in wonderen. Ik moet wel.

Ik vind dit niet oneerlijk. Dat is het ding over kanker. Ik ben niet de enige, het gebeurt de hele tijd met mensen. Ik ben niet speciaal. Dit versterkt alleen maar wat ik heb gedaan. Het geeft het meer betekenis. Het zal meer mensen inspireren. Ik wou dat mensen zich realiseerden dat alles mogelijk is als je het probeert; dromen worden mogelijk gemaakt als je het probeert

Ergens moet de pijn stoppen,

Ik weet dat je het onmogelijke kunt doen.

Toen ik deze run begon, zei ik dat als we allemaal een dollar gaven, we $22 miljoen zouden hebben voor kankeronderzoek, en ik geef er niet om man, er is geen reden die niet mogelijk is. Geen reden!

Ook al loop ik niet meer, we moeten nog steeds proberen een remedie voor kanker te vinden. Andere mensen moeten nu hun eigen ding doen.

Misschien is dat de reden waarom ik het zo ver heb gemaakt als Ik heb-2.521 mijl. Als ik elke keer naar een dokter rende als ik een kleine cyste of schaafwond kreeg, zou ik nog steeds in Nova Scotia zijn. Anders ben ik nooit begonnen. Ik heb mensen zoveel pijn zien lijden. Het kleine beetje pijn dat ik doormaak is niets. Ze kunnen het niet afsluiten, en ik kan het niet afsluiten elke keer als ik me een beetje pijnlijk voel.

Ik wil het onmogelijke proberen om te laten zien dat het kan.

Het sneeuwde de hele dag, gelukkig bleef het niet op de weg. Het was erg, erg koud vandaag. Gelukkig zat de wind in mijn rug. Het terrein was rolly, maar geen grote heuvels. De eerste kilometers waren zoals gewoonlijk zwaar, maar ik voelde me vrij goed vanaf daar tot het einde van 10 mijl.

Ik wil een voorbeeld geven dat nooit vergeten zal worden.

Iedereen lijkt de hoop te hebben opgegeven om het te proberen. Het is niet makkelijk en het hoort niet te zijn, maar ik ben iets aan het bereiken. Hoeveel mensen geven veel op om iets goeds te doen. Ik weet zeker dat we 20 jaar geleden een remedie tegen kanker hadden gevonden Als we het echt hadden geprobeerd

Ik ben geen dromer... maar ik geloof in wonderen. Ik moet

Onze privacy begint te worden geschonden en we kunnen niets gedaan krijgen. Ik ben blij met de fondsenwerving, maar boos dat we geen tijd hebben om te praten en mensen te ontmoeten.

Als je een dollar hebt gegeven, maak je deel uit van de Marathon van hoop .

Ik ga niet rennen om rijk of beroemd te worden.

Sommige mensen kunnen er niet achter komen wat ik doe. Het is geen walk-hop, het is geen draf, het loopt, of zo dicht als ik kan lopen, en het is moeilijker dan het op twee benen te doen. Het maakt me gek als mensen dit een wandeling noemen. Als ik zou lopen, zou het niets zijn.

Het kostte kanker om te beseffen dat egocentrisch zijn niet de manier is om te leven. Het antwoord is om anderen te helpen.

Ik denk dat een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd is dat niets ooit helemaal slecht is. Zelfs kanker. Het heeft me een beter mens gemaakt. Het heeft me moed gegeven en een gevoel van doelgerichtheid dat ik nooit eerder had. Maar je hoeft niet te doen zoals ik deed...wacht tot je een been verliest of een vreselijke ziekte krijgt, voordat je de tijd neemt om erachter te komen van wat voor soort dingen je echt gemaakt bent. Je kunt nu beginnen. Iedereen kan dat.

Ik herinner me dat ik mezelf beloofde dat als ik zou leven, Ik zou bewijzen dat ik het leven verdiende.

Het doet me bijna pijn om over een weg te lopen en mensen mijn hand te laten grijpen en om mijn handtekening te vragen en niet te zitten en te praten. Als ik klaar ben, zal ik niet op de voorpagina staan, maar Ik zal net zo gelukkig zijn zonder de publiciteit.