Elizabeth Goudge beroemde citaten

Want ze had ontdekt dat er naast het kwade web nog een ander was. Ook dit verbond geesten aan elkaar, maar niet in een wirwar, het was een patroon web en men kon het zilveren patroon zien wanneer de zon erop scheen. Het leek veel zwakker dan de donkere tangle, die een afschuwelijke kracht had, maar het was misschien niet altijd zo, niet in de uiteindelijke afrekening. (Het kind uit de zee)

Niets dat leeft mag ooit met minachting worden behandeld. Wat het ook is dat leeft, een mens, een boom of een vogel, moet zachtjes worden aangeraakt, omdat de tijd kort is. Beschaving is een ander woord voor respect voor het leven...

De meeste fundamentele waarheden van het leven klinken absurd op het eerste gehoor.

De zon is er nog steeds... zelfs als er wolken overheen drijven. Als je eenmaal de realiteit van zonneschijn hebt ervaren, mag je huilen, maar je zult nooit meer ijs om je hart voelen.

Gelukkig de man die lang genoeg leeft om zijn onwetendheid te erkennen

Niet helemaal vogels, want het waren niet helemaal bloemen, mysterieus en fascinerend zoals alle onbekende wezens.

Alle mensen hebben hun andersheid en het is dat wat schreeuwt naar het hart.

Hij lachte naar haar en zij lachte naar hem en het leek Maria dat plotseling de zon opkwam.

In een wereld waar droesjes zingen en wilgen goud zijn in de lente, had verveling moeten worden opgenomen in de zeven hoofdzonden.

We moeten allemaal van de troon van het zelf worden afgezet, mijn lief, " zei hij. "Daarboven zitten de tranen van anderen nooit op onze eigen Wang.

...er kwam een eerste vaag besef van Gods nederigheid tot haar. Verworpen door de trotse in zijn eigen recht door welke nederige middelen hij koos om hen te helpen; door de geest van een kind, een arme zigeuner of een oude man, door een lied misschien, of zelfs het zou kunnen zijn door het vallen van een blad of de geur van een bloem. Voor zijn oneindige en nederige geduld was niets te klein om zijn doel van redding te bevorderen en de eeuwigheid was niet te lang om het te volbrengen.

Hij had ontdekt dat de keuze tussen zelfliefde of liefde voor iets anders dan het zelf hoe dan ook geen ontsnapping biedt aan lijden, het is slechts een keuze tussen twee wonden, van de trots of van het hart.

Als je gelooft in God alomtegenwoordig, dan moet je geloven dat alles wat in je leven komt, persoon of gebeurtenis, iets van God in zich moet hebben om ervaren en geliefd te worden; niet gehaat.

Zou je de Betekenis van licht kunnen begrijpen als er geen duisternis was om het contrast aan te wijzen? Dag en nacht, leven en dood, liefde en haat; omdat geen van deze dingen enig wezen kan hebben, los van het bestaan van de ander; alleen de luiheid van de menselijke natuur vindt het zo moeilijk om door te dringen naar de andere kant.

Het hele universum was stil alsof het naar een stem luisterde. Voor de ruimte van één hartslag was er vrede op aarde. Voor een fractie van een moment was er geen daad van geweld verricht op aarde, geen haat, geen vuur, geen wervelwind, geen pijn, geen angst. Het bestaan rustte tegen het hart van God, zuchtte en reisde opnieuw.

...De eenvoudige kleine woorden kwamen gemakkelijk en pasten zich aan bij de melodie die uit het klavecimbel was gekomen. Het leek haar niet dat ze ze verzonnen had. Het scheen haar toe, dat zij vanuit de rozentuin door het open raam vlogen, als een hoop vlinders, zich op de punt van haar pen stonden en er op het papier van vielen.

Maar een haas, dat is iets heel anders. Een haas is geen huisdier maar een persoon. Hazen zijn slim en dapper en liefdevol, en ze hebben feeënbloed in zich. Het is geweldig om een haas als vriend te hebben.

Men is zelden onveranderd door de dood van degenen die men liefheeft. Het geeft me een diepere kennis van hen, en dus van zichzelf met betrekking tot hen.

Deze moderne Rage om de jongeren in gezagsposities te plaatsen - schoolhoofden in de dertig, bisschoppen zonder grijs haar op hun hoofd, generaals die nauwelijks een scheermes hoeven te gebruiken - sinds het greep heeft, is de wereld gestaag bergafwaarts gegaan.

lafheid meer dan enig ander falen vereist een meedogenloze betaling van de prijs van degenen die het gastvrijheid geven.

Ik betwijfel of wij nonnen echt zo zelfopofferend zijn als wij moeten lijken voor jullie die in de wereld leven. We geven niet alles voor niets, weet je. Het mysterie speelt eerlijk.

Het kind in ons is er altijd, weet je, en het is het beste deel van ons, het gevleugelde deel dat het verst reist.

de herfstdagen hebben een heiligheid die de lente mist ... Ze zijn als oude serene heiligen voor wie de dood zijn verschrikking heeft verloren.

Schrijvers en schilders hebben een medium dat zelfverduistering kan bevorderen. Een acteur kan zich niet verschuilen achter papier of canvas. Als je er niet bent, is je kunst er niet. Daarom zijn wij acteurs vaak zulke egocentrische objecten.

Vrede ... was afhankelijk van een bepaalde gezindheid van de ziel, een gezindheid om de gave te ontvangen die alleen onthechting van het zelf mogelijk maakte.

Alles wat we moeten dragen, kunnen we dragen. Dat is een wet van het geestelijke leven. De enige belemmering voor de werking van deze wet, zoals van alle goedaardige wetten, is angst.

Ziek zijn geeft je het gevoel wat goed mensen sentimenteel noemen, maar wat je voelt is niettemin echt, hoe ze het ook noemen.

Wat is het onderscheidende kenmerk van een aristocraat?'vroeg ze hem plotseling.'Eerbied,' antwoordde hij.

Naarmate deze wereld steeds lelijker, gevoeliger en materialistischer wordt, moet men eraan herinneren dat de oude sprookjes geworteld zijn in de waarheid, dat verbeelding van waarde is, dat gelukkige eindes in feite voorkomen en dat de blauwe lentemist die een lelijke straat er mooi uit laat zien, net zo echt is als de straat zelf.

om volmaakt geluk te kennen, kan een vrouw een moeder zijn, maar moet ze een grootmoeder zijn.

Ons thuis, ons bijzondere land, is voor ons allemaal de plaats waar we bevrijding vinden; een heel moeilijk woord ... dat probeert iets te beschrijven dat niet beschreven kan worden, maar het enige is dat de moeite waard is.

Het perfecte moment, eenmaal verloren, is niet gemakkelijk terug te vinden.

Ik denk niet dat er iets vermoeiender is ... dan mensen verwachten die niet komen opdagen ...

Ik ben nooit iemand geweest voor religie, maar toch ben ik nooit geweest wat u een ongelovige zou kunnen noemen. Wat ik zeg is, niets lijkt niet onmogelijk als je eenmaal een walvis hebt gezien.

[Redding] is een merkwaardig proces van goddelijke inbraak. Het eerste wat iemand ontnomen moet worden door een God die zei 'Gij zult niet stelen' is iemands goede mening over zichzelf.

De beste dingen zie je in de eerste plaats op grote afstand.

De liefhebbers van het leven, ze zijn kinderen in hart en nieren altijd in hun verwondering en vreugde, maar ze grijpen niet.

Samen spijt en blij zijn, is opmerkzaam zijn op de rijkdom van het leven.

Verstandige vaders en moeders, wanneer hun kinderen trouwen, gaan terug naar de oude dagen en vernieuwen hun jeugd.

het huwelijk is een lang proces ...

Verbeelding komt van jezelf en kan je misleiden, maar visie is een geschenk van buiten jezelf - zoals licht dat op je gesloten oogleden valt en ze optilt om te zien wat er echt is.

Er is veel dat gaat om het maken van een man of vrouw in iets beters dan een bruut beest, maar er zijn drie dingen in hoofd, een' ze zijn de plaatsen waar het leven ons neerzet, een' de mensen het leven slaat ons tegen, een' - niet de dingen die je krijgt, maar de dingen die je niet krijgt.

Men werd geboren als een bepaald soort persoon, en hoewel men door onophoudelijke strijd zo aardig zou kunnen worden als dat soort persoon ooit is, zou men nooit zo aardig kunnen worden als een aardiger soort persoon.

Ik ken hem bijna mijn hele leven, en ik ga met hem trouwen, zodat er nooit een tijd zal zijn dat ik hem niet zal kennen.

Er is altijd iets bijzonders aan uitzonderingen op een regel.

Als iemands intellectuele uitrusting niet groot was, iemands spirituele ervaring niet diep, zou het resultaat van het doen van iemands allerbeste best alleen maar heel licht kunnen lijken in vergelijking met de inspanning die erbij betrokken is. Maar misschien was dat niet belangrijk. De mysterieuze kracht die de mensen gebood, leek hem om van hen alleen gehoorzaamheid en de maximale inspanning te vragen en vreemd genoeg onverschillig te blijven over de resultaten.

Wat is de geur van water?" "Vernieuwing. De goedheid van God komt neer als dauw.

Want ze wist natuurlijk dat ze moest gaan. Ze deed dat altijd omdat in gehoorzaamheid de integriteit lag die God van haar vroeg. Als iemand haar had gevraagd wat ze bedoelde met integriteit, zou ze het hen niet hebben kunnen vertellen, maar ze had het ooit gezien als een beeld in haar geest, een wortel die in de aarde neerdaalde en daar diep dronk. Niemand was echt in leven zonder die wortel.

Jean werd bezocht door een van haar zeldzame momenten van geluk, een van die momenten waarop de goedheid van God zo echt voor haar was dat het als smaak en geur was; de ruwe sterke smaak van honing in de kam en de geur van water. Haar gedachten over God hadden een huiselijkheid die soms schokkend leek, ondanks hun kracht, die haar kon redden van terreur of kwaad met een gemak dat haar verbaasde.

De meesten van ons hebben de neiging om al het lijden te kleineren, behalve het onze", zei Mary. "Ik denk dat het angst is. We willen niet te dichtbij komen voor het geval we erin gezogen worden en het moeten delen.