Jacques Audiard beroemde citaten

Cinema heeft voor mij alleen Betekenis als het een relatie heeft met wat ik buiten op straat zie.

Voor mij was er geen grote mythe rond de films toen ik een klein kind was. Mijn vader was heel simpel over de hele zaak. Hij beschouwde cinema niet als een kunst. Cinema is entertainment. Literatuur en muziek waren kunst.

Cool? Ben ik cool? Ik weet het niet, maar ik hoop dat mijn personages cool zijn, in de zin van iconisch. Dat is mijn werk, in essentie.

Ik geloof echt dat de vorm van de film in het scenario moet zitten; cinema is niet alleen toegevoegde waarde aan het script. Ik geloof er in als een totaliteit.

Wanneer iemand in het gezicht wordt geslagen, ontdek je waar ze van gemaakt zijn.

In films is het zo gemakkelijk om deze 'boom' te hebben, om te doden, en ik denk dat dat onmenselijk is.

Film is abstract, niet definitief. Het is een droom.

Goed gebruikt, cinema is de coolste ding in de wereld.

Schoonheid is subjectief: Bette Davis was niet mooi, maar ze was meer dan mooi.

Ik vind Scarface een geweldige film, maar als je een personage als Tony Montana hebt, identificeer je je helemaal niet met hem. Ik denk dat het heel interessant is om jezelf te identificeren met een personage dat je niet altijd leuk vindt. Je kunt een spanning creëren tussen de fictie en de kijker. Je dwingt de toeschouwer zich af te vragen over zijn acties.

Michael Corleone in de 'Godfather' films? Ik denk het wel, ook al is het een monster.

Het is echt verheugend om te zien dat mijn films verder reiken dan een bekend publiek, om een kans te krijgen om nieuw publiek te bewegen. Het is gek. Het is buitengewoon.

Als je een kind bent en je vader een ingenieur is, gaat hij naar het kantoor. Ik zag mijn vader opstaan en naar het kantoor in het huis gaan en schrijven. Maar ik zie geen overeenkomsten.

Als dingen niet werken, hebben we de neiging om te zeggen: 'Ga andere dingen doen', maar je moet andere dingen niet doen. Je moet aan je bureau blijven zitten en blijven proberen te schrijven. Je moet erop aandringen.

Wat me interesseert aan genre is dat het publiek zich er onmiddellijk mee verbindt, het heeft bepaalde regels, bepaalde codes die het publiek herkent. Dat kan Ik gebruiken om iets groots te creëren.

Als ik mijn acteurs vraag om zichzelf bloot te geven, om zichzelf als bijna naakt te onthullen, moet ik mezelf blootleggen, mezelf ook blootstellen. Dat is wat opwinding creëert.

Ik voel me niet op mijn gemak met geweld, en ik weet niet zeker of ik gewelddadige scènes goed film, en het is iets dat ik terughoudend ben om te doen, en toch is geweld een soort van in al mijn films.

Het meest heldhaftige wat je kunt doen is iemand vertellen dat je van ze houdt.

De cinema, als literatuur, als alle plastische kunsten, bestaat niet buiten een kritisch systeem dat ons in staat stelt ze te bestuderen.

De cinema die mij interesseert, gaat af van het realisme.

Als je naar Amerikaanse studio ' s kijkt, hebben de grote producties niets met de realiteit te maken.

Ik was de kleine Franse jongen die opgroeide met het horen van mensen praten over de Gaulle en het verzet. Frankrijk tegen de nazi ' s! Toen die jongen opgroeide, begon hij dingen te ontdekken. We begonnen terecht de vraag te stellen: 'wat hebben onze ouders precies gedaan tijdens de bezetting? We ontdekten dat het niet het verhaal was dat ze ons vertelden.