Mac DeMarco beroemde citaten

Iedereen is een veelzijdig, emotioneel, levend wezen, denk ik. Soms is het leuk om te rotzooien, soms moet je over dingen nadenken, soms moet je vreemd zijn, en dan moet je vrolijk zijn. Daar gaat het om als mens.

Ik ben gewoon mezelf. Ik ben geen erg complexe man; ik ben geen erg leergierige, gekke intellectuele Man. Ik ben maar een man.

Als je opgroeit, neem je gewoon wat je hebt.

Geduld is belangrijk, en ook, als je het niet wilt doen, doe het dan niet. Maar als je dat doet, doe het dan. Dat is een algemene regel in hoe ik mijn leven leef.

Hoe grappig ik ook wil zijn, Ik heb nooit een probleem om vanuit mijn hart te spreken of eerlijk tegen mensen te spreken.

Perfectionist? Dat ben ik niet.

Als er een liedje uitkomt, zijn deze liedjes niet van mij. Ze zijn van iedereen.

Ik had het eerder naar mijn zin, maar je groeit op na een paar jaar en beseft: "ik kan niet elke avond zo dronken worden."Dingen veranderen.

Ik bedoel, Lady Gaga probeert een freak te zijn of wat dan ook, maar die kwaliteit van heel gemeen en oprecht zijn, maar ook een gevoel voor humor hebben, bands doen dat niet meer. Lady Gaga ' s liedjes zijn cheesy. De Beatles waren niet cheesy. Dat is het moeilijkste met muziek: niet cheesy zijn, maar ook betekenisvol zijn. Dat is het doel, denk ik.

Ik heb veel vrienden die ik graag zou willen uitschreeuwen, maar ik denk niet dat iemand zal weten wie ze zijn.

Toen we in Beijing waren, waren ze allemaal "het is een eer, je speelt in de oudste rockclub van Beijing". En ik was allemaal " Oh gek hoe oud is het? En toen waren ze allemaal: "vijf jaar oud."Azië is heel anders.

In Europa hebben mensen de neiging om zeer respectvol te zijn. Ze proberen niet te veel lawaai te maken op ongepaste momenten. In andere landen kunnen mensen heel stil zijn. Soms Weet ik niet zeker of een publiek het tot het einde leuk vindt, wanneer ze meestal willen dat ik iets geks doe voor de BIS.

Ik neem muziek maken serieus, maar je moet een gevoel voor humor over jezelf hebben. Ik nodig mensen uit in mijn leven. Zo doe ik het.

Weet je, als je je lichaam vergiftigt, nacht na nacht na nacht, eindig je een paar jaar van je leven. Ik heb dit altijd al willen doen en nu ik dat ben, is het moeilijk om te klagen.

De liedjes die ik kan schrijven zijn de liedjes die ik kan schrijven, wat ze ook mogen zijn. Het pad dat ik voor mezelf heb gekozen is popmuziek - liefde-popmuziek. Dat is wat ik graag doe. En ik denk niet dat ik er snel genoeg van Word.

'Salad Days' verwijst naar een jeugdige of onschuldige periode. En veel mensen hebben het me al gevraagd, dus je was moe? En dat ben ik niet, ik ben 23. Ik ben het die nadenkt, ik moest opnieuw leren om plezier te hebben met muziek en ik moest mijn zegeningen opnieuw tellen.

Journalisten zeggen dat mijn muziek "blue wave" is, of "dromerig", of "jangly-slacker jewel", en niets ervan is echt logisch voor mij.

De tijd kwam dat het label was als, "Nou, als je wilt dat er iets uitkomt in het begin van 2017, het zal moeten worden gedaan door, zoals, zo-en-zo. Dus ik plukte een aantal van de oude liedjes en schreef een aantal nieuwe. Iedereen blijft me vragen, " Is dit je L. A. record?"Ik deed liedjes in een slaapkamer in New York, Ik deed het in een slaapkamer in L. A. Het enige verschil is dat als ik uit het raam kijk, er palmbomen zijn in plaats van sneeuw.

Neil Young is het beste voorbeeld, het grote doel, als je wilt. Hij is nog steeds aan het versnipperen, en hij verloor nooit zijn geloofwaardigheid.

Ik denk dat mensen verwachten dat er iets vreemds gaat gebeuren. Misschien hebben ze iets gezien wat ik ooit op Internet heb gedaan en verwachten dat ik dat elke avond ga doen.

Ik had een band genaamd The Sound of Love en dat waren R&B liedjes over meisjes op mijn middelbare school. Ik speelde in andere indie bands die het groot probeerden te maken; die waren waardeloos. Toen begon ik met Makeout Videotape en dat was dat.

Ik heb niet zoveel ervaring in de studio, maar ik voel me altijd erg ongemakkelijk als ik daar ben. Je bent op de klok en het kost veel geld.

Ik ben niet echt goed in het schrijven van Trieste sappige ballads. In termen van de teksten die niet overeenkomen met de sfeer van de muziek, is dat de manier waarop mijn carrière is gegaan; iedereen is er de hele tijd een beetje in de war over.

Ik haat het om in een heel klein appartement te wonen, in een schoenendoos te wonen, niet op de drums te kunnen spelen, geen ruimte te hebben. Het is klote.

Ik hou van gitaar. Het bleek dat het het instrument was dat ik leerde spelen. Ik heb er veel respect voor en ik leer elke dag meer en meer.

Je moet zeggen: "Waar heb je de afgelopen vijf jaar voor gewerkt? Waarom klaag je?"Het is in wezen dat ik mezelf uitpraat als een huilbaby indie rock butthead.

Ik hou van veel west coast dingen zoals Aerial Pink.

Ik hou echt van veel Japanse muziek, zoals Ryuichi Sakamoto en deze man waar ik echt van hield, Tatsuro Yamashita. Toen ik een beetje jonger was, dacht ik dat synthesizers Kraftwerk, koud, robotisch, raar, Autobahn betekenden. Maar deze jongens hebben veel plezier met deze dingen. Soms. Soms is het heel somber. Ze kunnen beide kanten op.

Het is zo gek met het Internet en de mogelijkheid om shows te spelen voor mensen die echt geïnteresseerd zijn in je. Ik voel me zo gelukkig als dat gebeurt.

Ik heb dit album zelf opgenomen in een kamer zonder ramen in Brooklyn. Ik denk dat Chamber of Reflection het album beter samenvat dan Salad Days om je de waarheid te vertellen.

Meestal als festivals echt groot zijn, is het een beetje raar. Het is heel leuk voor mij en mijn band om te spelen voor een publiek dat niet per se weet wie we zijn, maar festivals worden behoorlijk onpersoonlijk als ze super groot worden.

[Muziek maken] werd pas een rare baan in het afgelopen jaar of zo. Toen ik dat eenmaal wist, had ik een geweldige tijd.

Ik ben niet erg goed in piano spelen, dus ik sla meestal akkoorden met mijn rechterhand. En die akkoorden kwamen, en ik was gewoon een beetje aan het zingen.

[My House By the Water] is een mooi instrumentaal nummer. Het geluid van het water komt van dezelfde plaats waar de foto aan de voorkant is genomen. Ik woon heel dicht bij het vliegveld, dus er gaan ook vliegtuigen over. Het is een beetje om me eraan te herinneren dat ik daar woon, want ik ga daar niet lang meer wonen.

Ik denk niet dat iemand een keuze heeft. Iedereen moet nu met alle gekte omgaan. Ik hou niet van betrokkenheid - veel mensen maakten er een punt van om het sociale media-ding te doen, en ik denk dat sociale media complete prullenbak zijn, dus ik behandel het zo. Ik hou van Instagram. Ik hou van de grappige foto ' s. Anders dan dat, is het niet voor mij.

Als je op tournee gaat, heb je niet veel tijd om over dingen na te denken. Je bent gewoon een soort van, " een ander bier, een andere show, een ander lied."

Ik woonde een jaar in Brooklyn en verhuisde naar Rockaway Beach. Ik woon hier nu al twee jaar. Ik heb mijn adres op het album gezet, dus ik heb veel bezoekers de hele tijd.

Connan Mockasin uit Nieuw-Zeeland. Ik heb hem een tijdje geleden ontmoet, ik hou van zijn muziek.

Dat is het rare van Salad Days. Ik moest de tijd van touren blokkeren en mijn management en label vertellen als geen pers, geen niets. Laat me een album maken. Jullie rijden me dood.

Als ik het gevoel heb dat ik te ver in één richting ga, Kan ik het gewoon. Het is een raar iets. Sommige van mijn liedjes zijn misschien cheesy; ik probeer het licht te houden. Het is moeilijk uit te leggen.

Ik dacht dat ik Elton John kende, maar toen was het als, "Woah, Elton is een pooier! Hij is echt geweldig."En aangezien Billy en Elton homies zijn, krijg ik het eindelijk - de twee pianojongens.

Ik word wel bestempeld als een gitaarband, maar de enige reden is dat ik dat instrument kan bespelen. De gitaar dient het liedje dat ik schrijf. Maar ik leer nu beter keyboard te spelen, dus dat zal het lied ook beginnen te serveren; het zal een andere smaak zijn. Ik ga het niet veranderen met grote, dikke drummachine beats en echte swoopy synths, maar ja...

Het was vreemd [toeren met hen]. Het voelde meer alsof we voor Phoenix speelden. Ze vroegen het ons omdat ze fans zijn van wat we doen.

Ik heb thuis opgenomen sinds ik een tiener was, en ik kan hier in mijn ondergoed zitten en verschillende dingen blijven proberen totdat iets werkt. Ik denk dat als ik dat in een studio zou doen, de ingenieur zou zeggen: "Wat is er verdomme mis met je?"

Mijn muziek is een beetje ontspannen, het heeft geen super knapperige, glanzende productie, en ik zing niet mijn hart uit of wat dan ook. Maar dat hele idee van blogs die verklaren:" dit is de nieuwe denominatie voor dit geluid " is belachelijk voor mij.

Ik heb nooit graag in Montreal gewoond. En ik hou niet echt van de muziekscene daar. Het was nooit mijn kopje thee, en ik heb nooit het gevoel gehad dat ik er ooit in paste.

Ik word betaald om te toeren en te reizen en ik hoef geen klote baan te hebben. En het is raar omdat je daar graag boos over wordt.

Meer dan een jaar voordat ik begon met het opnemen van Salad Days, dus ik ging eindelijk zitten en was alsof ik dit moest doen. En het voelde als een karwei. Ik keek er op een totaal verkeerde manier naar, probeerde mezelf te verbeteren. Gewoon de typische tweede album onzin. Het belangrijkste wat ik eruit kreeg is dat ik uiteindelijk al dat spul heb opgegeven. Ik moest opnieuw leren waarom ik het leuk vond om muziek te maken, waarom ik het leuk vond om de hele tijd in mijn kamer op te nemen. Omdat het leuk is. Het is leuk voor mij.

Ik bedoel, het was raar. Maar Phoenix keek elke avond naar ons. Maar het is alsof ze niet eens een band zijn, ze zijn als een bedrijf. Ze brengen een staf van ongeveer 40 mensen.

Hun publiek was helemaal niet in ons. De manier waarop de meeste locaties werkten was dat er geen alcohol op de vloer lag, dus meestal waren de meeste mensen tijdens onze set in de lobby om hun drankje aan te drinken.