J. Michael Straczynski beroemde citaten

Het leven gaat niet over de laatste momenten, het gaat over de reis, het gaat over het proces. Wat 'Rocky' als film doet werken, is hem zien werken van de straten naar de arena en het gevecht van zijn leven. Je zou dat gevecht gewoon kunnen laten zien, en het zou geweldig zijn, maar het zien van die reis verlicht dat gevecht en voegt er een diepe betekenis aan toe.

Ik heb vrienden in verschillende delen van de wereld, en ze gaan allemaal tegelijkertijd online en halen allemaal een film op en slaan op play, op hetzelfde moment, en dan zullen ze er tegen elkaar over reageren. Ze delen een ervaring, ook al zijn ze op verschillende delen van de planeet.

Het maakt niet uit wat de pers zegt. Het maakt niet uit wat de politici of de menigte zeggen.Het maakt niet uit of het hele land besluit dat iets verkeerd is iets goed is. Deze natie is gebaseerd op één principe boven alles: de eis dat we opkomen voor wat we geloven, ongeacht de kansen of de gevolgen. Wanneer de menigte en de pers en de hele wereld je vertellen om te bewegen, is het jouw taak om jezelf te planten als een boom naast de rivier van de waarheid, en de hele wereld te vertellen - "nee, jij beweegt.

Je kunt maar één stem op de set hebben, en dat moet de regisseur zijn.

Mensen besteden te veel tijd aan het vinden van andere mensen om de schuld te geven, te veel energie aan het vinden van excuses om niet te zijn wat ze kunnen zijn, en niet genoeg energie om zichzelf op het spel te zetten, uit het verleden te groeien en door te gaan met hun leven.

In de meeste TV-programma ' s werk je op een set en doe je een locatie.

Vermijd de tirannie van het redelijke voice...it zal een zelfgenoegzaamheid garanderen om nooit iets avontuurlijks te proberen...

Ik wil tijd hebben. Als je een maandelijks boek schrijft, ben je als een man die achter een bus aan rent. Je bent buiten adem en hebt een rood gezicht. Ik wil kwaliteitscontrole inbouwen.

De kwaliteit van onze gedachten wordt aan alle kanten begrensd door onze faciliteit met taal.

Ik denk dat voor elke schrijver het creëren en beheren van je eigen eigendom de ultieme droom is.

Als je twijfelt, blaas dan iets op.

Ik ben voor crossovers als ze de individuele boeken ten goede komen.

Net als iedereen ga ik dood. Maar de woorden-de woorden leven voort zolang er lezers zijn om ze te zien, het publiek om ze te horen. Het is onsterfelijkheid door proxy. Het is niet echt een slechte deal, alles bij elkaar genomen.

Als je een bioscoop binnenloopt, loop je niet halverwege naar buiten en kom je de volgende dag terug om de rest ervan te bekijken.

Volg nooit het pad van iemand anders; het werkt niet twee keer op dezelfde manier voor iemand... het pad volgt Je en rolt achter je op terwijl je loopt, waardoor de volgende persoon zijn eigen weg moet vinden.

Halverwege elk groot project vergeet iedereen wat ze doen.

Als kinderen zingen en dansen we spontaan en vertellen we verhalen, en onderweg komt iemand en zegt: 'Nee. Dat zou je niet moeten doen. En we beginnen langzaam onze passies af te leren. Ik denk dat je die dingen moet vasthouden.

Ik heb gewerkt aan shows met hoge zichtbaarheid die niet altijd de beste waren, en shows met lage zichtbaarheid waar ik van hou, maar waar de PR niet achter zat.

Volg je passie. De rest zal voor zichzelf zorgen. Als ik het kan, kan iedereen het. Het is mogelijk. En het is jouw beurt. Dus ga ervoor. Het is nooit te laat om te worden wat je altijd al wilde zijn.

Veel televisie heeft de neiging om aan te nemen dat het publiek niet de aandachtsspanne of het IQ heeft om veel dingen te volgen.

Voor veel mensen is en is Superman altijd de held van Amerika geweest. Hij staat voor wat wij geloven dat het beste in ons is: grenzeloze kracht getemperd door mededogen, die tegenspoed kan verdragen en sterker naar voren kan komen aan de andere kant. Hij staat voor waar we allemaal voor willen staan, wanneer staan het moeilijkst is.

Mensen in een cluster zijn automatisch aan elkaar gebonden en kunnen elkaar automatisch zien.

Alle liefde is onbeantwoord. Alles.

Inzicht is een driesnijdend zwaard. Jouw kant, mijn kant en de waarheid.

Ik ijl van vreugde. Het bewijst dat als je het universum confronteert met goede bedoelingen in je hart, het dat zal weerspiegelen en je intentie zal belonen. Meestal. Het doet het gewoon niet altijd op de manier die je verwacht.

Wees voorzichtig, vecht niet en onthoud: als je niet kiest om te leiden, zul je voor altijd door anderen worden geleid. Zoek wat je bang maakt en doe het. En je kunt een verschil maken, als je ervoor kiest om dat te doen.

Je kunt je niet altijd relateren aan de grote actie dingen, maar je kunt je wel relateren aan kleine momenten.

Science fiction shows gaan traditioneel over de gimmick of het gadget en hebben de neiging om emotioneel cool aan te raken.

Budget groeit uit het verhaal. Als je een verhaal schrijft met mensen die het grootste deel van de film in een lift zitten, ben je er vrij zeker van dat het geen film van $200 miljoen zal zijn.

Als je een verhaal in stukjes schrijft, maand in maand uit, is er echt geen tijd of ruimte voor reflectie, geen ruimte om te leren wat die scripts je moesten leren.

Kapitein John Sheridan: ik wou dat ik uw geloof in het universum had. Ik zie het gewoon niet. Dan zal ik u een groot geheim vertellen, kapitein. Misschien wel de grootste van allemaal. De moleculen van je lichaam zijn dezelfde moleculen waaruit dit station bestaat, en de nevel daarbuiten, die in de sterren zelf branden. Wij zijn starstuff. Wij zijn het universum dat gemanifesteerd is en proberen zichzelf uit te zoeken. En zoals we allebei hebben geleerd, vereist het universum soms een verandering van perspectief.

Ik vond het altijd vreselijk dat het leven zo oneerlijk was. Toen dacht ik, zou het niet veel erger zijn als het leven eerlijk was, en alle vreselijke dingen die ons overkomen komen omdat we ze eigenlijk verdienen? Dus, nu vind ik grote troost in de Algemene vijandigheid en oneerlijkheid van het universum.

Ik ben helemaal voor het onderwijzen van schepping en het toestaan van gebeden op scholen, zodra geleerden Darwinisme en geometrie in de kerk gaan onderwijzen.

We weten dat als het geheugen in één deel van de hersenen wordt vernietigd, het soms opnieuw kan worden gecreëerd op een ander deel van de hersenen. En zodra we die aminozuurketen van chemicaliën die verantwoordelijk is voor het geheugen kunnen ontrafelen, zie ik geen reden waarom we het niet kunnen ontgrendelen en, in wezen, wegvagen wat er is.

We bevinden ons in een tech-zware samenleving, die halsoverkop in een onbekende toekomst stort. Science fiction is wat je in staat stelt om een stapje terug te doen en de impact daarvan te analyseren en het in de context te plaatsen van hoe het mensen beïnvloedt.

Als er een andere boodschap in dit aan lezers, het is in deze twee personages als iconen van hoop, dat het geen verschil maakt waar je vandaan komt, of waar je naar school ging, of wie je bent, er is hoop. Dat een kind uit Jersey met Superman als het icoon dat hem jarenlang in leven hield, op een dag het personage zou schrijven, is even onwaarschijnlijk als volkomen onvermijdelijk. En als dat waar is voor mij, is het waar voor jou, als je je dromen en je passies in volle vlucht volgt. Geef niet op. Geen Grenzen. Het is nooit te laat om te leren vliegen.

Om iemand als Clint Eastwood langs te laten komen en je eerste concept te filmen zoals geschreven is gewoon de droom van elke scenarioschrijver. En Clint is heel duidelijk. Als het goed genoeg is om zijn aandacht te trekken, is het goed genoeg om te produceren.

Er was een moment dat strips vooral interessant waren voor kinderen, en er werd besloten dat kinderen zich meer konden verhouden tot iemand van hun eigen leeftijd dan tot een VOLWASSENE. Dus plotseling waren al deze eerder volwassen strips belabberd met sidekicks: Aquagirl, Aqualad, Robin, Kid Flash, Speedy, Stripesy... de lijst gaat verder.

Als atheïst geloof ik dat al het leven onuitsprekelijk kostbaar is, omdat het hier slechts voor een kort moment is, een fakkel tegen het donker, en dan is het voor altijd verdwenen.

Als er een boek van mij uitkomt, ga ik meteen op jacht naar het net, niet voor lof, maar voor kritiek, want dat is hoe je leert, van mensen die niet beleefd tegen je hoeven te zijn.

Hoe belangrijker de emotie is, hoe minder woorden nodig zijn om het uit te drukken: ga je met me uit? Ik denk dat ik je leuk vind. Ik geef om je. Ik hou van je. Trouw met me. Afscheid.

Schrijvers schrijven om één reden: om een emotie in de lezer te creëren, om over te reiken en hen iets te laten voelen. Je wilt een reactie. Ja, Het is leuker als de reactie is om bloemen te gooien dan om bakstenen te gooien, maar je moet beide even accepteren.

We lopen in donkere plaatsen waar niemand anders binnenkomt. We staan op de brug en niemand mag erdoor. We leven voor de ene. We sterven voor de ene. - de Ranger eed

Ze vertelden ons om in de eerste plaats niet te wensen, niet te streven, niet te proberen; stil te zijn, aardig te spelen, laag te schieten en helemaal niet te streven. Ze hebben het altijd mis. Volg je dromen. Maak uw wensen. Creëer de toekomst. En bovenal, geloof in jezelf.

We zijn niet machteloos. We hebben een enorm potentieel voor goed of kwaad. Hoe we ervoor kiezen om die kracht te gebruiken is aan ons; maar eerst moeten we ervoor kiezen om het te gebruiken. Elke dag wordt ons verteld dat je de wereld niet kunt veranderen. Maar de wereld verandert elke dag. De vraag is alleen wie het doet. Jij of iemand anders?

Het is niet aan de goden om te beslissen of de mens bestaat of niet - het is aan de mens om te beslissen of de goden bestaan of niet.

Als schrijvers niet weten wat ze met een personage moeten doen, bouwen ze de ondersteunende cast en het universum op om dat feit te verbergen. Na een tijdje kun je het personage voor het struikgewas niet meer zien. Als dat gebeurt, moet je de onkruidverdelger naar buiten brengen om wat van dat weg te ruimen, zodat je je kunt concentreren op het hoofdpersonage.

Als je waanideeën hebt, kun je net zo goed voor de echt bevredigende gaan.

Ik beschouw mijn geest graag als een open deur. Het is gewoon geen draaideur.

Als het erop aankomt, is de reden dat science fiction blijft bestaan dat het in de kern een optimistisch genre is. Wat het zegt aan het eind van de dag is dat er een morgen is, we gaan door, we doven onszelf niet uit en laten de planeet aan de kakkerlakken over.