Ralph E. Reed, Jr. beroemde citaten

De wetten van het recht op kennis van vrouwen worden gesteund door de overgrote meerderheid, niet alleen van mannen, maar van vrouwen, en 70% van het Amerikaanse volk is voorstander van een verbod op abortus na de 20e week late termijn abortussen.

De Republikeinse Partij is geen kerk. Het verkondigt geen leer en sluit vervolgens degenen uit die er niet in slagen deze te delen. Maar politieke partijen moeten ergens voor staan, anders zullen ze niet in staat zijn om enthousiaste steun te genereren van de vrijwilligers die nodig zijn om schoenleer en calorieën te verbranden door competitieve verkiezingen te winnen.

Studenten mogen de Bijbel niet lezen, juryleden mogen het niet horen, aanklagers mogen er niet uit citeren en leraren mogen het niet tonen.

Vrijheid van godsdienst is vervangen door vrijheid van godsdienst.

De tolerantie van onze cultuur wordt dun als religie het publieke discours binnendringt... Onze scholen, rechtszalen en bibliotheken zetten de toon voor de hele samenleving. De boodschap die ze momenteel overbrengen is hard en ondubbelzinnig: religie is aanstootgevend en moet buiten het zicht van het publiek worden gehouden.

De ijverige minachting voor religie in de Amerikaanse rechtspraak komt neer op intolerantie. Keith Fournier van het American Center for Law and Justice concludeert dat " degenen die niet worden getolereerd religieuze mensen zijn die elke vorm van religieuze verwijzing durven te maken of elke vorm van religieuze houding buiten de privé-arena aannemen.

Een Associated Press-verslag van de in Chicago gevestigde verslaggever Sharon Cohen in mei 1993 onderzocht christelijke fundamentalisten en kwam tot de conclusie dat zij gevoelig waren voor 'rellen, terrorisme en dood.'

Wat heeft godsdienstvrijheid voor zin als ze alleen op zondag achter glas-in-loodramen kan worden beoefend?

De tijd is nu gekomen om de Grondwet te wijzigen om de Vrijheid van meningsuiting voor het Amerikaanse volk van geloof te herstellen.

Voorbeelden van vijandigheid tegenover religieuze waarden en degenen die ze koesteren, zijn er in overvloed... Deze antireligieuze onverdraagzaamheid beperkt zich niet tot de klas.

De establishment clause werd van een schild voor religie omgevormd tot een dekmantel voor de officiële sanctie van religieuze tolerantie.

Soms grenst de cultuurfobie van religie aan het absurde.

Onze juridische en politieke cultuur heeft een vooroordeel in de wet gecreëerd dat grenst aan censuur tegen het lezen, weergeven of citeren van de Bijbel.

Mensen van geloof worden gemarginaliseerd en belachelijk gemaakt. In een land waar onze Munten het motto dragen: 'in God We Trust...'

Gandhi: Ninny van de 20e eeuw.

Ik schilder mijn gezicht en reis ' s nachts. Je weet pas dat het voorbij is als je in een lijkzak zit.

Wat onze kinderen meer nodig hebben dan te leren lezen en schrijven en optellen en aftrekken, is Jezus Christus kennen.

Het is net een guerrillaoorlog. Als je je locatie onthult, laat het je tegenstander alleen zijn artillerielagers verbeteren. Het is beter om rustig te bewegen, met stealth, onder dekking van de nacht. Je hebt twee keuzes: je kunt cammies dragen en meeschudden op je buik, of je kunt een rode jas aantrekken en opstaan zodat iedereen het kan zien. Het gaat erom of je het Britse leger wilt zijn in de Revolutionaire Oorlog of de Viet Cong. De geschiedenis vertelt ons welke tactiek effectiever was.

We moeten de verleiding weerstaan om onze religieuze overtuigingen te identificeren met het platform van een partij of de platitudes van favoriete politici.

Religieuze conservatieven hebben nog steeds geen theologie van directe politieke actie.

Met elk jaar dat voorbijgaat, worden mensen van geloof steeds meer bedroefd door de vijandigheid van openbare instellingen ten opzichte van religieuze expressie. We zijn getuige geweest van de gestage erosie van de aloude rechten van religieuze Amerikanen-zowel als individuen als als gemeenschappen - om te beoefenen wat zij geloven op het openbare plein.

Antireligieuze onverdraagzaamheid beperkt zich niet tot de klas.

Elke nieuwe rechtszaak is bedoeld om de omvang van de 'religievrije zone' op het openbare plein uit te breiden.

In 1962 verbood het Hooggerechtshof georganiseerd gebed in openbare scholen. Sindsdien hebben federale, staats-en lokale rechtbanken en ambtenaren, waaronder openbare schoolbestuurders, zich aangesloten bij een landelijke zoektocht en vernietigingsmissie voor religieuze praktijken van studenten.