Michael Emerson beroemde citaten

Ik ben gezegend door klassieke toneelstukken op Broadway te doen, wat voor altijd een van mijn grote dromen was.

Ik zie mezelf als een probleemoplosser. Ik wil de regisseur en de schrijver helpen om het beste uit de tekst te halen waarmee ze werken.

Het maakt me een beetje zorgen over het bereik en de kracht van TV. Meer mensen zagen me in de praktijk dan me ooit zullen zien in alle toneelstukken die ik ooit doe. Dat is een soort Vernedering. Of verontrustend. Of beide.

Ik heb schurken gespeeld op het podium, de Iagos enzovoort, maar ik zie mezelf als een grappig persoon. Ik deed vooral komedies voordat ik TV-werk deed.

Mijn moeder zei altijd dat ik een gezicht had. Ik wist niet dat ze mijn tv-carrière voorspelde.

Er zijn rollen die angstaanjagend zijn omdat ze groot zijn of je kunt het gevoel hebben dat ze buiten je lijn liggen, maar ik ben nooit bang als het echte werk begint. Als je eenmaal begint met repeteren, dan zijn het kleine bouwstenen. Het lost kleine problemen één voor één op.

Een van de dingen die ik leuk vind aan het optreden op het podium is dat het een soort meditatieve ervaring is. De tijd staat stil. Je hebt geen idee of gevoel van het verstrijken van twee of drie uur tijd. Het is allemaal een soort van één heden, wat een soort beschrijving is van meditatie.

Zoals u misschien weet, eerder als procureur-generaal en nu als gouverneur, heb ik wetgeving gesteund om de wapenbeurs mazen in North Carolina te dichten.

Ik denk dat mensen reageren op schurken omdat mensen in het algemeen meer schurk dan heldhaftig zijn.

In het hart van je acteur Weet je wanneer je goed speelt. Anderen zijn het misschien niet altijd met je eens, maar ik ben me altijd bewust van wanneer de scène kookt of niet. Je hebt daar een instinct voor door jarenlang scènes en toneelstukken te doen, en ik denk dat het je goed van pas komt, zelfs in de TV-wereld.

Dus kregen we de denominaties en de afzonderlijke gemeenten pas echt tot ongeveer in de tijd van de Burgeroorlog. Wat er toen gebeurde, is natuurlijk dat we meer dan 100 jaar van deze geschiedenis hebben gehad om afzonderlijke culturen te vestigen, verschillende manieren van aanbidding, en verschillende manieren om theologie te begrijpen, zodat wanneer mensen proberen samen te komen het erg moeilijk maakt. En dan, natuurlijk, sociale netwerken, Weet je, hoe vinden we een plaats om te aanbidden?

Misschien is er zelfs woede. Maar als ze er doorheen komen, komen ze tot een nieuwe overeenkomst en beginnen ze een nieuwe cultuur te creëren, en het wordt iets dat mensen vaak zullen zeggen: "Ik zou niet zonder kunnen. Ik moet er gewoon zijn."

Voor een groot deel is de interesse van mensen in het personage het mysterie van het personage.

Nu moesten ze op aparte plaatsen zitten en soms moesten ze zelfs buiten zitten en door de ramen kijken. Maar zij aanbaden samen.

Ik vond de scènes met de baby leuk, maar de baby steelt alle scènes waarin jij speelt. Dus dat zou na een tijdje oud worden, want de baby is te perfect. Ik vond het leuk om high te zijn van ecstasy.

Dus dit zijn het soort dingen die mensen nu proberen te bewegen naar multiraciale gemeenten waar ze de nadruk op leggen. Zij spreken over deze Schriftgedeelten die zeggen dat wij samen behoorden te komen, en dat op Pinksteren, toen de Heilige Geest over de eerste christenen zou zijn gekomen, hun de bekwaamheid werd gegeven om in verschillende talen te spreken, zodat het niet uitmaakte wie de mensen waren, zij allen samen konden aanbidden.

Ik denk echt dat elke keer als je een rol goed speelt, je in gevaar bent om geïdentificeerd te worden met die rol totdat het volgende grote ding langs komt.

En nogmaals, deze verbinding die je krijgt: Ik ontmoet Joe in de kerk. Joe is verbonden met een heel netwerk van mensen die ik niet ken. Joe vindt me leuk. Hij nodigt me uit voor het verjaardagsfeestje van zijn zoon, en ik ontmoet zijn hele familie. Ik ontmoet zijn vrienden. Ik leer zijn buurt kennen. Dat gebeurt de hele tijd.

Ik denk dat er met President Obama een discussie zal zijn, omdat hij zelf multiraciaal is, omdat we voor het eerst een niet-blanke president hebben. Er wordt gesproken over wat dit betekent? Wat is er? Zijn we in een nieuw tijdperk?

We hebben veel studies gedaan om te zien wanneer ze gebeuren, waarom, en ik bedoel er zijn verschillende redenen. Maar ten eerste, het begint met een verbintenis waarbij ze besluiten dat dit zal zijn wie we zijn. Misschien is het uit hun geloof, een nieuwe manier om naar hun geloof te kijken, dat we moeten worden geïntegreerd in alle rassen.

Zij konden nooit meer een uniraciale gemeente worden. Het brengt opwinding. Het brengt leven. Het stelt hen in staat om mensen te kennen die ze nooit zouden kennen, om mensen te ontmoeten die buiten de gemeente zijn waar ze nooit contact mee zouden hebben gehad, weet je, via de netwerken die ze in de gemeente hebben ontwikkeld.

Deels omdat ze geen keus hadden, toch? Als je een slaaf was, deed je wat de meester zei. En zij zeiden: "Gij zult met ons aanbidden."

We hebben mensen laten zeggen: "als ik nu naar mijn werk ga, voel ik me niet ongemakkelijk om met mensen van verschillende rassen te praten, en ik ga naar boven en stel mezelf voor, en ik begin een nieuwe vriend te maken die ik anders niet zou hebben gedaan."

We gaan waar onze familie gaat. We gaan waar onze vrienden zijn, en omdat onze sociale netwerken zo gescheiden zijn door ras, eindigen we met wat we hebben. We vinden ook dat, Weet je, als je immigranten bent, je geen deel uitmaakt van die geschiedenis.

Nadelen, ja, en wanneer er meer nadelen zijn wanneer kerken voor het eerst beginnen - gaan ze door stadia van transformatie naar multiraciaal worden. Dus in de beginfase is er vaak veel pijn, veel verwarring, veel mensen vertrekken.

Ik moet concluderen, oh, de beste mensen zijn allemaal iemand anders dan mijn eigen ras. Dus dat is moeilijk. Hoe interpreteren we de Bijbel? Moeten we dingen als rechtvaardigheid benadrukken en dat God iemand is die geeft om gelijkheid van alle mensen? Of is hij een god van liefde en een God die er is om mij een leven na de dood te geven?

Ik bedoel, dus als ik met blanken in City of Refuge heb gesproken, zullen ze zich soms afvragen: "waarom doen we dingen op een bepaalde manier, en waarom maken we een groot probleem van gebeurtenissen?"En wat er gebeurt is dat ze terugvallen op hun begrip van de manier waarop de kerk zou moeten werken. Het werkt niet altijd precies zo en ze voelen frustratie of verwarring. Soms gaan mensen weg. Dat is zeker gebruikelijk in gemengde kerken.

Misschien moet ik met ze winkelen. Maar op zondag wil ik niet met hen aanbidden. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn en mijn haar laten zakken."Het is natuurlijk ook, zoals we weten, de zetel van politieke organisatie en het bevestigen van uw zwartheid enzovoort.

Het kan veranderen, maar het is nog steeds de enige plaats, die totale controle over een instelling, die Afro-Amerikanen hebben. Soms hoor je de Verklaring van Afro-Amerikanen zeggen: "Ik moet met blanken werken.

Het leven zal eenvoudiger zijn als ik niet twee derde van het jaar in het midden van de Stille Oceaan doorbreng.