Chris Hadfield beroemde citaten

Beslis in je hart van harten wat je echt opwindt en uitdaagt, en begin je leven in die richting te bewegen. Elke beslissing die je neemt, van wat je eet tot wat je vanavond met je tijd doet, verandert je in wie je morgen bent, en de dag erna. Kijk naar wie je wilt zijn en begin jezelf in die persoon te vormen. Je komt misschien niet precies waar je dacht dat je zou zijn, maar je zult dingen doen die bij je passen in een beroep waarin je gelooft. Laat het leven je niet willekeurig in de volwassene schoppen die je niet wilt worden.

Het is goed om hoogtevrees te hebben. Ik bedoel, het is een beetje gek om dat niet te doen, want als je gewoon een beetje leunt en er is een windstorm of iemand stoot je of zoiets en je valt, ben je gespat.

In elke nieuwe situatie, of het nu gaat om een lift of een raket, zult u vrijwel zeker op een van de drie manieren worden bekeken. Als min één: actief schadelijk, iemand die problemen creëert. Of als een nul: uw impact is neutraal en kantelt de balans niet op de een of andere manier. Of je wordt gezien als een plus one: iemand die actief waarde toevoegt. Iedereen wil een plus one zijn, natuurlijk. Maar het verkondigen van je plus-eenheid in het begin garandeert bijna dat je wordt gezien als een min, ongeacht de vaardigheden die je aan tafel brengt of hoe je daadwerkelijk presteert.

Als ik op de rand van een klif sta of aan de rand van een gebouw of zoiets, is het een van de weinige dingen die me een soort diepe, overweldigende, irrationele angst geeft waar het mijn fysiologie beïnvloedt.

Bijna alles wat de moeite waard is, brengt een soort risico met zich mee...

Ruimtevaart gaat niet alleen over het doen van experimenten, het gaat over een uitbreiding van de menselijke cultuur.

Laat het leven je niet willekeurig in de volwassene schoppen die je niet wilt worden

"Wat is het volgende dat me gaat doden?"is een mantra voor piloten en astronauten.

Uiteindelijk gaat leiderschap niet over glorieuze kroningsdaden. Het gaat erom je team gefocust te houden op een doel en gemotiveerd te zijn om hun best te doen om het te bereiken, vooral wanneer de inzet hoog is en de gevolgen er echt toe doen. Het gaat erom de basis te leggen voor het succes van anderen, en dan terug te staan en hen te laten schijnen.

Ik ben geen rijk persoon en ik denk niet dat ik zoveel geld zou kunnen prioriteren om een ritje te maken naar een plek waar ik al heb gewoond. Maar als de prijs daalt of ik win een loterij of zoiets, waarom niet?

Onze rol is om technieken te ontwikkelen die ons in staat stellen om levensreddende noodprocedures te bieden aan gewonde patiënten in een extreme, afgelegen omgeving zonder de aanwezigheid van een arts.

Elke beslissing die je neemt, van wat je eet tot wat je vanavond met je tijd doet, verandert je in wie je morgen bent en de dag erna.

Vroeg succes is een vreselijke leermeester. Je wordt in wezen beloond voor een gebrek aan voorbereiding, dus als je jezelf in een situatie bevindt waarin je je moet voorbereiden, kun je het niet doen. Je weet niet hoe.

Door te kijken naar het verschil tussen waargenomen gevaar en daadwerkelijk gevaar, kun je je reactie fundamenteel veranderen.

De Nijl, die uitmondt in de Middellandse Zee. De felle lichten van Caïro kondigen de opening aan van de noordstroomende delta van de rivier, met Jeruzalem ' s beantwoordende hoge stralen naar het noordoosten. Deze vlecht van 4.258 mijl van menselijk leven, die voor het eerst van begin tot eind werd genavigeerd in 2004, is in één oogopslag zichtbaar vanuit de ruimte.

Vaderschap is de eindeloze onvolmaakte taak om jezelf in je vader te veranderen terwijl je in het geheim de ongebreidelde opwinding van je jeugd behoudt

Competentie betekent dat je je hoofd in een crisis houdt, vasthoudt aan een taak, zelfs als het hopeloos lijkt, en goede oplossingen improviseert voor moeilijke problemen wanneer elke seconde telt. Het omvat vindingrijkheid, vastberadenheid en voorbereid zijn op alles.

Vergeet niet dat niemand de wereld zelf verandert.

Ik wil weten: hoe werkt een ruimtepak op Mars? Laat me zien hoe het onder druk staat en hoe het wordt gekoeld. Wat is het handschoenontwerp? Niets van dat spul kan van het rek worden gekocht. Het bestaat niet. Je kunt niet zomaar naar SpaceMart gaan en die dingen kopen.

Goed leiderschap betekent de weg wijzen, Niet andere mensen dwingen om dingen op jouw manier te doen.

Er is eigenlijk maar één ding dat ik kan beheersen: mijn houding tijdens de reis, wat me stabiel en stabiel houdt en wat me in de goede richting houdt. Dus ik monitor en corrigeer bewust, indien nodig, omdat het verliezen van houding veel erger zou zijn dan het niet bereiken van mijn doel.

Niemand heeft ooit iets groots bereikt door te gaan zitten.

Elke dag ben je het resultaat van wat je de dagen ervoor hebt gedaan.

Ik kijk er echt naar uit, als je je kunt voorstellen dat je gewichtloos zweeft, de wereld voorbij ziet stromen door het grote raam van het ruimtestation en gitaar speelt; gewoon een geweldige plek om na te denken over waar we zijn in de geschiedenis.

Voor mij is het simpel: als je de tijd hebt, gebruik het dan om je klaar te maken. Wat kun je nog meer doen dat belangrijker is? Ja, misschien leer je een paar dingen te doen die je nooit echt hoeft te doen, maar dat is een veel beter probleem dan iets te moeten doen en geen idee te hebben waar te beginnen.

Voorbereiding gaat niet alleen over het beheersen van externe risico ' s, maar ook over het beperken van de kans dat je er onbewust aan toevoegt. Als je de auteur bent van je eigen lot, wil je geen tragedie schrijven. Afgezien van al het andere, is de mogelijkheid van een vervolg niet-bestaand.

Als je een aantal vaardigheden hebt, maar je omgeving niet volledig begrijpt, kun je op geen enkele manier een plus zijn. In het beste geval kun je een nul zijn. Maar een nul is niet slecht om te zijn. Je bent bekwaam genoeg om geen problemen te creëren of meer werk te maken voor iedereen. En je moet competent zijn en anderen bewijzen dat je dat bent, voordat je buitengewoon kunt zijn. Er zijn helaas geen short-cuts.

Ik garandeer je dat als je 100 spinnenwebben tegenkomt, je je fundamentele menselijke gedrag hebt veranderd. En je kunt dit op alles toepassen, en een manier bedenken om jezelf te herprogrammeren, om je oerangst te veranderen.

De ruwe en klaar improvisatieve kwaliteit van leven aan boord van het Internationale Ruimtestation doet denken aan een lange reis in een zeilboot: privacy en verse producten zijn schaars, hygiëne is fundamenteel en een behoorlijk deel van de tijd van de bemanning wordt besteed aan het onderhouden en repareren van het vaartuig.

Het is spectaculair. Vanaf ongeveer vijf minuten, toen we zeker wisten dat we het weer zouden hebben om te gaan, werd de glimlach op mijn gezicht steeds groter en ik straalde gewoon door de hele lancering. Ik bedoel, het is gewoon een geweldige rit.

Toch Weet ik ook dat de meeste mensen, waaronder ikzelf, de neiging hebben om de verkeerde dingen toe te juichen: de opzichtige, dramatische record-setting sprint in plaats van de jaren van hardnekkige voorbereiding of de onwrikbare gratie getoond tijdens een reeks verliezen. Applaus had dus nooit veel te maken met de realiteit van mijn leven als astronaut, dat niet alleen ging over, of zelfs vooral over, rondvliegen in de ruimte.

We zijn geen machines die het universum verkennen, we zijn mensen.

Je kunt de stenen niet veranderen, en samen moet je nog steeds een muur bouwen.

Zweet de kleine dingen. Zonder dat iemand je ziet zweten.

Focus op de reis, niet op het bereiken van een bepaalde bestemming.

Het leven buiten de aarde is in twee belangrijke opzichten helemaal niet onwerelds: je kunt ervoor kiezen om je te concentreren op de verrassingen en genoegens, of de frustraties. En je kunt ervoor kiezen om de kleinste stukjes ervaring te waarderen, de alledaagse momenten, of om alleen de grootste, meest opwindende te waarderen.

Vierkante astronaut, rond gat. Maar op de een of andere manier was ik erin geslaagd om mezelf er doorheen te duwen, en hier was het echt geweldige deel: onderweg was ik een goede pasvorm geworden. Het had maar 21 jaar geduurd.

Het is alsof je een pasgeborene bent, deze plotselinge sensorische overbelasting van geluid, kleur, geuren en zwaartekracht na maanden van rustig zweven, ingekapseld in relatieve rust en isolatie. Geen wonder dat baby ' s huilen als ze geboren worden.

De afgelopen jaren en met als hoogtepunt zes maanden in een baan om de aarde volgend jaar, heb ik getraind voor mijn derde ruimtevlucht. Deze is bijna in een heel andere categorie dan de vorige twee, specifiek om zes maanden op het ruimtestation te wonen, een ruimteschip te besturen en een nieuw raketschip te besturen.

Het is bijna komisch dat astronauten worden gestereotypeerd als Waaghalzen en cowboys. In de regel zijn we zeer methodisch en detailgericht. Onze passie is niet voor sensatie maar voor de slijpsteen, en onze neus erop drukken.

Onze drie grote noodsituaties zijn brand, verlies van druk of verontreinigde atmosfeer. Al die dingen in een ruimteschip zijn erg dodelijk en tijdskritisch. Iedereen is getraind, maar ik ben de commandant van het schip, en het is aan mij om te beslissen.

Ik heb de kans gehad om veel verschillende vliegtuigen te vliegen, maar het was niets als de shuttle rit.

Ik heb het geluk gehad om twee keer naar de ruimte te vliegen.

Mijn optimisme en vertrouwen komen niet voort uit het gevoel dat ik meer geluk heb dan andere stervelingen, en ze komen zeker niet voort uit het visualiseren van de overwinning. Ze zijn het resultaat van een leven besteed visualiseren nederlaag en uitzoeken hoe het te voorkomen. Zoals de meeste astronauten, ben ik er vrij zeker van dat ik kan omgaan met wat het leven me te wachten staat, omdat ik heb nagedacht over wat ik moet doen als dingen fout gaan, evenals goed. Dat is de kracht van negatief denken.

Andere anatomische veranderingen in verband met langdurige ruimtevluchten zijn zeker negatief: het immuunsysteem verzwakt, het hart krimpt omdat het niet tegen de zwaartekracht hoeft te worden belast, het gezichtsvermogen heeft de neiging om af te nemen, soms duidelijk (niemand weet precies waarom nog). De wervelkolom wordt langer naarmate de kleine zakjes vloeistof tussen de wervels uitdijen en de botmassa afneemt naarmate het lichaam calcium afwerpt. Zonder zwaartekracht hebben we geen spier-en botmassa nodig om ons eigen gewicht te ondersteunen, wat het leven in de ruimte zo leuk maakt, maar ook zo inherent slecht voor het menselijk lichaam, op lange termijn.

Een Hoofdastronaut maakte er een punt van om de receptie van de kliniek te bellen waar aanvragers worden gestuurd voor medische tests, om uit te vinden welke het personeel goed behandelden-en welke op een slechte manier opvielen. De verpleegkundigen en het personeel van de kliniek hebben door de jaren heen veel astronauten gezien, en ze weten hoe de verkeerde dingen eruit zien. Een persoon met een superioriteitscomplex kan onbewust, daar in de wachtkamer, zijn of haar kansen om ooit de ruimte in te gaan, tenietdoen.

Dus zonder die Canadese uitvinding hadden we huisarrest. En dus was dat een heel belangrijk en belangrijk onderdeel van de missie en Canadezen zouden er echt trots op moeten zijn.

Er is geen probleem zo erg dat je het niet erger kunt maken

Beslis in je hart van harten wat je echt opwindt en uitdaagt, en begin je leven in die richting te bewegen

Het leuke aan de ruimte is dat als je je broek hier aantrekt, je ze op twee benen tegelijk kunt doen.