Ayumi Hamasaki beroemde citaten

Ik heb geen dromen. Hoe kan ik het zeggen? Ik ben zelf een droom.

Ik doe wat ik op dit moment graag doe. Als ik morgen wakker word en besluit dat ik wil dansen, dan zou ik dat doen. Of kleding ontwerpen. Ik denk dat ik mezelf zou storten in wat ik nu doe. Het gaat niet om het opgeven van wat ik eerder deed, of het opgeven. Het gaat erom te weten dat als ik morgen sterf, ik leefde zoals ik wilde.

Als je bang bent voor veranderingen kijk van een afstand of ik iets zou kunnen doen als je achter mijn rug om over me gaat praten, het is wat het is.

Ik voel me het meest ellendig als ik niet kan "stap op de plaat" Weet je? Mensen zeggen vaak dat spijt om het te doen beter is dan spijt om het niet te doen

Langzaam ben ik tot het besef gekomen dat ik mijn verleden niet kan genezen en dat angst voor de onvermijdelijke toekomst zinloos Is

Hoewel mijn hart gevuld is met gevoelens die Ik wil overbrengen, zie je, Ik kan ze niet in woorden uitdrukken als ik je niet had ontmoet, zou ik niet eens zo ' n gênante pijn hebben

Zelfs op mijn leeftijd ben ik nu nog dezelfde als voorheen en net zo bang dat ik alleen maar leer te doen alsof ik sterk ben

Zeker wil iedereen, om de liefde te beschermen, zeker ergens in geloven

In een stad zo vies als deze, verzamelt u, redt en toont u mij zuiver mooie dingen.

Een vrouw kan plezier hebben een vrouw kan als een non zijn om te overleven we kunnen niet aardig zijn totdat we gekwetst zijn

Wat als iedereen vroeg of laat de eindeloze weg over de wolken naar de hemel gaat zorg ervoor dat je op me wacht. En dan zullen we praten over onze talloze herinneringen.

Ik werd vergeven door veel dingen te vergeven, waaronder mijn lange jeugd, Ik werd genezen, maar ik was van plan om te genezen, zoals ik net heb opgemerkt, de manier waarop ik werd gered door liefde, hoewel ik probeerde liefde weg te houden.

Ik ken mijn toekomst niet. Ik weet niets van morgen. Ik kan gewoon controleren voor vandaag of heden, op dit moment. Ik wil niet te veel aan de toekomst denken, want het heden is voor mij het belangrijkst.

Muziek is mijn leven, als ik zonder muziek ben of als ik niet meer kan zingen, sterf ik, Ik ben niets... want muziek is alles.

Als mensen luisteren, ga ik overal ter wereld!

Iedereen heeft een geheim. Toch? Natuurlijk heb ik een geheim. Ik denk dat jij misschien ook?

Ik denk dat het allereerste is om je ware zelf te bezitten, en dat omvat het bereiken van het punt om niet tegen anderen te liegen; de eerste stap zou niet tegen jezelf moeten liegen.

Het was geen toeval dat we kozen wat er overblijft als het universum een wil heeft Ik denk dat we er deel van uitmaken teder en kostbaar hoe vaak heb ik gezocht naar iets gevonden en verloren sindsdien?

Toen ik de weg kwijt raakte en de weg te lang was, mompelde ik tegen mezelf. Het leven is gewoon zo...

Omdat we hetzelfde geluk willen, blijven we dezelfde wonden in ons hart snijden. Voor altijd, voor altijd dus Ik zal je niet vergeten Ik bel je over en weer alsjeblieft niet meer huilen Ik zal je niet met rust laten.

Als je alleen was en plotseling blind werd, en toch blijf je vooruit lopen.

Niemand had op zoveel dingen gehoopt. Houd de bloemen dicht bij je hart; ze kunnen ooit bloeien.

Onthoud nogmaals hoe onze wereld zou moeten zijn. En alsjeblieft, vergeet het niet, alsjeblieft, vergeet het niet.

Het is moeilijk om te beslissen hoe je woorden aan muziek koppelt. Het is geen dubbel werk. Het is altijd moeilijk voor mij om aan de componist uit te leggen wat ik zoek. Ik ben geen professional; Ik heb zelfs geen basiskennis over het schrijven van muziek.

Ik had gehoord dat veel Aziatische mensen voor me aan het rooten waren, maar ik had geen idee. Ik was verbijsterd. Dat waren ze... gepassioneerd, vooral in vergelijking met Japan. Ik had niet eens zo ' n Welkom kunnen verwachten.

Ik lees en kijk films. Ik kan niet veel meer naar de bioscoop, omdat ik herkend word. Het is soms erger als ik een kostuum draag en probeer niet herkend te worden. Ik kijk de meeste van mijn films in vliegtuigen.

Begin komt willekeurig, maar eindes hebben altijd een reden

In het begin was ik op zoek naar mezelf in mijn muziek. Mijn muziek was voor mij. Ik had niet de mentale ruimte om me bewust te zijn van de luisteraar; ik schreef om mezelf te redden.

Ik heb moeite met het uiten van mijn gedachten... Zo kan ik niet goed communiceren.

Ik vind het altijd leuk wat ik de laatste tijd heb gedaan. Het is het dichtst bij wie ik op dit moment ben.

Ik denk niet dat je de mensen moet ontmoeten die je het meest bewondert. Ik wil niet dat de realiteit mijn imago verstoort.

Ik begrijp dat het mijn rol is om de dromen van mensen te realiseren. Dat vind ik prima, zolang mijn liedjes maar van mij zijn. Niemand kan mijn liedjes van me afpakken.

Ik ben geen professional; Ik heb zelfs geen basiskennis over het schrijven van muziek.

Als ik schrijf als ik laag ben, zal het een donker lied zijn, maar het kan me niet schelen. Ik wil altijd eerlijk tegen mezelf zijn.

Als er regels en voorschriften zijn, kan ik er niets aan doen, Ik wil ze breken.

Ik moet gezien worden als een product. Ik ben een product.

Natuurlijk is mijn motto nog steeds: 'werk is werk, privé is privé.

De geliefden, die gelukkig lijken, lopen, hand in hand. Hoewel het lijkt alsof alles perfect is, weten alleen zij de waarheid.

Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn, vergeet niet dat we nog steeds onder dezelfde hemel zijn, beiden reizen naar de plek waar we ooit van droomden.

Als je zou luisteren, zelfs voor een tijdje zou ik blij zijn om te onthouden, opnieuw werden we in deze wereld geboren huilend. Je dromen en hoop voor morgen zijn allemaal in deze wereld.

De manier waarop ik werk, meestal, doe ik alles op het allerlaatste moment. Zelfs als ik twee maanden zou krijgen, zou ik het in de laatste drie dagen doen.