Carter Burwell beroemde citaten

Muziek is de subliminale verbindende lijm in film, of op zijn minst in narratieve speelfilms.

De dood is altijd om de hoek, maar vaak geeft onze samenleving het buitensporige hulp.

Ik ben een van die mensen die echt geïnspireerd is door een deadline. Ik slaap misschien niet vele dagen achter elkaar, het is misschien niet goed voor mijn gezondheid, maar het helpt zeker.

Ik denk dat ik maar één horrorfilm heb gemaakt, Psycho III. dat was een wandeling in het park vergeleken met een romantische komedie.

Elke film die de donkere kant van het leven bekijkt, die de dood is met een gevoel voor humor, is heel erg naar mijn smaak.

Big Sur ligt aan het einde van het continent. Het trekt echt gekke mensen aan.

Ik Lobby niet voor projecten. Filmmakers komen bijna altijd naar me toe.

Voer zorgvuldig elke instructie uit die u door de regisseur, producent en studio wordt gegeven. Maar dat zou een leven zijn dat niet de moeite waard is.

Verbinding is wat men zoekt in waarschijnlijk de meeste media, maar zeker in film, wat een meeslepend medium is.

Ik luister meestal niet naar de muziek van een film, tenzij er iets heel erg mis mee is.

Een zorgeloze kwaliteit is een heel aspect van het leven dat ik nooit zal begrijpen. Ik denk niet dat ik ooit zorgeloos ben geweest en het plezier ervan niet kan zien.

Ik zou graag ooit een sciencefictionfilm willen maken. Star Wars lijkt echt het genre te hebben vernietigd, dat ooit geweldige muzikale mogelijkheden bood.

Ik hou van de puinhoop van New York.

In romantische komedies trek ik meestal mijn haar uit. Het is gewoon een verschrikkelijk moeilijk genre voor mij.

Als het geen gelukzaligheid is, kan onwetendheid op zijn minst leuk zijn.

Er is niet veel ironie als mensen gelukkig zijn op het scherm.

De schokkende verandering van een stedelijke omgeving naar een extreem afgelegen natuurlijke omgeving is uiterst inspirerend. Het is constant stimulerend, het is als een klap in het gezicht.

Wanneer de systemen die we verwachten ons te helpen ons daadwerkelijk pijn doen, hebben we een tragedie.

Ik hou ervan om zakelijk en persoonlijk te zijn.

John Barry was mijn held toen ik ongeveer 13 was. Zijn scores voor de James Bond-films waren toen de scores van mijn leven.

Ik geef de voorkeur aan een leven waarin we onszelf niet al te serieus nemen.

Over John Malkovich en de cinema van het absurde, ik geniet ervan. Ik wou dat er meer waren. Het feit dat er niet meer kan zijn zoals het is een van de redenen waarom het bewonderenswaardig is.

Ik zie mijn werk niet als donker. Wat mij interesseert is een balans tussen licht en donker.

Ik denk dat een beetje gek zijn helpt.

Ik probeer het publiek bijna nooit comfortabel te maken. Dat zou ik niet willen als ik in het publiek zat.

Leren improviseren heeft mijn interesse in muziek gewekt.

John Barry was de eerste filmcomponist die ik kende. Als tiener had ik een aantal van zijn Bond soundtracks.

Los Angeles is een industriestad, en het heeft geweldige faciliteiten en personeel. Het nadeel is dat iedereen daar over hetzelfde onderwerp lijkt te praten.

Dirigeren, ik probeerde het een keer uit de manchet, en al snel besefte ik dat er subtiele aspecten die ik miste. Er is nog veel meer dat ik kon begrijpen door simpelweg naar dirigenten te kijken.

Al mijn muziek is heel eenvoudig in die melodie wordt meestal duidelijk gezegd.

Hoe verbindt mijn muziek zich met een publiek? Dat is gewoon een compleet mysterie voor mij.

Ik heb altijd van Schotse muziek gehouden - allerlei soorten Keltische, Gaelic Muziek.

Ik had pianolessen toen ik een kind was, zoals de meeste mensen. En haatte hen, zoals de meeste mensen. En stoppen, zoals de meeste mensen.

Ik vind het leuk dat New York een beetje achteruit kijkt, naar de Oude Wereld, in plaats van resoluut vooruit.

Ik schrijf muziek om mezelf te behagen. Hopelijk geniet de regisseur er ook van.

Als iemand plotseling zijn regisseur verloor de dag voor de opnames en wilde dat ik tussenbeide kwam, zou ik dat willen. Maar ik zou hersenchirurgie op dezelfde manier doen. Ik ben altijd in voor iets nieuws.

Hopelijk kan elke film een eigen muzikale stem krijgen, wat niet wil zeggen dat de instrumentatie altijd uniek is, maar dat de relatie tussen het geluid en het beeld uniek is.