Danny Elfman beroemde citaten

Voor mij is het schrijven van iets in de geest van Halloween als moeder Teresa schrijven over liefdadigheid en opoffering. Het is gewoon een tweede natuur voor mij.

Ik zou moeten zeggen dat ik misschien wat dingen doe, maar het is de film die aantrekkelijk is. Ik ben opgegroeid met film. Mijn muzikale ervaring is allemaal via film, het is niet van klassieke muziek.

Ik probeer de film te interpreteren door het hoofd van de regisseur, maar het komt allemaal via mij naar buiten. Een componist is een soort psychisch medium.

Het idee om enkele nummers van Jack Skellington uit The Nightmare Before Christmas Voor het eerst live uit te voeren is enorm opwindend.

Je krijgt me nooit in een smoking. Niet tot ik dood ben en ik geen keus heb, want dat is waar de begrafenisondernemer me in heeft gestopt.

Eerst moet je je realiseren dat alles voor mij een reconstructie of deconstructie is. Eigenlijk zou ik zeggen deconstructie. Mission: Impossible is een uitzondering. Dat zou een reconstructie-deconstructie zijn.

Ik zie mezelf niet noodzakelijkerwijs een brandend verlangen hebben om een symfonie te schrijven.

Tim ' s film maken zal altijd het meest plezierig zijn. Laat ik het zo zeggen. Dus, zonder favorieten te tekenen op de een of andere manier, terug te komen met hem en Mars aanvallen te doen! was zeker een speciale traktatie.

Ik ben zo blij met dansen terwijl de grim reaper snijdt, snijdt, snijdt, maar hij kan me niet krijgen. Ik ben zo slim als maar kan zijn, en ik ben heel snel, maar vergeet niet; we hebben maar zoveel trucs. niemand leeft eeuwig.

Je moet een goede score schrijven waar je je goed over voelt. Tenminste, dat hoor je te doen. Maar als de regisseur het haat, komt het niet in de film!

Het voelt vaak alsof er een enorme hoeveelheid werk nodig is om een idee vooruit te krijgen, zoals het omhoog duwen van een trein. Maar op een gegeven moment neemt het ding zijn eigen momentum aan en neemt onverwachte wendingen. Dus het is dat gevoel van vasthouden, in plaats van het te duwen, dat is het meest opwindende. Het is die behoefte om af en toe tegen de muren te stuiteren, om wat voor reden dan ook iets te laten gebeuren, en niets te hebben om je te begeleiden dat is de vreugde.

In sommige soorten muziek werk ik alle akkoorden één maat tegelijk uit - de hele structuur, omdat het daar om gaat. En er zijn andere stukken die echt over - oké, de melodie gaat hier beginnen en doorspelen naar hier.

Het is moeilijk om een film te krijgen, Weet je, je hebt een heel speciale film nodig om dat experimentele te kunnen krijgen. Maar ik zou dat graag zien gebeuren. Ik zou graag de kans krijgen om meer experimenteel te zijn dan ik ben.

Meestal komt de muziek in de film terecht, en soms zou ik willen dat het niet zo was, alleen maar omdat ik denk dat de muziek effectiever zou zijn als er minder van was. Maar nogmaals, dat is niet mijn beslissing.

Het wordt dus een oefening in nutteloosheid als je iets schrijft dat de film niet uitdrukt zoals de regisseur wil. Het is nog steeds hun balspel. Het is hun show. Ik denk dat elke succesvolle componist leert om te dansen rond de impulsen van de regisseur.

Ik nam deel aan Alan Silvestri ' s thema op de originele [film], wat ik echt leuk vond, en ik trok het in het nieuwe thema, dat een soort hybride werd. Daar heb ik echt van genoten.

Het hangt allemaal af van de directeuren. Nauw samenwerken met een regisseur is de belangrijkste taak van een filmcomponist. Het interpreteren van wat hij ziet als een kleur, een emotie of stemming is zeer abstract. Een regisseur vertelt je iets wat hij wil en dan moet je teruglopen.

Ik kijk er echt naar uit om dit werk, dat zo ' n groot deel van mijn leven is geweest, opnieuw te bekijken en naar het concertpodium te brengen. En het idee om enkele van Jack Skellington ' s liedjes uit The Nightmare Before Christmas live voor de allereerste keer uit te voeren is enorm opwindend.

Ik denk dat dat een van de dingen is die me altijd in een vreemde niche heeft gezet. Het is dat al mijn begrip van orkestmuziek via film is, niet via klassieke muziek zoals het hoort te zijn. Voor mij is het hetzelfde, het maakt geen verschil.

Ik denk dat er veel meer vrijheid is in het lage budget, de onafhankelijke films waar je helaas niet het geld hebt, noodzakelijkerwijs, om de orkesten daar te krijgen om veel dingen te spelen. Maar je hebt veel meer vrijheid, heel vaak.

Of ik zou zeker tijd nodig hebben - die ik graag zou hebben, maar er is bijna nooit een film-om gewoon een week door te brengen met een kamer vol jongens die deze patronen neerleggen.

Als er één ding is waar ik echt van hou... het is trieste muziek.

Dit is Halloween, iedereen maakt een scène Trick or treat tot de buren zullen sterven van angst het is onze stad, iedereen schreeuwt in deze stad van Halloween.

Het klinkt echt stom, ik haat het om kosmische opmerkingen te maken, maar ik laat het gewoon doen wat het wil doen.

Het eerste wat ik doe is die melodie uitleggen en uitzoeken hoe het hier moet blijven en dan eindigen om hier te landen, omdat je van tevoren weet dat je wilt dat de melodie vier dingen in de actie vangt.

Ik moest deze zeer agressieve, grote score in een zeer korte tijd doen, en wetende dat in het begin, Midden en einde dit zeer, zeer beroemde thema zou zijn, maar ik moest er nog steeds een score omheen weven en het laten werken omdat een score echt uitdagend was.

In Tim ' s films, meer dan de meeste, als je de toon mist, krijg je de film niet.