George Brandis beroemde citaten

De politieke bug die me het eerst beet was Malcolm Fraser ' s ontslag uit de Gorton regering.

Ik ben de vijand van alles wat parochiaal is.

We moeten Australische verhalen vertellen, we moeten Australisch werk aanmoedigen en financieren en presenteren, maar we moeten ook begrijpen dat we voor een geavanceerde, opgeleide, cultureel bewuste, moderne natie niet parochial kunnen zijn.

De grote werken behoren tot geen enkele natie, zelfs geen enkele culturele traditie. Ze zijn universeel.

De grote werken behoren tot geen enkele natie, zelfs geen enkele culturele traditie. Ze zijn universeel.Ik wil een Australische visie op kunstbeleid die expansief is, omarmt, niet smal is, niet parochial is. Bijvoorbeeld, dat Australiërs Shakespeare net zo goed kunnen doen als Engelsen omdat wij, zoals elke beschaafde natie, deelnemen aan de grote canonieke werken. Het gaat niet om Australisch nationalisme; het gaat om onze identiteit als een cultureel ambitieuze, cultureel geavanceerde natie.

We moeten uit deze denkwijze in Australië breken dat we een kleine natie zijn aan de andere kant van de wereld van de belangrijkste, grote westerse naties. Australië is de twaalfde economie ter wereld. We zijn een niet onbelangrijke speler in de handel, in de geopolitiek en we moeten ook in de cultuur zijn en dat zijn we.

Opera Australia heeft een mix - het produceert nieuw werk, het produceert uit het klassieke repertoire en, vooral in de afgelopen jaren, het heeft die blockbuster musicals gedaan die zeer lucratief zijn voor het en een publiek bereiken dat klassieke opera of een nieuwe opera misschien niet zou bereiken, zoals South Pacific bijvoorbeeld.

Ik denk dat het belangrijk is om een mix te hebben, net zoals we een mix moeten hebben van verschillende operagezelschappen en verschillende kunstgezelschappen.

Ik denk dat de culturele programmering op de ABC een van de glorie van de ABC is.

Ik ben Barnaby Rudge aan het lezen, een van de minder bekende Dickens romans. Ik ben een levenslange liefhebber van Charles Dickens sinds ik denk dat A Tale of Two Cities de eerste Dickens-roman was die ik las.

Het ding over Dickens is dat je van hem houdt of je haat hem en ik werd verliefd op Dickens, ik werd verliefd op zijn proza stijl en ik besloot dat ik de hele Dickens verve wilde lezen in de loop van mijn leven.

Ik ben een zeer, zeer sterke voorstander van het idee dat we Kunst niet moeten gelijkstellen aan andere aspecten van infrastructuur. Zij hebben een unieke rol in elke beschaafde samenleving en dat vereist passende en gerichte overheidssteun.

De Kunsten maken deel uit van de identiteit van een natie, ze maken deel uit van de ziel van een natie en als we naar een land kijken vanuit de ogen van mensen in het buitenland, maken ze deel uit van een natie die als het ware in de wereld wordt gebrandmerkt.

De tirannie van afstand is zo ' n belangrijk element van beleid en de toewijzing van middelen.

Ik zou zeggen over Malcolm Fraser, zoals hij over zichzelf zei, dat hij altijd, vanaf de dag dat hij in het parlement kwam in 1955 tot de dag dat hij vandaag stierf, een liberaal was.

Laten we eerlijk zijn: als er geharde terroristen [Australiërs] zijn die in het buitenland vechten, willen we niet dat die mensen terugkeren naar onze kusten. Maar als we kunnen voorkomen dat jongeren, tieners, in de val lopen van ISIL of Jabhat al-Nusra of andere terroristische organisaties door tussenkomst van ouders en andere strategieën, dan hopen we hen te kunnen redden voordat ze deze misdaden plegen.

Malcolm Fraser verachtte racisme in het merg van zijn botten. Hij verachtte mensen die andere mensen discrimineerden omdat ze anders waren en in het bijzonder vanwege de kleur van hun huid, en ik denk niet dat er een tijd is geweest in de Australische politiek waar er meer aandacht is geweest voor het belang van die waarde.

Ik ben altijd al een liefhebber van klassieke muziek geweest sinds ik een vroege tiener was, denk ik. Ik herinner me dat het allereerste stuk klassieke muziek dat me greep, was dat ik een LP kocht van Daniel Barenboim die Mozart ' s pianoconcerten uitvoerde en ik zou toen ongeveer 14 of 15 zijn geweest en ik herinner me dat ik het steeds opnieuw speelde.

Er was niet veel muziek in huis toen ik opgroeide. We hadden geen piano of iets dergelijks, maar mijn grootmoeder was een bekende pianoleraar geweest.

Ik ben nooit een van die mensen geweest die het idee onderschrijven dat het boek dood is.

We hebben een grote literaire traditie in Australië. Ik denk dat het boek heel levendig is en hoe meer mensen worden aangemoedigd om boeken te lezen, hoe beter onze samenleving zal zijn en hoe wijzer onze samenleving zal zijn.

Als liberaal ben ik natuurlijk zeer toegewijd aan het begrip artistieke vrijheid en zeer vijandig tegenover het idee dat er één enkele kijk op het cultuurbeleid is die van bovenaf wordt gedicteerd.

Ik denk dat het liet zien wat de Australia Council zo goed doet, de toekenning van kunstenaars die in verschillende stappen in hun carrière door de Australia Council waren aangemoedigd.

Ik denk dat het heel, heel belangrijk is dat mensen buiten de hoofdsteden, niet alleen Sydney en Melbourne, maar ook Brisbane Perth Adelaide en ga zo maar door, de beste toegang hebben tot de beste culturele ervaringen die ze kunnen in zowel de podiumkunsten als de beeldende kunst.

Je kunt niet selectief zijn over vrijheid van meningsuiting. Als je zegt dat je in de Vrijheid van meningsuiting gelooft, moet je de mensen erkennen met wie je het niet eens bent, mensen wiens opvattingen je misschien verafschuwt, maar toch het recht op vrijheid van meningsuiting hebben.