Bernard Cornwell beroemde citaten

onze voorouders Namen dit land in. Ze namen het en maakten het en hielden het vast. We geven niet op wat onze voorouders ons hebben gegeven. Ze kwamen over de zee en ze vochten hier, en ze bouwden hier en ze zijn hier begraven. Dit is ons land, vermengd met ons bloed, versterkt met ons gebeente. Van ons!

Boektochten en onderzoek zorgen voor veel reizen - te veel, denk ik soms, maar we nemen wel vakanties.

Trots maakt een man, het drijft hem, het is de schildmuur rond zijn reputatie... Mensen sterven, zeiden ze, maar reputatie sterft niet.

Een man ziet niet waar hij in de strijd treedt, want hij houdt de vijand in de gaten...

Terugkijkend was het natuurlijk onverantwoordelijk, gek, verlaten, idioot, maar als je geen risico ' s neemt, heb je nooit een winnende hand, en ik heb geen spijt.

Ik weet niets van het produceren van TV-drama en elke betrokkenheid van mijn kant kan een obstakel zijn voor de producenten, dus ik ben liever een cheerleader en laat ze ermee doorgaan.

Wyrd bith ful araed (het lot is onverbiddelijk).

En ja, er is een eenvoud om boeken te schrijven omdat je geen lid bent van een team, dus je neemt alle beslissingen zelf in plaats van uit te stellen aan een commissie.

Schrijven is een eenzame bezigheid.

Met het risico om smerig pompeus te klinken ik denk dat schrijversgroepen waarschijnlijk erg nuttig zijn aan het begin van een schrijvercarrière.

Tot nu toe zijn het 43 boeken in 25 jaar.

Natuurlijk zijn sommige dagen makkelijker dan andere, maar mijn slechtste dag is beter dan in de meeste saaie beroepen.

Latijn! De taal van God! Of spreekt hij Hebreeuws? Ik veronderstel dat dat waarschijnlijker is en het zal de dingen nogal ongemakkelijk maken in de hemel, nietwaar? Moeten we allemaal Hebreeuws leren?

We bouwen niet, 'zei ik tegen mijn zoon,' we vernietigen gewoon.

Weet je wat besnijdenis is, soldaat?

We maken kinderen en rijkdom en verzamelen land en bouwen zalen en verzamelen legers en geven grote feesten, maar slechts één ding overleeft ons. Reputatie.

Omdat er geen vrede kon zijn, niet zolang twee stammen één land deelden. Eén stam moet winnen. Zelfs de genagelde god kan die waarheid niet veranderen. En ik was een krijger, en in een wereld in oorlog moet de krijger wreed zijn.

Onderzoek is een levenslange bezigheid, dus het is moeilijk om het in rekening te brengen, maar ik denk dat de meeste boeken 5 maanden duren van begin tot eind.

Je zult geen spijt hebben van de mannen die je nooit hebt vermoord, maar je zult spijt hebben van de vrouwen die je hebt laten liggen.

Het bestaan van trucs impliceert niet de afwezigheid van magie.

Soms vraag ik me af wat er gebeurd zou zijn als het eerste boek niet verkocht was... ik kan er niet over nadenken, maar ik veronderstel dat we het op de een of andere manier hadden laten werken.

Televisie is een medium voor jongeren.

Ik zal iedereen die mentoring wil graag begeleiden, en het meeste daarvan gaat via internet in plaats van face-to-face.

Ik begrijp dat je iemand in de ogen kunt kijken, ik hoorde mezelf zeggen, en plotseling weet dat het leven onmogelijk zal zijn zonder hen. Weet dat hun stem je hart een slag kan laten missen en dat hun gezelschap alles is wat je geluk ooit kan wensen en dat hun afwezigheid je ziel met rust zal laten, beroofd en verloren.

Waanzin eindigt soms. De goden bepalen het, niet de mens.

De barden zingen over liefde, ze vieren slachting, ze prijzen koningen en vleien koninginnen, maar als ik een dichter was, zou ik schrijven om vriendschap te prijzen.

Maar als je orde hebt, heb je geen goden nodig. Als alles goed geordend en gedisciplineerd is, is er niets onverwachts. Als je alles begrijpt, 'zei ik voorzichtig,' dan is er geen ruimte meer voor magie. Alleen als je verdwaald bent en bang en in het donker, roep je de goden aan, en zij willen dat wij hen aanroepen. Ze voelen zich machtig en daarom willen ze dat we in chaos leven.

Alleen een dwaas wil oorlog, maar als een oorlog eenmaal begint, kan hij niet halfslachtig worden uitgevochten. Het kan niet eens met spijt worden bestreden, maar moet worden gevoerd met een wilde vreugde in het verslaan van de vijand, en het is die wilde vreugde die onze Barden inspireert om hun grootste liederen over liefde en oorlog te schrijven.

Elke dag is gewoon, totdat het niet zo is.

We hebben allemaal last van dromen

Je zult me een verdomde Jood noemen, een Christusmoordenaar, een geheime aanbidder van varkens en een ontvoerder van christelijke kinderen.'Dit werd allemaal vrolijk gezegd. 'Hoe absurd! Wie zou kinderen willen ontvoeren, christen of niet? Smerige dingen. De enige genade van kinderen is dat ze opgroeien, zoals mijn zoon heeft gedaan, maar dan, tragisch genoeg, krijgen ze meer kinderen. We leren de lessen van het leven niet.

Het leven is een grap van de goden en er is geen gerechtigheid. Je moet leren lachen, anders huil je dood.

Liefde is een gevaarlijk iets. Het komt in vermomming om ons leven te veranderen... Lust is de bedrieger. Lust wrengt ons leven totdat er niets toe doet behalve degene waarvan we denken dat we houden, en onder die bedrieglijke spreuk doden we voor hen, geven we alles voor hen, en dan, als we hebben wat we wilden, ontdekken we dat het allemaal een illusie is en er niets is. Lust is een reis naar nergens, naar een leeg land, maar sommige mannen houden gewoon van zulke reizen en geven nooit om de bestemming. Liefde is ook een reis, een reis zonder bestemming behalve de dood, maar een reis van gelukzaligheid.

Er zijn seizoenen in ons leven waarin niets lijkt te gebeuren, wanneer geen rook een verbrandde stad of boerderij verraadt en er weinig tranen worden vergoten voor de pas doden. Ik heb geleerd die tijden niet te vertrouwen, want als de wereld in vrede is, betekent dat dat iemand oorlog plant.

Wat ik daarmee bedoel is dat het doel van het leven, zoals ik het zie, niet is om boeken te schrijven of bergen te beklimmen of oceanen te varen, maar om geluk te bereiken, en bij voorkeur een onzelfzuchtig geluk.

Ik heb geluk dat de boeken verkopen, maar nog meer geluk om in Chatham te wonen, heel gelukkig getrouwd te zijn en over het algemeen een vrij zuiver geweten te hebben.

Dan begin je aan een ander boek en plotseling komen de kombuis-bewijzen van het laatste binnen en moet je je aandacht afleiden van wat je schrijft en proberen te onthouden wat je dacht toen je het vorige schreef.