Dirk Benedict beroemde citaten

Mijn favoriete ding is om alleen te zijn in een kamer met een leeg papier voor me en de tijd om het te vullen.

Er is een goddelijk moment in ons leven dat we allemaal één worden. Het heet voortplanting, en het wordt herboren, voortdurend en voor altijd.

Een toneelstuk vereist een heel ander vakmanschap dan een boek, fictie of anderszins, en dito van een scenario.

Kinderen die zich vastklampen aan ouders of die het huis niet willen verlaten, worden belemmerd in hun emotionele, psychologische groei.

Het draait allemaal om marketing; dat is waar het echte ambacht binnenkomt. De beste acteurs worden niet per se de grootste sterren. En vice versa.

Met 200 pond, een nek van 17 inch, een rustpuls van 78, een bankdruk van 200 pond, was ik inderdaad een normale, All-American man. Ik droeg mijn ziekte naar binnen.

Van Gloria Swanson leerde ik hoe ik lang, gelukkig en vrij van gezondheidsproblemen kon leven. Ik ben haar mijn leven verschuldigd.

Ik schrijf vanuit dezelfde plaats waar ik ouder ben, en sinds ik een alleenstaande ouder ben geworden, heb ik het moeilijk, zo niet onmogelijk, gevonden om iets van lengte te schrijven.

Films moeten allemaal dezelfde structuur hebben. Dit alles om box office bonanza te garanderen, wat natuurlijk nooit gebeurt, maar dat is een hele andere discussie.

Harrison Ford was behoorlijk tevreden als timmerman die dacht dat het leuk zou zijn om op TV te werken en uiteindelijk de grootste filmster in de geschiedenis van de cinema werd.

Vragen over acteren zijn moeilijk.

We moeten voortdurend in onszelf kijken. Overdenk ons innerlijke wezen en vind onze eigen unieke stem en leer er dan naar te luisteren en we zullen dan de levenservaring hebben die we verdienen.

In hun arrogantie wilde ABC een nummer één show. Ze zouden niet accepteren dat ze dat tijdslot verliezen.

Van Maya Angelou ik begon te geloven dat ik ook ooit een schrijver zou kunnen worden, en ik leerde ook hoe pijnlijk het kan zijn om in het bezit te zijn van een unieke stem.

Ik ben heel abnormaal... Maar het was niet lang geleden dat ik niet zo abnormaal was. Ik was heel normaal en ging voor een leven lang medische rekeningen betalen als bewijs van mijn normaliteit.

Het ruimtegenre is tijdloos.

Ik raak nooit betrokken bij de dames met wie ik werk.

Wees duidelijk over wat je droom is. Tegenwoordig is het vrij zeker dat 90 procent van alle acteurs echt gewoon rijk en beroemd wil zijn als de oplossing voor alles wat scheelt.

Hollywood draait om consequent zijn. Al het denken in de reguliere filmindustrie vindt plaats in één doos.

Verandering is goed. En in feite onvermijdelijk.

Hollywood... een stad waar ik keer op keer terug zou komen, in ziekte en gezondheid, in succes en in mislukking, met anticipatie en met angst.

Het leven is nooit makkelijk geweest. Het is ook niet de bedoeling. Het is een kwestie van blij zijn in het gezicht van verdriet.

Ik heb twee non-fictie boeken geschreven, Ik schaam me om te zeggen.

Ik kan nog steeds in mijn Battlestar Galactica kostuum passen!

Voor mij is al het schrijven als muziek. En vooral de dialoog. Ik studeerde muziek op de universiteit; dat is wat ik wilde worden, een componist. Acteren bracht me op een zijspoor.

Van Fred Astaire leerde ik discipline en hard werken.

Over het algemeen mogen acteurs geen input geven. Acteurs zijn dom.

Tijd is geld, zoals ze zeggen, en het was nooit meer toepasselijk dan in een televisieprogramma, waar een minuut ongeveer $200 waard is!

In veel opzichten zou ik willen dat ik geen acteur was die de bagage van een acteur meesleep, zodat ik mijn energie kon wijden aan het aanmoedigen van mensen om hun ware zelf te vinden.

Als we wachten tot ons leven vrij is van verdriet of moeilijkheden, dan wachten we voor altijd. En mis het hele punt.

Het leven zonder kinderen is als een camera zonder film.

Amerika is bang voor het verstrijken van de tijd. Prozac Nation. Het Land van Face Lifts.

Iedereen kan een filmscript schrijven, want het is gereduceerd tot een formule.

Er is een goddelijk moment in ons leven wanneer we één worden. Het wordt pro-creatie genoemd en het wordt voortdurend en voor altijd herboren in de toekomst die we kinderen noemen. Zij zijn ons lot en wij zijn van hen. De mate waarin we falen als ouders... wij falen als kinderen van God.

Ik ben een klassiek voorbeeld van wat er kan gebeuren als je je innerlijke stem volgt. Ik was vervloekt met Interesses en talent op veel verschillende gebieden. Het verwart mensen.

Ik schrijf vanuit mijn verbeelding, niet vanuit wat ik in boeken heb gelezen of op TV heb gezien of om geld te verdienen. Ik schreef vanuit een idee waar ik gepassioneerd over was.

Het is een goed motief, roem en geld, omdat het tastbaar en meetbaar is. Kunstenaar zijn is niet meetbaar of tastbaar en zeker geen manier om rijk te worden.

Toen ik nog een jonge acteur was... hoe meer je verschilde van de rol die je speelde, hoe meer talent het weerspiegelde.

Ik ben de slechtste persoon om te vragen hoe je opgemerkt kunt worden. Het heeft me 25 jaar gekost.

Het enige verschil tussen de ene film met een budget van 100 miljoen dollar en de andere is welke van de 12 boxsterren er 20 miljoen dollar in krijgt.

Het vergt geweldige techniek, enorme discipline en energie en oefening, en verdomd weinigen zijn in staat. Kunst is vertrouwen. Techniek maakt het mogelijk om artistieke grootheid te bereiken, maar garandeert het niet. De grote pianoartiesten zijn niet degenen die het beste Clementi-oefeningen spelen.

Leven: mijn favoriete bezigheid.

Films zijn films, televisie is televisie.

Kinder... zijn onze erfenis. Onze verantwoordelijkheid. Zij zijn ons lot en wij zijn van hen. De mate waarin we falen als ouders, falen we als Gods kinderen.

Hoera, Halleluja, en gelukkige prostaat! Ten slotte heeft iemand de jaren genomen en het werk gedaan, dus de rest van ons hoeft niet langer te lijden aan onwetendheid over hoe een goede prostaatgezondheid te hebben. Die iemand is Roger Mason, en alles wat men moet weten om een gelukkige prostaat te hebben is gedistilleerd in dit ene boek. Ik zou de gezondheid van mijn prostaat op het spel zetten, en kan je vertellen als een overlevende van prostaatkanker; het is de enige manier om te gaan.

Mannen delen sigaren uit. Vrouwen 'delen' baby ' s uit. En zo is de wereld al duizenden jaren rond.

Ik vond het heerlijk om op mijn veranda te zitten nippen aan whisky van hoge kwaliteit, een Cubaanse sigaar te puffen en Cuba aan de horizon te bekijken, of het uitzicht op de oceaan. Deed dit laat in de avond vele malen.

Het helpt om alleen te kunnen zijn. Want schrijven doe je alleen, tenzij je meewerkt, maar dat doe ik niet. Vraag het mijn ex-vrouw.

Ik geloof dat de eerste 8 jaar het belangrijkst zijn en de tijd in het leven van een kind waarin ouders absoluut en volledig aanwezig moeten zijn.

Ik ben zeer bereid om alles te delen wat ik weet of voel dat ik weet over het vinden van enige sereniteit in dit leven.