Joe Elliott beroemde citaten

Een liedje schrijven is eigenlijk heel eenvoudig. Het schrijven van een goede is heel, heel moeilijk.

Ik voel me niet echt anders als ik op het podium sta.

Manhattan is ook altijd fascinerend, gewoon een grote, stinkende, stinkende conglomeraat van genummerde lanen en straten, maar het heeft gewoon een sfeer die moeilijk te verslaan is. Ik zou het niet leuk moeten vinden, maar dat doe ik wel. Ik kan er mijn vinger niet op leggen.

In Engeland infiltreert rockmuziek zelden de hitlijsten, maar countrymuziek nog minder.

De beste vakantie die ik ooit had was de eerste die ik zonder mijn ouders ging, toen ik 17 was.

We wilden gewoon een glimlach op de gezichten van mensen toveren. Dat is alles wat we ooit wilden doen.

Ik wilde een liedje schrijven dat bekend staat als een klassiek, stadion-rock volkslied.

Zelfs Crazy Horses is een goed nummer van The Osmonds. Ik ken veel bands die dat hebben gecoverd. Het is gewoon een geweldig lied. Ik kocht het in een bruine papieren zak omdat ik niet wilde dat iemand wist dat ik het had.

Als je fysiek niet gracieus ouder wordt, is het een beetje triest. Ik denk dat Steven Tyler alles kan ontlopen, want hij ziet er nog steeds uit zoals in '73. Vooral van rij Z achteruit in een arena. Zolang de stenen hun haar behouden en niet dik worden, komen ze weg met de rimpels.

Als je de verantwoordelijkheid van een hit single niet aankunt, schrijf er dan geen.

Ik heb altijd graag door Europa gereisd en de architectuur gezien. De gebouwen in hoofdsteden staan er al honderden en honderden en honderden jaren. Sommige zien er beter uit dan de nieuwe.

Er waren ongelooflijk weinig rockliedjes die het op de lucht haalden tot de jaren '80 kwamen.

Ik zag de Stones drie jaar geleden in het Wiltern Theater in L. A. en dat was geweldig.

Om eerlijk te zijn, Ik ben een beetje een snob nu; geef me een vier seizoenen overal in de wereld en ik ben gelukkig. Ook hebben ze net een Ritz-Carlton geopend in County Wicklow, Ierland, dat prachtig is en een prachtig uitzicht heeft.

We hadden vroeger ons eigen vliegtuig met de naam van de band aan de zijkant. Het was een droom die uitkwam. Je rijdt naar een lokaal vliegveld. Er is niets van dit inchecken, je stapt gewoon in het vliegtuig.

Met Los Angeles is het een soort haat-liefde ding. Soms denk ik dat het geweldig is, en soms denk ik dat het een vuilnisbelt is. Het is zo nep en ik kan niet omgaan met hoe nep het is.

Als we een popnummer proberen te schrijven, gaan we voor standaard poparrangementen, zelfs tot het punt waar we naar de sleutelverandering aan het einde gaan, wat echt cheesy is.

Daarom gaan 60.000 mensen apen als de Stones 'Satisfaction' spelen. De liedjes maken deel uit van hun nalatenschap, en je wordt er door de jaren heen weer verliefd op.

Het Vaticaan neemt je de adem weg.

Elke idioot die vijf akkoorden kent, kan een liedje samen slaan. Maar het wordt waarschijnlijk onzin.

Het meest frustrerende voor muzikanten die dingen van het nieuwe album willen spelen, is wanneer iedereen een biertje gaat kopen.

Elke stad in Amerika had minstens één, twee of misschien drie radiostations die 24 uur per dag rock speelden. In Engeland hadden we twee uur per week een rockspecialist.