Sheryl Swoopes beroemde citaten

Het maakt niet uit hoe ver het leven je naar beneden duwt, het maakt niet uit hoeveel je pijn doet, je kunt altijd terug stuiteren.

Wees positief en werk hard. Ik denk dat het mogelijk is om alles te overwinnen, als je bereid bent om eraan te werken.

Als je jezelf niet gelooft, zal niemand anders dat doen.

Er is niets dat ik heb meegemaakt in mijn leven waar ik spijt van heb, of dat ik zou teruggaan en veranderen. Ik heb het gevoel dat alles wat er gebeurde-persoonlijk en professioneel - ik met een reden heb meegemaakt, en ik heb van die dingen geleerd.

Ik ben altijd een vastgelovige geweest in mind over matter. Als je niet gelooft dat je het kunt bereiken, zal je lichaam dit gaan geloven en zit je vast.

Mijn reden om uit de kast te komen is niet om een soort held te zijn.,

Het maakte niet uit hoe goed Ik was. Het was altijd: 'je bent een meisje. Je kunt niet met de jongens spelen."Het is altijd een motivatie geweest voor mij.

Sommige mensen zeggen misschien dat mijn coming out na het winnen van de MVP award heldhaftig is, en ik begrijp dat,

Ontdekken dat ik homo ben, gebeurde veel later in het leven.,

Er zijn zoveel vrouwen die op mij vertrouwen om hen te vertegenwoordigen.

Seksualiteit en geslacht veranderen niemands prestaties op het veld.

Ik ben nu op een plek in mijn leven waar ik heel gelukkig ben, heel tevreden. Ik ben eindelijk oké met het idee van wie ik liefheb, met wie Ik wil zijn.

Ik was erg verbitterd, gefrustreerd, gekwetst, boos - ik ging door allerlei soorten emoties toen ik voor het eerst uit de WNBA was.

Ik heb alles bereikt wat een persoon kan bereiken op een basketbalveld, maar ik heb nooit aan de toekomst gedacht toen ik jonger was. Ik heb nooit plannen gemaakt voor de volgende fase in mijn leven.

Er was de misvatting dat ik na het seizoen 2008 met pensioen ging, maar dat was nooit het geval. Ik was nog niet klaar met basketbal en ik ben nog steeds niet klaar.

Ik geloof altijd dat iemand ergens harder werkt dan ik en dat motiveert me om harder te werken, geef 100%.

Ik ben nooit officieel met pensioen gegaan van de WNBA, ik heb de deuren open gelaten.

Ik heb alles bereikt wat ik wilde bereiken toen ik op mijn zevende begon met de sport. En waarschijnlijk nog meer.

Ik ben niet opgegroeid met de gedachte: 'Oh, misschien krijg ik ooit een schoen naar mij vernoemd.'

Het is frustrerend-niet dat ik verwacht dezelfde persoon te zijn die ik 10 jaar geleden was, maar ik verwacht wel bepaalde dingen te doen. In alle eerlijkheid, mijn lichaam voelt voor het grootste deel echt goed. Maar op dit punt van mijn carrière, moet Ik vertrouwen op verschillende delen van mijn spel, wetende hoe ik wat kortere wegen moet nemen wanneer dat kan.

Ik denk niet dat het moeilijk is om daar mentaal te komen. Je geest zegt: 'Je weet hoe je dit moet doen. Maar je lichaam reageert niet altijd.

Iedereen wil winnen.

Voor mij, eerlijk gezegd, gaat het niet om individuele prestaties, individuele prijzen. Het gaat erom wat ik moet doen en hoe ik kan bijdragen aan het team.

Ik kan het niet helpen op wie ik verliefd word. Niemand kan dat.

Ik zie graag dat mensen aan me twijfelen.

Spelers vragen niet echt om veel of willen niet veel. Maar de dingen die ze nodig hebben zijn belangrijk.

Op elk niveau waar ik ooit heb meegedaan, ben ik naar de top gestegen.

Ik wil kinderen laten zien waar ik vandaan kom. Je kunt het ook doen als je gelooft en bereid bent om hard te werken.

..wat zelfdiscipline betreft, is het uiteindelijk nog steeds aan mij hoe goed ik mezelf kan pushen. Alleen Ik kan dat doen. Ik moet gewoon doorgaan, blijven werken, blijven verbeteren.

Ik had nooit gedacht dat een basketbalschoen naar een vrouw zou worden genoemd, laat staan naar mij.

Ik had nooit plannen gemaakt buiten basketbal.

TV is wat je product verkoopt.

Vrouwen spelen net zo hard als mannen. We zijn net zo competitief.

Je moet positief zijn, en ik heb het niet alleen over atletiek, dit geldt ook voor het leven.

Als gevolg van titel IX en een nieuwe generatie ouders die willen dat hun dochters de kansen krijgen die ze nooit hadden, zijn de vrouwensport aangekomen.

Homo zijn heeft niets te maken met de drie gouden medailles of de drie MVP ' s of de vier kampioenschappen die ik heb gewonnen. Ik ben nog steeds dezelfde persoon. Ik ben Sheryl.

Ik ben het zat om mijn gevoelens te verbergen over de persoon waar ik om geef. Over de persoon van wie ik hou.

Voor mij is geluk het belangrijkste.